Εγώ κι ο Καίσαρης, σα να λέμε Τσιτσιπάς vs Φέντερερ

Λευτέρης Δούκας 22.08.2019-19:16

Το ότι ο ισχυρός καταβροχθίζει τον μεγάλο, τεκμηριώνει την εξομοίωση του Πόουσον που 93 λεπτά έσπρωχνε Άγιαξ, με τον Τσαμούρη που μοίρασε τα λάθη;

Ομολογώ ότι μια δεκαετία πριν όταν ήμουν 20 δηλαδή, θα είχα σκίσει το βιογραφικό μου. Τα «εργάστηκα εκεί, ήμουν ρεπόρτερ αλλού, αρθρογράφος παραπέρα, έκανα εκπομπές στα τάδε κανάλια και τιμήθηκα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας του Ροστόφ για το ήθος και την προσφορά μου», θα ήταν αχρείαστα. Θα συστηνόμουν ως «αυτός που του απάντησε ο Καίσαρης!» Τίτλος τιμής…

Επισημαίνω εισαγωγικά πως δεν τίθεται θέμα μαλώματος με κανέναν, πόσο δε με τον Καίσαρη. Και να θες να τσαμουκαλευτείς δηλαδή.αρκεί που θα σκεφτείς μια ατάκα του και θα μαλακώσεις.
Οι διαφωνίες είναι δείγμα υγείας, ακόμα κι αν αφήνουν αδιάφορους τους «πρωταγωνιστές», κερδίζουν σίγουρα κάτι οι αναγνώστες. Και να μην κερδίζουν, αποκλείεται να χάσουν.

Να διευκρινίσω επίσης πως τον Καίσαρη δεν τον έκανα ποτέ αβάντα όπως ισχυρίστηκε, ποτέ δε μου άρεσε το σπορ. Την αλήθεια έγραψα, αυτήν που πίστευα και πιστεύω, ότι ο άνθρωπος είναι διάνοια, είναι χαρισματικός και αποτελεί φαινόμενο.

Αν δεν ήθελα να του κάνω αβάντα δηλαδή πως θα τον περιέγραφα, ότι είναι της σειράς; Ότι είναι απλά καλός;

Αβάντα είναι να γράψεις πως ο Παχατουρίδης καθιέρωσε το ρόλο του μοντέρνου μπακ κι ότι μπροστά του ο Ντάνι Άλβεζ ήταν κριάρι.

Αβάντα δεν είναι αυτό που έγραψα μετά το περσινό Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ για τον Φορτούνη, πως «μόνο από τον Μπέκαμ έχω δει τόσο αριστοτεχνικές εκτελέσεις στα στημένα». Αφού αυτό έβλεπα, να έγραφα πως θύμισε Γιώτη Τσαλουχίδη;

Υπάρχει κι άλλο σημείο διαφωνίας με τον Καίσαρη, εκεί που υποστήριξε πως αυτοαναιρούμαι, διότι «αν εκτιμώ τον όποιον Καίσαρη, δεν είναι δυνατόν να θεωρώ ότι η κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ, του προκάλεσε ανίατο πόνο».

Που υπάρχει η αυτοαναίρεση άραγε, το ότι εκτιμώ και υποκλίνομαι στον κάθε Καίσαρη δε σημαίνει πως συμφωνώ σε όλα μαζί του ή ότι τον θεωρώ τέλειο.

Θα μπορούσα κι πω κι εγώ με τη σειρά μου να επικαλεστώ, τα δικά του λόγια πως «το έχω και με το παραπάνω. Σε σχέση με το μέσο όρο αυτών που δηλώνουν δημοσιογράφοι. Έχω δομημένη σκέψη, έχω εμπειρίες, έχω κάτι να πω.»

Και τα μισά να έχω από όσα μου πιστώνει, μήπως μεταφράζεται πως δε θα γράψω ποτέ μαλακίες;

Δεν θα κάνω γκέλες, δεν θα πέσω ποτέ έξω σε εκτιμήσεις;

Με Χατζηπαναγή τον είχα παρομοιάσει, αν έλεγες μετά από κάποιο παιγνίδι πως δεν τράβηξε, ήταν αρνητικός, εκτός κλίματος, δε βοήθησε την ομάδα, έκανε λάθη, θα διαγραφόταν τη γνώμη που είχες για εκείνον; Ή θα ήσουν κωλοτούμπας;

Κατά τα λοιπά η βασική απορία δε λύθηκε, λέξη δε διάβασα.

Αναρωτήθηκε και ορθώς «αν ασχολείται κάποιος στην Ευρώπη, για τους λόγους που δεν έχει παίξει ο ΠΑΟΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ».
Εννοείται πως όχι.

Αφορμή για το δικό μου κείμενο ωστόσο δεν αποτέλεσε μια διαπίστωση που γράφτηκε στην Marca ή στην Corriere della sera, αλλά ο χαρακτηρισμός του ΠΑΟΚ ως Αήττητος Σπάτων, επειδή δεν έχει παίξει ομίλους.

Με ποιο μέτρο σύγκρισης είμαστε σαν αυτούς και ποιος είναι ο Έλληνας Πανιώνιος του Τσουλού, να του βγάλουμε το καπέλο;

Αυτό αναρωτήθηκα, αλλά απάντηση δεν έλαβα.

Δεν αμφισβήτησα το γεγονός, το σκεπτικό του παραλληλισμού ήθελα να μάθω. Γι αυτό κι αναφέρθηκα στους αντιπάλους, όχι για να δικαιολογήσω τις μη συμμετοχές.

Μπας και παραδειγματιστούμε εμείς οι θαμώνες του μικρόκοσμου και γίνουμε κάτι ανώτερο του Αήττητου Σπάτων.

Ως προς τον κανόνα της ζωής πως το μεγάλο ψάρι το μικρό, εννοείται πως δε διαφωνώ, το είχα επισημάνει άλλωστε μερικές ώρες νωρίτερα από τον Καίσαρη «επιχείρηση είναι η διεθνής ομοσπονδία, δεν θα ήθελε να χαθεί τόσο νωρίς ένα από τα πιο βαριά χαρτιά της. Παρόμοια αντιμετώπιση θα είχε και ομάδα που από το πουθενά θα απειλούσε ένα μεγαθήριο»

Θα ήταν μέγιστο πλήγμα να αυτοαναιρεθώ ξανά, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Από που κι ως που όμως η παραδοχή πως ο ισχυρός καταβροχθίζει τον μεγάλο, να τεκμηριώνει την εξομοίωση του Πόουσον που 93 λεπτά έσπρωχνε καταφανώς Άγιαξ, με τον Τσαμούρη που χρεώνεται από ένα εξόφθαλμο λάθος σε βάρος και των δυο ομάδων;

Κρίνοντας βάσει των σφυριγμάτων του Τσαμούρη, στο β ημίχρονο, η μεγάλη ομάδα της παρέας ήταν η Λαμία κι ο ΠΑΟΚ ομαδούλα της σειράς.

Το πως νομίζω εγώ και ο καθένας πως μας βλέπουν οι Τσαμούρηδες είναι αδιάφορο, για τις υποδείξεις τους συζητάμε!

Ο Τσαμούρης έγινε ρόμπα με το χέρι του Βιειρίνια και καπάκι πιο ρόμπα παίζοντας 100% τη γηπεδούχο για να ρεφάρει, με αποκορύφωμα τη μη αποβολή του Μπαράλες για την καρατιά..

Το ότι η δεύτερη φάση πνίγηκε από τα ΠΟΚεμον ΜΜΕ, δε σημαίνει πως δεν έγινε.

Και οι κρίσεις δεν είναι υποκειμενικές, το ότι και οι δυο φάσεις ήταν καθαρές δεν το συζητάμε.

Πως γίνεται λοιπόν να μπαίνουν στο ίδιο σακί δυο χειρουργεία, όταν στη μια περίπτωση μιλάμε για εξόντωση της μιας ομάδας και στην άλλη για εκατέρωθεν λάθη;

Στο Άμστερνταμ ο Πόουσεν έπαιζε μονοκούκι Άγιαξ, άρα δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, όσο κι αν το τραβήξεις.

Αυτό το απλό και αυτονόητο αν απαντηθεί, θα πάψουν να ισχύουν και τα δικά μου συμπεράσματα…