Η σημασία της δουλειάς!

Πριν να πάμε στα επόμενα ματς του Ολυμπιακού με την Μπασακσεχίρ αξίζει να μείνουμε στο προηγούμενο με την Βικτόρια Πλζεν. Κι αυτό γιατί διαπιστώσαμε και πάλι την καλή δουλειά που κάνει ο Πέδρο Μαρτίνς στο Ρέντη.

Τρία γκολ πέτυχε ο Ολυμπιακός από ισάριθμες εκτελέσεις κόρνερ. Εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο, αφού δεν προκύπτει και συχνά στο ποδόσφαιρο. Την ίδια στατιστική είχε όμως και στο τελευταίο φιλικό που έδωσε με την Νότιγχαμ Φόρεστ. Άρα, περιορίζονται οι πιθανότητες της σύμπτωσης και αυξάνονται αυτές που έχουν να κάνουν με το αποτέλεσμα της καθημερινής εξάσκησης στην προπόνηση.

Και προσέξτε, ο Ολυμπιακός εμφανίζεται να κυριαρχεί στον αέρα ακόμη κι όταν διαθέτει στην ενδεκάδα του τον Βαλμπουενά και τον Ποντένσε και εκ των πραγμάτων χάνει σε ύψος. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στα τεστ του εξωτερικού ο Πορτογάλος προπονητής δεν μας την είχε παρουσιάσει την τριάδα με τους Ποντένσε, Φορτούνη και Βαλμπουενά.

Παρά ταύτα, ο Μαρτίνς φροντίζει να το λύνει το πρόβλημα. Και πως το κάνει; Μετατρέπει την αδυναμία του, σε πλεονέκτημα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το πετυχαίνει. Στην προηγούμενη διαδρομή είχε καταφέρει να αποκλείσει την Μίλαν στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, βάζοντάς της τρία γκολ, αν και αγωνίστηκε χωρίς τον κλασικό του στράικερ, τον Χασάν, ο οποίος είχε μείνει στα πιτς λόγω τραυματισμού. Ο Πέδρο είχε φέρει τον Φορτούνη στο… 9,5 και δίπλα του είχε βάλει τον Γκερέρο σε θέση υποστήριξης. Και πάλι βρήκε τον τρόπο να ξεπεράσει μία δύσκολη κατάσταση.

Σε κάτι τέτοιες «λεπτομέρειες» είναι που ξεχωρίζει ο προπονητής. Για αυτό και ο Ολυμπιακός έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο και ο Μαρτίνς κέρδισε την εκτίμηση διοίκησης και οπαδών, παρά το γεγονός ότι η ομάδα έμεινε χωρίς τίτλους, πέρα από τον (βασικό) αστερίσκο της «εξυγίανσης».

Κι αυτό θα είναι το αβαντάζ των ερυθρόλευκων στην επόμενη μάχη, ότι συνεχίζουν με τον ίδιο προπονητή, ο οποίος και ξέρει πλέον καλύτερα την ομάδα, αλλά και έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά του, την ώρα που οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού προσπαθούν να τον αντιγράψουν με τους δικούς τους Πορτογάλους στον πάγκο τους.

Και κάτι ακόμη. Ο Μαρτίνς δεν άλλαξε τελικά τίποτα από το πρώτο παιχνίδι με τους Τσέχους, αν εξαιρέσουμε την επιλογή του Μεριά αντί του Μπα. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός στο κομμάτι της δημιουργίας δεν πρόσφερε κάτι. Είχε εμπιστοσύνη στους παίκτες του και τους το έδειξε. Κι αυτοί με τη σειρά τους έφτασαν στα… ντόρτια. Στις… ζαριές του Καραϊσκάκη, όπως λέγαμε πριν από το ματς κι όπως είχε συμβεί και πέρυσι τέτοια εποχή με την Λουκέρνη. Τυχαίο; Προφανώς και όχι, ενώ μην ξεχάσουμε, μέσα σε όλα, ότι στα ματς με τους Τσέχους δεν έπαιξε ο Φορτούνης. Σημαντικό κι αυτό, έτσι δεν είναι;