Ολυμπιακός : Λίγες και καλές

Ελάχιστες φορές υπάρχουν στα χρόνια της κυριαρχίας του Ολυμπιακού στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο που οι ερυθρόλευκοι κάθισαν φρόνιμοι στην μεταγραφική περίοδο του χειμώνα. Είτε είχαν αποσπαστεί στην βαθμολογία είτε όχι, πάντα έφερναν παίκτες στον Πειραιά ανανεώνοντας το ενδιαφέρον των οπαδών τους που κατέβαιναν στο Φάληρο για να τους δουν. Ενίοτε πήγαιναν και στο αεροδρόμιο να τους υποδεχτούν.

Ακόμα και με όρους σύγχρονου marketing να αντικρίσει κανείς το θέμα, κατανοεί ότι πάντα υπάρχουν λόγοι ώστε μια μεγάλη ομάδα να κάνει μεταγραφές. Κατά μείζονα λόγο φέτος που η ανάγκη να ξεπεραστούν αστοχίες του καλοκαιριού δεν σκεπάζεται από την κατάκτηση της κορυφής στην βαθμολογία με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου. Η σχετική φιλολογία για το πόσες και ποιες θέσεις χρειάζεται να καλυφθούν δίνει και παίρνει. Αν μαζέψουμε τις ελλείψεις, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να πάει ούτε λίγο ούτε πολύ για εφτά μεταγραφές!

Τερματοφύλακας, στόπερ, αριστερός μπακ, εσωτερικός χαφ, εξτρέμ, σέντερ φορ και κερασάκι στην τούρτα ο Τοροσίδης ως δεξιός μπακ. Με λίγα λόγια να συνεχίσει ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα με νέα εντεκάδα. Η παράδοση που έχει δημιουργηθεί να χάνονται δυο προπονήσεις το καλοκαίρι μέχρι να γνωριστούν οι παίκτες μεταξύ τους δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργείς μια συμπαγή ομάδα ή να την διατηρείς ως τέτοια. Πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για την χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Θεωρώ ότι είναι πρακτικά αδύνατο να δημιουργήσεις νέα ομάδα μέσα στον χειμώνα ακόμα κι αν για πρακτικούς λόγους είναι αναγκαίο.

Στον Ολυμπιακό δεν είναι γιατί πολύ απλά η ομάδα είναι μέσα στους στόχους της και χρειάζεται να ενισχυθεί για να τους κατακτήσεις. Η «αναδόμησή» της πέρα από όλα τα άλλα, θα σήμαινε ότι όσοι έπαιζαν μέχρι τώρα είναι περίπου ανίκανοι να τα καταφέρουν κι αυτό δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση. Θα ήταν λάθος να δοθεί μια τέτοια εντύπωση αναστατώνοντας την εσωτερική ζωή στα αποδυτήρια. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται δυο ποιοτικές προσθήκες που να τον ανεβάζουν επίπεδο.

Η μία αφορά την επίθεσή του και συγκεκριμένα τη θέση στα εξτρέμ. Ένας παίκτης με ικανότητα να δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του και για τους συμπαίκτες του είναι απαραίτητος. Και δαπανηρός επίσης. Όταν γίνεται τέτοια συζήτηση το μυαλό όλων πάει στον Μιαραλάς. Λογικό είναι αφού και ο ίδιος το θέλει και η Έβερτον τον πουλάει.

Αλίμονο όμως, αν η ζωή αρχίζει και τελειώνει στον Μιραλάς. Αν ο Ολυμπιακός βρει τον εξτρέμ με τα χαρακτηριστικά αυτά λύνει το πιο σοβαρό από τα προβλήματά του. Για την άλλη ποιοτική προσθήκη μπορεί να γίνει μεγάλη συζήτηση. Θέση που να υποφέρει εξόφθαλμα η ομάδα του Λεμονή δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η ανάγκη για έναν ακόμα παίκτη στην εντεκάδα με μεγάλο ειδικό βάρος, εμπειρία και παραστάσεις από πρωταθλητισμό. Παίκτη που να εμπνέει και να καθοδηγεί, να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα.

Παίκτη που να καλύψει κενό στο ρόστερ ο Ολυμπιακός δεν θα δυσκολευτεί να βρει είτε πρόκειται π.χ για τερματοφύλακα είτε πρόκειται για αριστερό μπακ. Αν βρει δυο καλούς παίκτες και μάλιστα σχετικά νωρίς θα έχει κάνει το κρίσιμο βήμα για να απομακρυνθεί από τους ανταγωνιστές του.