Ένας σοβαρός και ρεαλιστής Ολυμπιακός

Ξεκινάμε από τα βασικά. Ο Ολυμπιακός κράτησε για τρίτο στη σειρά  ευρωπαϊκό ματς το μηδέν στην άμυνα. Αυτό το επίτευγμα από μόνο του συνιστά επιτυχία για την ομάδα. Η μεταγραφή του Σεμέδο αποδεικνύεται λίρα εκατό. Ο στόπερ από την Πορτογαλία έχει δώσει στην ερυθρόλευκη αμυντική γραμμή την σοβαρότητα και την σταθερότητα που αναζητούσε εδώ και καιρό. Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο πλανήτη ποδόσφαιρο νομίζω το περίμεναν.

Ο Ρούμπεν Σεμέδο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Δεν θα ερχόταν ποτέ – και το τονίζω ποτέ – στην Ελλάδα για να παίξει μπάλα. Την χώρα μας θα την γνώριζε μόνο σαν προορισμό διακοπών. Το μυαλό του και τα μπλεξίματα με τον νόμο τον » φρέναραν» στην καριέρα του και τον έφεραν στα μέρη μας. Τα παραπάνω βέβαια λίγο ενδιαφέρουν τον κόσμο. Αυτό που τον νοιάζει είναι το αποτέλεσμα, η αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού και το πως ο συγκεκριμένος παίκτης έχει ουσιαστικά αλλάξει την αμυντική απόδοση ολόκληρου του συνόλου.

Στην Κωνσταντινούπολη χθες είδαμε δύο αντιπάλους με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Από την μία οι γηπεδούχοι με πολύ ποιοτικούς παίκτες, κυρίως από την μέση και μπροστά, να μην μπορούν να βρουν τους τρόπους να διασπάσουν την συμπαγή άμυνα των ερυθρόλευκων και να απειλήσουν επί της ουσίας την εστία του Σα και από την άλλη οι φιλοξενούμενοι παίζοντας με ρεαλισμό και κυνικότητα να πετυχαίνουν τον στόχο τους στον απόλυτο βαθμό.

Η ρεβάνς είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Εάν πιστέψουν στο λιμάνι ότι η δουλειά τελείωσε θα κινδυνέψουν. Η Μπασάκσεχιρ είναι μια ομάδα που αρέσκεται στο να παίζει καλύτερα μακριά από την, έτσι κι αλλιώς, ανύπαρκτη έδρα της. Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να δώσει στους Τούρκους την δυνατότητα να πιστέψουν ότι μπορούν να κάνουν την μεγάλη ανατροπή. Πώς θα γίνει αυτό; Αγωνιζόμενος με την ίδια σοβαρότητα και ίσως την  ίδια τακτική μένοντας πίσω και μην αφήνοντας χώρους στους αντιπάλους τους.

Εάν ψάχναμε να βρούμε κάτι μελανό στην σημερινή εμφάνιση ίσως θα μπορούσαμε να σταθούμε στον τρόπο που διαχειρίστηκαν οι ερυθρόλευκοι το χρονικό διάστημα που βρέθηκαν με παίκτη παραπάνω μετά την αποβολή του Καβετσί. Πέραν τούτου ουδέν. Σίγουρα έγιναν πολλά ατομικά λάθη, που ευτυχώς δεν κόστισαν, αλλά αυτά έχουν μια λογική και με βάση την εποχή που βρισκόμαστε. Πάμε να δούμε τώρα και τον έλεγχο των παικτών της ελληνικής ομάδας.

Κορυφαίος όλων ο Σα. Ο Πορτογάλος τερματοφύλακας με τις αποκρούσεις του χθες ουσιαστικά έβγαλε τα λεφτά της μεταγραφής του. Δεν είναι μόνο το πέναλτι στις καθυστερήσεις, που θα έφερνε την ισοφάριση και άλλα δεδομένα ενόψει της ρεβάνς της επόμενης Τρίτης, αλλά η σταθερότητα και η σοβαρότητα του σε κάθε φάση. Μοναδική εξαίρεση το λάθος του στο πρώτο ημίχρονο. Για την άμυνα τα είπαμε και στον πρόλογο. Σεμέδο και Άγιος ο Θεός. Δίδυμο σούπερ με τον Μεριά που εμπνέει σιγουριά. Στα άκρα οι Ομάρ και Τσιμίκας μια χαρά, αν και ο Έλληνας μπακ » γλίτωσε» την δεύτερη κίτρινη.

Στα χαφ πάνω κάτω όπως τα περιμέναμε. Μπουχαλάκης και Γκιγιέρμε χωρίς το μεγάλο λάθος, ο Βαλμπουενά έβγαλε την ποιότητα του και μην ξεχνάμε ότι αυτός είναι που » ευθύνεται» και για την ασίστ στο γκολ, ενώ τα άκρα κινήθηκαν σε ικανοποιητικά επίπεδα. Ο Μασούρας έβαλε το γκολ και η άνοδος του Ποντένσε στο δεύτερο ημίχρονο βοήθησε τα μέγιστα τον Ολυμπιακό να φθάσει την νίκη. Τέλος ο Γκερέρο σε έναν άχαρο ρόλο, έδωσε μάχες, προσπάθησε, αλλά και πάλι φάνηκε ότι δεν μπορεί να παίξει ως φουνταριστός.

Για τις αλλαγές τώρα τι να πει κανείς; Ο Καμαρά ήταν μια χαρά όσο δεν σούταρε. Ο Μπρούνο, δυστυχώς γι’ αυτόν, ήταν  μέσα στο πέναλτι και στην κακή μπαλιά που αν έβγαινε σωστά θα μπορούσε να φέρει την ελληνική ομάδα φάτσα με το δεύτερο γκολ, ενώ ο Ελ Αραμπί δεν μπορεί να κριθεί. Τα υπόλοιπα την Τρίτη…