Η επόμενη μέρα μιας μεγάλης προσπάθειας. Ημέρα... προσγείωσης στην πραγματικότητα.
Φυσικά έχει σημασία το αποτέλεσμα. Η πρόκριση του Ολυμπιακού, ο αποκλεισμός του ΠΑΟΚ. Η προοπτική που ανοίγεται για τους Ερυθρόλευκους, η δίψα που παραμένει στους νταμπλούχους για την πρώτη παρουσία τους σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ.
Δύο διαφορετικές καλοκαιρινές ιστορίες που έχουν μετάφραση σε διάφορα ταμπλό.
Τα παραπάνω όμως δεν αλλάζουν το… ταξίδι. Και ως εδώ και οι δύο τους, σε αυτό το πρώτο μικρό -μα και συνάμα σοβαρό- δείγμα γραφής, έδειξαν και απέδειξαν πρόοδο. Πρόοδο ποδοσφαιρική μέσα από την ματιά των προπονητών τους και την ποιότητα των ρόστερ τους.
Αυτό που κάνουν οι Ερυθρόλευκοι του Μαρτίνς -δίχως τον Φορτούνη- είναι περίφημο. Η προσαρμογή τους σε ένα διαφορετικό αγωνιστικό μοτίβο. Η υπομονή τους. Η διάθεση ακόμη και να υποφέρουν προκειμένου να μείνουν σταθεροί στο αγωνιστικό τους σχέδιο το οποίο ως τώρα είναι ο… MVP. Ναι ο Σα, ο φοβερός Σεμέδο, ο Βαλμπουενά, οι άλλοι. Κυρίως όμως η ομάδα. Η ομοιογένεια που τέτοια εποχή σπανίζει. Η προσήλωση. Η διάθεση για το παραπάνω.
Αν κάποιος είδε με προσοχή το χθεσινό πρώτο ημίχρονο θα κατάλαβε και ποιον κατάφεραν οι Πειραιώτες να αποκλείσουν. Ο Βίσκα, ο Ρομπίνιο, ο Αρντά, ο Ελία, ο Μπα ήταν απέναντι. Ποδοσφαιριστές που αν συναντούσες σε ρόστερ ελληνικό θα είχες κάνει με το νου όλες τις απονομές από τον Αύγουστο.
Αντίστοιχα και ο ΠΑΟΚ. Όχι μόνο δεν τρόμαξε από τη μεγάλη φανέλα του Άγιαξ, και μια ομάδα που πριν από μερικούς μήνες υποχρέωνε την Ευρώπη να κάθεται στον καναπέ για να την απολαμβάνει.
Έπαιξε, πάλεψε, διεκδίκησε ως το τέλος. Αν έκανε το ίδιο μερικούς μήνες πριν με την Μπάτε και την Βίντι λογικά θα ήταν και εκείνος σήμερα στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι μυαλοπώληδες όμως γύρω από την ομάδα δεν επιτρέπουν τέτοιες σκέψεις. Προτιμούν να τα βάλουν με την «μαφία» της UEFA και να σημαδέψουν τον Θόδωρο Θεοδωρίδη: Τον ίδιο άνθρωπο που έκανε πως δεν κατάλαβε τι συνέβη στον τελικό κυπέλλου όταν ο «βοηθός» του VAR έγινε «μυστικά» πρώτος επόπτης και ο πρώτος «επόπτης» κλείστηκε στο δωμάτιο του VAR. Σημεία των καιρών. Καιρών… ασόβαρων.
Δεν πειράζει τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο φάνηκε χρήσιμος ο ευρω-βουλευτής Ζαγοράκης. Αηδιασμένος λέει από τους διαιτητές. Υπάρχουν όμως και χειρότερα, Θόδωρε. Κάποιοι που νιώθουν αηδιασμένοι από το επίπεδο της ευρω-βουλής.
Τα προκριματικά είναι μυστήρια υπόθεση. Πολύ πιο δύσκολα από ότι φαίνονται. Μπορεί σήμερα να το επιβεβαιώσει αυτό η Πόρτο, η Σέλτικ, η Ντιναμό Κιέβου, η Βασιλεία. Δεν τους έσωσε το «τζόκερ» του ισχυρού στις κληρώσεις. Δεν έπαιξαν μεγάλο ρόλο και τα πρώτα αποτελέσματα. Το να καταφέρεις να επιδείξεις τον ίδιο αγωνιστικό χαρακτήρα κόντρα στον ίδιο αντίπαλο, αυτή την εποχή είναι ένα μικρό κατόρθωμα από εκείνα που λίγοι ασχολούνται και ακόμη λιγότεροι κατανοούν. Οι δικοί μας το έκαναν μια χαρά. Και αυτό δεν μπορεί να τους το πάρει κανείς.
Ο ΠΑΟΚ της τελευταίας τριετίας είναι ίσως ο καλύτερος ΠΑΟΚ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ο τωρινός Ολυμπιακός ο καλύτερος Ολυμπιακός της Ευρώπης όπως βεβαιώνουν οι 47 νίκες του στα τελευταία 99 ματς. Και οι δύο θα έχουν σαφώς καλύτερη προοπτική σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ. Η περσινή απόπειρα της ΑΕΚ που έμεινε δίχως βαθμό, σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ τα λέει όλα. Και οι δύο όμως σαφώς και επιζητούν το παραπάνω. Οι Θεσσαλονικείς το έχασαν, οι Πειραιώτες είναι έτοιμοι να το διεκδικήσουν σε μια τελική μονομαχία.
«Κόντρα στον Μπεργκ» λένε ήδη οι περισσότεροι. Όχι, κόντρα σε ένα κλαμπ με ρόστερ που αποτιμάται κάπου στα 150 εκατ ευρώ. Κόντρα σε μια ομάδα που την Τετάρτη θα έρθει να παίξει το ένατο επίσημο φετινό της ματς. Κόντρα σε έναν αντίπαλο που όσο ευκαιρία νιώθει ο Ολυμπιακός, σκεπτόμενος τι έγινε χθες στο Ντραγκάο, άλλο τόσο και ακόμη περισσότερο νιώθει και εκείνος. Γιατί όταν έχεις αποκλείσει κοτζάμ Πόρτο με 3 γκολ μέσα στο σπίτι της, σαφώς και δεν σε τρομάζει το αντάμωμα με τους Ερυθρόλευκους.