Η πιο ενδιαφέρουσα Superleague των τελευταίων ετών

Έφθασε, λοιπόν, η ώρα για το πρώτο λάκτισμα της φετινής σεζόν. Δεκατέσσερις πλέον οι ομάδες στην αφετηρία, κανονική διάρκεια και play- off στην ατζέντα, πρωταθλητής, Ευρώπη και υποβιβασμός θα κριθούν μετά από μια μακρά και επίπονη διαδικασία και όλα αυτά με… VAR.

Ναι κύριοι είναι εδώ. Το ζητήσατε, το θέλατε και έγινε πράξη. Τώρα βέβαια αν θα φέρει και το τέλος της καχυποψίας και της αμφισβήτησης του Έλληνα διαιτητή από φιλάθλους, παράγοντες και παίκτες αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Το πρώτο πάντως σοβαρό θέμα προέκυψε πριν ακόμα αρχίσει η σεζόν. Ο λόγος για τα τηλεοπτικά, στα οποία το τοπίο παραμένει ακόμα σχετικά θόλο. Οι ομάδες που μέχρι πρότινος ήταν στην ΕΡΤ ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν, ενώ ο νταμπλούχος ΠΑΟΚ θα ξεκινήσει με μετάδοση του εντός έδρας αγώνα του μέσω δικού του καναλιού.

Πρωτοποριακή διαδικασία που ο χρόνος θα δείξει αν θα μακροημερεύσει ή απλώς χρησιμοποιήθηκε ως πυροτέχνημα. Πάντως έστω και αργά φάνηκε λευκός καπνός και έτσι όλα τα ματς της πρώτης αγωνιστικής θα έχουν τηλεοπτική κάλυψη.

Αγωνιστικά τώρα και φέτος το πρωτάθλημα φαίνεται να είναι υπόθεση δύο ομάδων. Ο περυσινός πρωταθλητής ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός θα είναι οι διεκδικητές και στην τρέχουσα σεζόν, χωρίς να φαίνεται ότι μπορούν να απειληθούν από κάποιον άλλον. Οι ερυθρόλευκοι μπαίνουν στη μάχη με την ψυχολογία στα ύψη, αφού βρίσκονται και με τα δύο πόδια στους ομίλους του Champions League μετά από εκπληκτικά προκριματικά που έκαναν, ενώ ο Δικέφαλος του Βορρά ελαφρά προβληματισμένος με την απογοήτευση του αποκλεισμού από τον Άγιαξ να τον διακατέχει και με μια πρόκριση υπό αμφισβήτηση για τους ομίλους του Europa League να τον αγχώνει.

Πέρα από τους δύο τους, η ΑΕΚ, ξεκινά με τις χειρότερες προϋποθέσεις αφού η συντριβή εντός έδρας από τους Τούρκους την Πέμπτη στο Ο.Α.Κ.Α ουσιαστικά την θέτει εκτός Ευρώπης από τον Αύγουστο, ενώ ο Παναθηναϊκός έρχεται φορτσάτος από την πολύ καλή του παρουσία σε δύσκολα φιλικά. Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι πράσινοι, αλλά οι προσδοκίες είναι σίγουρα μεγαλύτερες από πέρυσι και πλέον δεν θα αρκούν κάποια σποραδικά καλά αποτελέσματα.

Μετά την λεγόμενη Big-4 του ελληνικού ποδοσφαίρου υπάρχουν οι παραδοσιακές μεσαίες δυνάμεις του πρωταθλήματος, οι οποίες κάθε χρόνο παλεύουν για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν, πέρα από τον Άρη, που έτσι κι αλλιώς συγκαταλέγεται και αυτός στους λεγόμενους μεγάλους, οι Αστέρας Τρίπολης και Ατρόμητος.

Οι Περιστεριώτες προέβησαν σε δομικές αλλαγές στο ρόστερ τους καθώς και σε αλλαγή προπονητή. Σίγουρα θα είναι διαφορετικοί και θα απαιτηθεί χρόνος για να δούμε το πλάνο του Γιάννη Αναστασίου να εφαρμόζεται στην πράξη. Προσωπικά δεν το βλέπω πιθανό να συνεχίσουν τις υψηλές πτήσεις των προηγούμενων ετών. Ο Αστέρας από την άλλη είναι ένα ερωτηματικό.

Δεν ξέρουμε τι θα παρουσιάσει υπό τις οδηγίες του νέου του Ισπανού προπονητή, όμως πάντα είναι υπολογίσιμος ειδικά στην έδρα του. Τέλος ο Άρης αφελληνίστηκε ακόμα περισσότερο από την περυσινή σεζόν, όμως η μαχητικότητα και η εικόνα που έδειξε στη ρεβάνς με τους Νορβηγούς μπορεί να αποτελέσει οδηγό για την δύσκολη συνέχεια. Σταθερά εδώ ο Παντελίδης, που συνεχίζει στο τιμόνι.

Θεωρητικά λοιπόν οι επτά αυτοί θα συγκροτήσουν και το γκρουπ των play- off για τον τίτλο και την Ευρώπη. Από κει και πέρα το χάος. Οι ομάδες της περιφέρειας, ΟΦΗ, Παναιτωλικός, Ξάνθη, Λαμία, ΑΕΛ και ο νεοφώτιστος Βόλος μαζί με τον Πανιώνιο, που ξεκινά από μειονεκτική θέση λόγω του -6 της τιμωρίας του, δύσκολα θα κάνουν την υπέρβαση για να χωθούν στην πρώτη επτάδα κλέβοντας μια θέση από τους υπόλοιπους. Είναι πάντως πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι στις δεκατέσσερις ομάδες υπάρχουν τόσες πολλές από πόλεις και περιοχές εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

Η εκπροσώπηση της περιφέρειας είναι εντυπωσιακή και καλό θα ήταν να συνεχίσει έτσι. Ιδιαίτερο γεγονός είναι ότι οι μισοί τεχνικοί στους ελληνικούς πάγκους θα είναι γηγενείς. Για την ακρίβεια Έλληνα στην άκρη του πάγκου τους έχουν ο Παναθηναϊκός, ο Ατρόμητος, ο Πανιώνιος, ο Άρης, ο ΟΦΗ, η Λάρισα, και η Λαμία. Οι υπόλοιποι προέρχονται από την Ιβηρική Χερσόνησο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ οι Πορτογάλοι έγιναν φέτος τέσσερις, εκτός και αν ο Καρντόσο μας αποχαιρετήσει σύντομα, ενώ και οι Ισπανοί είναι τρεις.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Κλείνω με τις καθιερωμένες ευχές που μοιάζουν μεν τετριμμένες, αλλά είναι πάντα σημαντικές. Πρώτον η εξάλειψη της βίας. Ναι φαίνεται ουτοπικό και απίθανο να συμβεί, όμως καλό είναι να συμβάλουμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση. Δεύτερον το θέαμα. Σίγουρα το πρωτάθλημα μας δεν είναι το καλύτερο της Ευρώπης, αλλά το αγαπάμε και το γουστάρουμε. Μακάρι να δούμε λιγότερη σκοπιμότητα και πιο πολλά γκολ. Τρίτον κεφάλαιο διαιτησία. Στη χώρα της καχυποψίας και της αστειότητας ας είναι το VAR αυτό που θα δώσει τη λύση. Καλή μας αρχή…