Ο Κώστας Καίσαρης απαντά στον Λευτέρη Δούκα και διατυπώνει την απορία. Ασχολείται κανένας στην Ευρώπη, για ποιους λόγους, δεν έχει παίξει ο ΠΑΟΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ;
ΕΧΕΙ την πλάκα του, να τσακώνονται (ή να «τσακώνονται») δύο που δουλεύουν στο ίδιο μέσο. Γιατί καμιά φορά οι τσακωμοί είναι παραμύθι φούρναρης. Φασαρία να γίνεται δηλαδή. Έγραψα λοιπόν εγώ ότι ο ΠΑΟΚ είναι η Λαμία της Ευρώπης κι ο Δούκας απάντησε ότι ο ανίατος πόνος εξομοίωσε Πόουσον και Τσαμούρη.
ΝΑ αναγνωρίσω κατ’ αρχάς ότι ο Δούκας όντως με έχει αβαντάρει. Παρά το γεγονός ότι, αν βρεθούμε στο ίδιο ταξί σε διπλή κούρσα στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, δεν πρόκειται να γνωρίσει ο ένας τον άλλον. Δεν μπορείς δηλαδή να του αποδόσεις εμπάθεια. Το κρατάμε αυτό και πάμε παρακάτω. Μεγάλο παιδί είναι όμως κατά πως φαίνεται κι είναι κρίμα ν’ αυτοαναιρείται. Αν εκτιμάς δηλαδή τον όποιον Καίσαρη, δεν είναι δυνατόν να θεωρείς ότι η κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ, του προκάλεσε ανίατο πόνο. Δε γίνεται. Κι έχω απαίτηση από το Δούκα να το ξέρει αυτό. Το ένα κουτουλάει με το άλλο. Να ζοχαδιαστώ επειδή πήγα στο «Λέσβιον» και μου είπε ο Περικλής, ότι τελειώσανε τα μπαρμπούνια και οι λούτσοι, το καταλαβαίνω. Να τα βάψω μαύρα, επειδή πήρε ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα; Με κόβεις δηλαδή να βάζω τέτοιους νταλκάδες στο κεφάλι μου; Επειγόντως στον οφθαλμίατρο.
ΑΚΟΜΑ κι αν είναι έτσι όμως, εσύ είσαι λάθος. Που με έχεις σε εκτίμηση. Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Διατυπώνει την άποψη ο Δούκας ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει παίξει σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ επειδή είχε δύσκολες κληρώσεις. Και; Ποιόν ενδιαφέρει; Ποιος ασχολείται; Άλλες πεντακόσιες, άλλες χίλιες ομάδες, δεν έχουν παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Έψαξε κανείς να βρει για ποιο λόγο δεν έχουν παίξει η Αζαξιό, η Ίντερ Τούρκου και η Αφιόν Καραχισάρ; Ουδείς ασχολείται. Όπως ουδείς ψάχνει να βρει για ποιους λόγους δεν έχει παίξει ο Ολυμπιακός σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Όπως δεν ασχολείσαι εσύ για ποιους λόγους δεν έχουν παίξει στη Σούπερ Λιγκ ο Αγροτικός Αστέρας κι ο Οδυσσέας Κορδελιού. Δυστυχώς δεν περιστρέφεται όλος ο κόσμος γύρω από τον ΠΑΟΚ. Ούτε βεβαίως από τον Ολυμπισκό.
ΕΙΠΕ ακόμα ο Δούκας ότι δεν ήταν ίδια η περίπτωση Τσαμούρη με αυτή του Πόουσον. Ποιος είπε ότι όλα τα χειρουργεία είναι ίδια; Της ανοιχτής καρδιάς με τις αμυγδαλές. Άσε που, με τη ρομποτική, έχουν καταργηθεί τα νυστέρια. Αυτό που ήθελε να πει ο ποιητής, είναι απλό. Θα δώσει ποτέ διαιτητής τρία πέναλτι εις βάρος της Ρεάλ; Δύσκολο. Το να τα δώσει κατά του ΠΑΟΚ ήταν εύκολο. Τι θα έκανε ο Τσαμούρης, αν έπαιζε βόλεϊ μέσα στην περιοχή στο Λαμία-ΠΑΟΚ ο Δημούτσος; Τρέχοντας θα έδειχνε την άσπρη βούλα. Το χέρι του Βιεϊρίνια δεν το είδε επειδή είχε μπει ένα σκουπιδάκι στο μάτι του.
ΑΥΤΟ που ήθελα να πω, είναι ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Κι ότι ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη είναι μικρό ψάρι, ενώ στην Ελλάδα μεγάλο. Διαφωνεί ο Δούκας με κάτι από τα παραπάνω; Πιστεύει δηλαδή ότι στον κόσμο υπάρχει δικαιοσύνη και ισότητα; Ότι ο ΠΑΟΚ θεωρείται στην Ευρώπη ιδίου επιπέδου με τον Άγιαξ; Ή ότι στην Ελλάδα ο ΠΑΟΚ είναι ίσος στα μάτια του κάθε Τσαμούρη με τη Λαμία, παρά τις καραβιές με λεφτά του Ιβάν, το «δικό μας» πρόεδρο στην ΕΠΟ και το ότι το πρωτάθλημα ονομαζόταν πέρυσι «Super League Σουρωτή»; Αν ναι, πάσο. Αν όχι, τα υπόλοιπα είναι εκ περισσού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Φασαρία για το τίποτα. Δεκτή η διαφωνία. Συγνώμη όμως, δε γίνεται να μπω σε κουβέντα για Ολυμπιακό-ΠΑΟΚ, διαιτησία, Τσάμπιονς Λιγκ κλπ. κλπ. Με επιχειρήματα τύπου «ο Λουτσέσκου παραδέχθηκε το χέρι του Βιεϊρίνια». Και; Κι ο αρχισυντάκτη της ιστοσελίδας της De Telegraaf έγραψε ότι «έμοιαζε σαν να είχε στείλει άνθρωπο η UEFA για να βοηθήσει τον Αγιαξ». Αλλάζει κάτι; Το να εγκλωβίζεται ο Δούκας στο μικρόκοσμο του ΠΑΟΚ και ν’ ασχολείται με τον Αστέρα Τρίπολης που έπρεπε να μείνει με εννιά στην Τούμπα, και την κουβέντα αδικεί, αλλά πάνω απ’ όλα τον ίδιο.
ΚΑΙ γι αυτό άλλωστε μπήκα στη διαδικασία της απάντησης. Αν πρόκειται περί λινάτσας, δεν ασχολείσαι. Ο Δούκας το έχει και με το παραπάνω. Σε σχέση με το μέσο όρο αυτών που δηλώνουν δημοσιογράφοι. Έχει δομημένη σκέψη, έχει εμπειρίες, έχει κάτι να σου πει. Η υπερβολή δεν ενοχλεί. Ώρες ώρες μάλιστα χρειάζεται. Ο ρόλος του υπερασπιστή των ιερών και των οσίων του ΠΑΟΚ, το «δεν αφήνουμε να τίποτα να πέσει κάτω», είναι που τον μπέρδευε.
Στη μουσική επιλογή, Atahualpa Yupanqui- Luna Tucumana