Ατρόμητος – Άρης: Συνεπείς και οι δύο στις υποχρεώσεις τους

Πρώτη ευρωπαϊκή αποστολή για φέτος απόλυτα επιτυχημένη. Μετά την άνετη πρόκριση, με εμφατικό μάλιστα τρόπο του Ολυμπιακού, στον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, η οποία του εξασφαλίζει και την παρουσία του σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης ότι και αν γίνει από δω και στο εξής, ήρθαν οι Ατρόμητος και Άρης να συνεχίσουν την καλή δουλειά.

Οι δύο ελληνικές ομάδες βρίσκονται ήδη στον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League γνωρίζοντας τους αντιπάλους τους. Η ομάδα του Σάββα Παντελίδη θα βρει μπροστά της την νορβηγική Μόλντε, ενώ αυτή του Γιάννη Αναστασίου την πολωνική Λέγκια Βαρσοβίας. Αντίπαλοι που δεν τρομάζουν και που κυρίως σου αφήνουν παράθυρο αισιοδοξίας για μια ακόμη πρόκριση και των δύο στα play- off.

Πέρα από τις νίκες, δύο για τους Περιστεριώτες και μία για τους Θεσσαλονικείς, οι δύο τους έδειξαν αρκετά καλά στοιχεία για τόσο πρώιμο στάδιο στη σεζόν. Μπορεί Ντουνάισκα και ΑΕΛ να μην ήταν και τίποτα σπουδαίο, αλλά στην κατάσταση που είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο κάθε νίκη, κάθε πρόκριση σε ευρωπαϊκό Κύπελλο είναι αυτομάτως και επιτυχία. Τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν ακόμα μια πρόκληση.

Λέγκια και Μόλντε είναι ομάδες που δεν θεωρείς εαυτόν αποκλεισμένο από την σέντρα. Είναι σίγουρα καλύτερες από τους Σλοβάκους και τους Κύπριους, όμως δεν συνιστούν φόβητρο. Για να τις βγάλεις νοκ- άουτ πρέπει να είσαι σοβαρός και να μην επιτρέψεις να βρουν φάσεις και ενδεχομένως γκολ από δικά σου ανόητα λάθη. Η χρονική περίοδος που θα γίνουν τα παιχνίδια δεν είναι υπέρ των ελληνικών συλλόγων.

Οι Νορβηγοί κυρίως, αλλά και οι Πολωνοί, βρίσκονται σε πλήρη αγωνιστική δράση, με τα πρωταθλήματα τους να έχουν ξεκινήσει, σε αντίθεση με εμάς που ακόμα είμαστε σε φάση προετοιμασίας. Μην ξεχνάτε ότι δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν που πέσαμε θύματα από κατώτερους αντιπάλους τέτοια εποχή μόνο και μόνο επειδή δεν είχαμε την απαιτούμενη ετοιμότητα.

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στους δύο τεχνικούς. Είναι πολύ όμορφη συγκυρία που και οι δύο έχουν στο τιμόνι τους Έλληνες προπονητές. Ο Σάββας Παντελίδης, τον οποίο έχω την τιμή να τον γνωρίζω και προσωπικά από την παρουσία του στον Φωστήρα, είναι πέρα από εξαιρετικός κόουτς και ένας καταπληκτικός άνθρωπος.

Σε όλες τις ομάδες που έχει δουλέψει έχει αφήσει, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, πολύ καλές εντυπώσεις. Έχει, αδίκως, τη φήμη ενός αμυντικογενούς προπονητή. Χαρακτηριστικό των ομάδων του η σκληράδα και η τακτική προσήλωση των παικτών στα πλάνα του. Κατά τη γνώμη μου του άξιζε μια ευκαιρία σε ένα μεγάλο club και ο Άρης θα βγει κερδισμένος από τη συνεργασία. Πήρε πέρυσι ένα μπερδεμένο σύνολο και το έκανε ομάδα φθάνοντας στην έξοδο στην Ευρώπη παρά τις δυσκολίες. Ο έτερος Έλληνας, Γιάννης Αναστασίου, αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση.

Είναι από τους πιο καταρτισμένους προπονητές της γενιάς του με πραγματικές παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα και club. Έφθασε μέχρι τον πάγκο του Παναθηναϊκού όπου και σημείωσε σημαντικές επιτυχίες παρουσιάζοντας και μια αρκετά καλή εικόνα ομάδας για ένα ολόκληρο γύρο η οποία και επιβραβεύτηκε με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Μετά ήρθε το χάος.

Ο ταπεινωτικός αποκλεισμός από την άσημη Γκαμπάλα και ουσιαστικά το τέλος. Νομίζω ότι πλήρωσε και την αλαζονεία του ως ένα βαθμό. Με πτωτική πορεία έκτοτε, γνωρίζει και ο ίδιος πολύ καλά, ότι ο Ατρόμητος είναι μια πολύ καλή συνθήκη για να επιστρέψει στο προσκήνιο. Έχει όλα τα προσόντα να το πετύχει και να δικαιώσει τις προσδοκίες που γέννησε στην αρχή της καριέρας του.

Υπομονή μέχρι τα επόμενα….