Καλή Ευρωπαϊκή αποτυχία, στους καταστροφείς του ποδοσφαίρου

Διανύουμε ήδη τη δεύτερη εβδομάδα από την έναρξη της Ευρωπαϊκής περιπέτειας των Ελληνικών ομάδων και κάθε γαλαζοαίματο κατάλοιπο φτάνει στην κορύφωση του.

«Καλή επιτυχία σε όλες τις ομάδες, να μαζέψουν όσους περισσότερους βαθμούς γίνεται, γιατί τους έχει ανάγκη το ποδόσφαιρο μας» ακούς αριστερά και δεξιά από μελιστάλκτα χείλη.

Ο κλασικός Ελληνάρας που το πρωί πλακώνει τη γυναίκα του στα μπινελίκια επειδή της ξέφυγε λίγο παραπάνω ζάχαρη στον καφέ και το απόγευμα συμπεριφέρεται όπως ο Κάρολος στη Βασίλισσα Λίζα:

«Τι κάνετε μητέρα; Ανυπομονώ να πάρουμε ένα φλιτζάνι τσάι…»

Αυτό είναι το πρόβλημα, πως σε καθημερινή βάση σφαζόμαστε και βριζόμαστε και ξάφνου μας πιάνουν οι αβρότητες και οι καλοσύνες.

Το τελευταίο δε θα ήταν απαραιτήτως κακό, το πρόβλημα είναι όταν υποκρινόμαστε και παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε, για να δείξουμε και καλά υπεράνω.

Πάρτε παράδειγμα τον Τζάμπα που το τερμάτισε, με την ΠΑΕ του να βγάζει και ανακοίνωση με ευχές για καλή επιτυχία σε όλους.

Ο ταληροπαγίδας επενδυτής δηλαδή που έτσι και δει κέρμα στο δρόμο θα πει του σοφέρ να κάνει αναστροφή για να το μαζέψει, θέλει να προκριθούν στους ομίλους του Γιουρόπα ο Ατρόμητος και ο «ο Άρης» για να μοιραστεί μαζί τους το μπακίρι του market pool.

Εύχεται λοιπόν να χάσει λεφτά από την τσέπη του και να πάνε στα ταμεία των ανταγωνιστών του! Διότι αυτοί θα είναι οι ανταγωνιστές του, ο Ατρόμητος κατά πρώτο λόγο αλλά και ο «ο Άρης» σε περίπτωση που δε βαρέσει κανόνι και δε μπουζουριάσουν τον ξάδερφο για δοσοληψίες με τον Ραούλ.

Θέλει μήπως ο γαύρος να προχωρήσει ο ΠΑΟΚ στους ομίλους να παντελονιάσει ο Ιβάν μια 20άρα και να βλέπει εφιάλτες την επόμενη δεκαετία ή εμείς να περάσουν αυτοί;

Ή μήπως ευχόμαστε να προκριθεί η ομάδα της γειτονιάς, για να παίζει τελικό Τσουλού με τον ΠΑΟΚ και να γίνεται Τζούλια απέναντι στα ΠΟΚεμον;

Ούτε καν αδιάφορος δεν είναι ο καθένας, τάσσεται με την πλευρά του αντιπάλου κάθε εγχώριου «εχθρού» κι αυτό είναι το σωστό άλλωστε.

Σε ένα περιβάλλον που ο καθένας μάχεται για την δική του επιβίωση, πρόοδο και ανάπτυξη, επόμενο είναι να εύχεται να μη σηκώσουν κεφάλι οι άλλοι.

Αν πχ το to10.gr αντιμετωπίσει αύριο τεχνικό πρόβλημα τι θα πούνε οι άλλες ιστοσελίδες «ω ω ω ω τι πάθατε συνάδελφοι, ελάτε να σας φιλοξενήσουμε στο χώρο μας;»

Βουντού θα κάνουν για να αποκατασταθεί η βλάβη με τη μεγαλύτερη δυνατή καθυστέρηση.

Στο Ελληνικό ποδόσφαιρο μάλιστα η κατάσταση είναι χειρότερη, αφού ο καθένας προσπαθεί να προκαλέσει δολιοφθορές στον άλλον.

Θα φάω δήθεν ευγένεια δηλαδή από τον Τζάμπα, που δυο χρόνια πριν έπαιξε θέατρο κρυπτόμενος πίσω από μια φωτογραφία, για να κλέψει το πρωτάθλημα στα χαρτιά;

Ή από το γαύρο που ήρθε Τούμπα με σκοπό να μην αγωνιστεί και αποχώρησε φορώντας στον προπονητή του κολάρο;

Θέλετε λοιπόν να τους εύχομαι καλή επιτυχία ή να αποδέχομαι τις ευχές τους ως ειλικρινείς;

Όλοι αυτοί που επικαλούνται προσχηματικά το καλό του Ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι αυτοί που το απαξίωσαν. Και τώρα, ως Γραμματείς και Φαρισαίοι δήθεν κόπτονται για την πρόοδο του.

Μέχρι πρόσφατα, βγάζαμε μια ομάδα απευθείας στους ομίλους, όχι πολλά χρόνια πριν συμμετείχαν οι τρεις πρώτοι στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Πλέον συμμετέχουν δυο μόνο μέσω προκριματικών και τα αίτια έχουν ονοματεπώνυμο.

Το Ελληνικό ποδόσφαιρο το γάμησαν οι παράγκες που στήθηκαν επί Βαρδινογιάννη, άλλαξαν ένοικο επί Κόκκαλη και Μαρινάκη, με οικοδεσπότη τον Θωμά που απολαμβάνει σήμερα τη ζεστασιά της χάρτινης αγκαλιάς.

Αυτοί κατέστρεψαν κάθε έννοια ευγενούς άμιλλας και υγιούς ανταγωνισμού, αυτοί ευνούχισαν κάθε υποψία ευ αγωνίζεσθαι για να ικανοποιήσουν τη βουλιμία και την απληστία τους, στραγγίζοντας όλους τους υπόλοιπους.

Για να πλουτίσουν οι ίδιοι δηλαδή διέλυσαν τα πάντα κι έχετε την απαίτηση να το ξεχάσουμε όσα έκαναν, παίζοντας το αλτρουιστές!

Μην κρύβεστε πίσω από ευχολόγια λοιπόν, αρνούμενοι να αντικρίσετε την αλήθεια.

Δε γίνεται να έρχονται οι καταστροφείς και να το παίζουν ιερομόναχοι, είναι σα να ευχόταν ο Χίτλερ «ζωή σε λόγου μας» στις οικογένειες των θυμάτων των κρεματορίων.

Αφήστε τα σάλια, τα λόγια είναι εύκολα, άπαντες μπορούν να τα ξεφουρνίσουν παριστάνοντας τους καθωσπρέπει.

Οι πράξεις είναι που μετράνε και αυτές μαρτυρούν τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της κατάπτωσης του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Εξ΄αιτίας της οποίας αποτελεί είδηση αν προκριθεί μια ομάδα στους ομίλους του Τσουλού, κάνα δυο στο Γιουρόπα κι αυτές μέχρι τον Δεκέμβρη.

Άρα όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για το καλό του ποδοσφαίρου, αναζητά τις αιτίες του κακού στη ρίζα τους και όχι στην επιφάνεια.

Η ανεπάρκεια των Ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη αποτελεί σύμπτωμα, άρα όποιος ενδιαφέρεται στ΄αλήθεια ας ξεκινήσει από την αρχή.

Αν ήταν ειλικρινείς θα έκαναν το ελάχιστο τηρώντας το fair play, αυτό που αν δεν εξασφαλίζουν απόλυτα, το προασπίζουν σε κάποιο βαθμό το VAR και οι ξένοι διαιτητές.

Οι κατ΄επίφαση κοπτόμενοι για το ποδόσφαιρο το πολεμούν όμως και κατά τα λοιπά εύχονται καλή επιτυχία.

Ποσώς μ΄ενδιαφέρει πως θα με σχολιάσουν οι κατ΄ επάγγελμα υποκριτές και εθελοτυφλούντες, ούτε αν με δικάσουν με το εύπεπτο ρητορικό ερώτημα «δηλαδή έτσι θα πάμε μπροστά;»

Εξήγησα πως θα πάμε μπροστά, οπότε είναι ολοφάνερο ποιοι δεν επιθυμούν την εξέλιξη και τη βελτίωση.

Αν λάβουμε το Αγγλικό ή το Γερμανικό ποδόσφαιρο ως πρότυπα ανάπτυξης το ίδιο συμβαίνει κι εκεί, εκτός κι αν κάποιος αφελής θεωρεί πως οι οπαδοί της Έβερτον ή της Μάντσεστερ χάρηκαν που δυο ομάδες του νησιού πήγαν τελικό φέτος και οι οπαδοί της Ντόρτμουντ τα έβαψαν μαύρα με την αποτυχία της Μπάγερν.

Η διαφορά είναι πως εκεί παίζουν βάσει κανόνων, αυτοί που στη χώρα μας καταργήθηκαν από τις παράγκες, τα κολάρα, τους Κομίνηδες, τους Τζήλους και τα «θα σε πνίξω με το κασκόλ».

Αυτά είναι που μας διαφοροποιούν σε σχέση με τους εξελιγμένους, οπότε οι ανησυχούντες που επιθυμούν την πρόοδο, ας στρέψουν εκεί το βλέμμα τους.

Οπότε το ορθότερο θα ήταν να ευχηθεί ο καθένας καλή αποτυχία στους άλλους, ούτως ή άλλως αυτό επιθυμούμε στην πραγματικότητα.

Είναι και πιο ρεαλιστικό, αφού δε μας αξίζει η πρόοδος, για ποιον λόγο να την ευχόμαστε;

Κυρίως όμως, ας μην εμπλέκουμε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και το «καλό» του, ακόμα και οι όψιμοι υποστηρικτές του έχουν ιδιοτελείς σκοπούς.

Οι γαύροι ας πούμε εύχονται καλή επιτυχία στον «ο Άρης» για να είναι καλά η Τζούλια τους και οι του «ο Άρης» θέλουν να πηγαίνει καλά ο γαύρος επειδή είναι αντίπαλος του ΠΑΟΚ.

Όπως και τα χαρτιά επιθυμούν το ίδιο, που βλέπετε μέσα σε αυτά τα σκεπτικά, κάτι σχετικό με Ελληνικό ποδόσφαιρο;