Παναθηναϊκός: Εμφανής η πρόοδος παρά την ήττα

Τα ίδια που λέγαμε μετά τις νίκες με Φέγενορντ και Άγιαξ, τα ίδια ακριβώς ισχύουν και μετά την πρώτη ήττα σε φιλικό παιχνίδι κόντρα σε σπουδαίο αντίπαλο χθες το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη. Η Γαλατασαράι νίκησε τον Παναθηναϊκό με 2-1 μετά από ένα αρκετά όμορφο, με ρυθμό και πλούσιο σε φάσεις ματς. Η επιλογή του Γιώργου Δώνη να δώσει η ομάδα του πολύ δυνατά φιλικά προετοιμασίας εμπεριείχε αρκετό ρίσκο.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν ότι οι πράσινοι κινδύνευαν να υποστούν μεγάλες και ντροπιαστικές ήττες από συλλόγους που στην παρούσα φάση βρίσκονται έτη φωτός μπροστά από το τριφύλλι. Τελικά όχι μόνο δεν συνετρίβησαν από τους μεγάλους και σπουδαίους αντιπάλους τους, αλλά το αντίθετο. Έβγαλαν χαρακτήρα, πήραν νίκες ψυχολογίας για τα νέα παιδιά και αγωνίστηκαν σε γήπεδα που μέχρι τώρα έβλεπαν μόνο στην τηλεόραση.

Σημασία έχει τι δείχνει το σύνολο που χτίζει ο Έλληνας τεχνικός παιχνίδι με το παιχνίδι. Εάν δηλαδή παρουσιάζεται με τις ίδιες αρχές στο χορτάρι, αν είναι η βελτίωση του είναι συνεχής, αν οι νεαροί ποδοσφαιριστές μπαίνουν στην νοοτροπία και αντιλαμβάνονται τα θέλω του προπονητή τους. Με βάση αυτά που έχουμε δει έως τώρα σε Ρότερνταμ, Άμστερνταμ και Πόλη το πρόσημο είναι κάτι παραπάνω από θετικό. Το τριφύλλι δείχνει να αποκτά συγκεκριμένη ταυτότητα στο γήπεδο, να ξέρει ο κάθε παίκτης τον ρόλο του και να βγάζει συνεργασίες σε άμυνα και επίθεση. Τι είδαμε πάλι χθες;

Την πίεση ψηλά, το γρήγορο transition και τη σωστή αλληλοκάλυψη. Είδαμε όμως και πάλι βιαστικές επιλογές και επιπόλαια λάθη που κόστισαν, όπως για παράδειγμα στο δεύτερο γκολ των Τούρκων. Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός έβγαινε οργανωμένα και προσπαθούσε να χτίσει τρίγωνα και τετράγωνα με ηρεμία και σοβαρότητα. Οι προσθήκες των Ζαχίντ και Κολοβού έχουν δώσει την ποιότητα που έλειπε στο σωστό κράτημα της μπάλας και στην πάσα ακριβείας των λίγων μέτρων. Μην ξεχνάμε ότι έλειπαν και οι Μπουζούκης, Κουρμπέλης, οι οποίοι είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητοι στο σύστημα του Δώνη.

Θα μου πείτε όλα καλά τα είδες και οι πράσινοι είναι απόλυτα έτοιμοι για την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων τους στο τέλος του μήνα; Σε καμία περίπτωση. Πρώτον ακόμα υπολείπονται, σύμφωνα με τον κόουτς και τον τεχνικό διευθυντή, μεταγραφές για να ολοκληρωθεί το ρόστερ. Δεύτερον ακόμα και με τους νέους παίκτες που θα έρθουν ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να έχει σοβαρό έλλειμμα ποιότητας σε συγκεκριμένες θέσεις. Τρίτον για να έχεις ξεκάθαρη άποψη θα πρέπει να δεις πως θα λειτουργεί η ομάδα φέτος εναντίον κλειστών αμυνών. Έως τώρα τα δείγματα δεν είναι και τα πλέον ενθαρρυντικά. Οι πράσινοι μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα σε ισχυρότερους αυτών αντιπάλους, όπως ο ΠΑΟΚ ή ο Ολυμπιακός, αλλά δεν ξέρουμε πως θα βρουν τις λύσεις απέναντι σε ομάδες ίδιας ή χαμηλότερης δυναμικότητας.

Για τέλος άφησα μια κουβέντα και για τον Χατζηγιοβάννη για τον οποίο ακούω πολλά και διάφορα τον τελευταίο καιρό. Μέχρι που διάβασα ότι ήρθε η ώρα να φύγει για έξω και ότι έχει αργήσει να ανοίξει τα φτερά του. Δεν ξέρω αν θα ανανεώσει με το τριφύλλι ή όχι. Λίγο με ενδιαφέρει αυτό. Ο μικρός όμως αποτελεί κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και επιβάλλεται να προσεχθεί ως κόρη οφθαλμού. Ο παίκτης είναι εντελώς άγουρος και ανέτοιμος για να παίξει μακριά από το υπερπροστατευτικό περιβάλλον του Παναθηναϊκού. Όσοι του φουσκώνουν τα μυαλά καλά θα κάνουν να τον αφήσουν να δουλέψει εδώ και η ευκαιρία θα έρθει στην ώρα της. Ακραίος επιθετικός που σκοράρει κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα και που αδυνατεί να περάσει τον προσωπικό αντίπαλο σε ένας εναντίον ενός μονομαχία δεν έχει τύχη πουθενά στην Ευρώπη. Ας οπλιστεί επομένως με υπομονή, ας βάλει το κεφάλι κάτω να δουλέψει και το μέλλον είναι μπροστά του….