Δεν είναι το αποτέλεσμα, είναι ο τρόπος. Είναι η εικόνα. Μένει όμως ένα… ημίχρονο ακόμη.
Συστημένη. Ασίστ Βαλμπουενά από εκείνες που κατοχύρωσαν τον Γάλλο ως έναν από τους καλύτερους δημιουργούς των ευρωπαϊκών γηπέδων την τελευταία δεκαετία. Η μια στιγμή που κάνει τη διαφορά. Η τέλεια σέντρα, για την τέλεια εκτέλεση. Και κάπως έτσι: ο δρόμος για τα πλει-οφ άνοιξε για τα καλά. Αρκεί ο Ολυμπιακός να είναι στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός που επί ογδόντα λεπτά στην Πόλη δεν άφησε την Μπασακσεχίρ όχι να διεκδικήσει αλλά ούτε να σκεφτεί αυτή την πρώτη νίκη.
Αυτή είναι η μέθοδος της πρόκρισης. Και οι Ερυθρόλευκοι επιμένουν να καταθέτουν διαπιστευτήρια. Πως τη γνωρίζουν καλά. Το δείχνουν από πέρσι με συνέπεια. Συνεχίζουν στον δρόμο που χάραξαν. Και όσο ο καιρός περνά, πιθανότατα το πιστεύουν παραπάνω. Πως μπορεί να συμβεί. Το… παραπάνω. Γιατί όχι; Η πρώτη ελληνική ομάδα που θα φτάσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, από το απαγορευμένο μονοπάτι. Εκείνο των «μη πρωταθλητών».
Η πρώτη πραγματική ευκαιρία των Τούρκων στο 71΄, ένα δικό τους δημιούργημα, όταν ήδη κανά εικοσάλεπτο κυνηγούσαν στο σκορ. Μέχρι τότε; Όλοι δρόμοι φραγμένοι. Με τον Γκερέρο να τρέχει σα να μην υπάρχει αύριο ντουμπλάροντας τις πλευρές. Τον Μασούρα αλλά και τον Ποντένσε να σηκώνουν απαγορευτικό στους διαδρόμους. Τις σωστές αποστάσεις να βάζουν πολλά κορμιά πίσω από την μπάλα στον άξονα. Δεν ένιωθε απειλή ο Ολυμπιακός. Αντίθετα απειλούσε ο ίδιος, κάθε φορά που έφτανε απέναντι με έναν ικανοποιητικό αριθμό ποδοσφαιριστών.
Ουσιαστικά η Μπασακσεχίρ μπήκε στο παιχνίδι από την αποβολή του Καφετσί και πέρα. Σαν παιχνίδι του μυαλού. Αντί να αποτελειώσει τη δική της σκέψη ο λιγότερος παίκτης, μπλόκαρε εκείνη των Ερυθρόλευκων. Συνέβαλε σαφώς και ότι ο Βαλμπουενά κάθονταν πια στον πάγκο. Αλλά αυτό ήταν εντός προγράμματος. Ευτυχώς έμενε ένα δεκάλεπτο. Και ευτυχώς, ήταν εκεί ο Ζοσέ Σα. Ο κανονικός Σα. Ένα από τα πολλά πρόσωπα που εμφατικά βγήκαν μπροστά σε αυτή την διετία Μαρτίνς στο μεγάλο λιμάνι.
Στην εποχή ενός Πορτογάλου προπονητή που αφήνει το σημάδι του. Για νύχτες σαν αυτή. Όχι για το αποτέλεσμα, αλλά για τον τρόπο.
«Η μπάλα χαμηλά» όμως που λέει και ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Πριν από κάθε κουβέντα για τα πλει-οφ, υπάρχει η ρεβάνς με τους Τούρκους. Και είναι βέβαιο πως η Μπασακσεχίρ δεν θα έρθει στο Φάληρο για τουρισμό. Θα παίξει το χαρτί της. Και πλέον με την άνεση πως δεν έχει τίποτα να χάσει… Ραντεβού την Τρίτη λοιπόν. Για το δεύτερο ημίχρονο. Εκείνο που φέρνει τα αστέρια πιο κοντά…
ΥΓ. Μαρτίνς εναντίον Πόρτο; Θα είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον.