Φορτούνης ήταν ο… Μαρτίνς

Νύχτα ομάδας. Νύχτα προπονητή. Κάποιου που απόλαυσε το προνόμιο να βλέπει τις ιδέες που άπλωσε στο χαρτί να παίρνουν σχήμα και μορφή στο χορτάρι. Ο Πέδρο Μαρτίνς. Σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού. Το μεγαλύτερο όπλο του. Στη δεύτερη χρονιά του. Εκεί που δεν ξεκινά κάτι από το «μηδέν». Εκεί που μια ιστορία που χάραξε την πορεία της από πέρσι, συνεχίζεται!

Και τώρα πλέον όλα πιο εύκολα. Δίχως άγχος. Η εξασφάλιση μιας θέσης στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, αλλάζει τα χαρακτηριστικά του Αυγούστου. Δεν είναι απλό αυτό που έρχεται. Όσο όμως θα ανησυχήσει ο Ολυμπιακός για την Μπασάκσεχιρ του Ρομπίνιο και του Αρντά, άλλο τόσο θα πρέπει ήδη να ανησυχούν και οι Τούρκοι. Ειδικά μετά το αποψινό: Κάνοντας τη σκέψη ότι στις 13 Αυγούστου θα είναι εκείνοι στη θέση των Τσέχων, μέσα στη φωτιά του «Καραϊσκάκης».

Η Βικτόρια δεν ήταν της… σειράς. Οι Ερυθρόλευκοι την έκαναν απόψε να μοιάζει, τέτοια. Δεν την άφησαν όχι να παίξει, αλλά ούτε να σκεφτεί το δικό της πλάνο. Σα να αρπάζουν από το λαιμό και να σε κρατούν στον αέρα για ενενήντα λεπτά: 24 τελικές έγραψε το κοντέρ. Πιθανότατα κάποιο ευρωπαϊκό ρεκόρ για τον Ολυμπιακό. Και μάλιστα σε μια νύχτα που οι… άλλοι δεν άνοιξαν το γήπεδο.

Ως το 50΄στην ισορροπία του 0-0, και οι παίκτες του Μαρτίνς στο 13-2 στις εκτελέσεις. Με την 14η βρήκαν στόχο. Και έπειτα ξεσάλωσαν. Και αν κάποιοι ψάχνουν στον Γκιγιέρμε, τον Ποντένσε και τους άλλους το «κλειδί»; Εκείνο έμεινε στην τσέπη του προπονητή. Η απόλυτη δικαίωση της βραδιάς δεν ήρθε από την επίθεση. Ήρθε από το γεγονός ότι όσο ο Ολυμπιακός αναζητούσε τις προϋποθέσεις για να παραβιάσει την εστία της Βικτόρια, δεν απειλήθηκε ποτέ. Ένα σουτ όλο και όλο κάπου στο 24΄. Μόλις ένα! Επίδοση –αμυντική- για την οποία πιθανότατα ο 49αχρονος Πορτογάλος, θα καμαρώνει περισσότερο από την επιθετική σοδιά.

Η Βικτόρια δεν είδε τα… χρώματα του Σα. Δεν έφτασε ως το αμυντικό τρίτο του Ολυμπιακού. Αυτή τη φορά ο Γκιγιέρμε και ο Μπουχαλάκης έκλεισαν σωστά σαν «τρίτοι» τις πτέρυγες. Αυτή τη φορά, οι αποστάσεις ήταν εξαιρετικές και οι επιστροφές ακόμη καλύτερες. Κάπως έτσι έπαιζε μια ομάδα που μπορούσε. Και κοίταζε μια άλλη, που δεν μπορούσε. Τα υπόλοιπα τα έφερε ο χρόνος. Και η «δουλειά» που με συνέπεια γίνεται σε αυτή τη δεύτερη χρονιά, όχι στα βασικά αλλά σε λεπτομέρειες.

Τρία γκολ από στημένες μπάλες (κόρνερ). Δύο ασίστ από τον Μασούρα (!) και μια από τον σπεσιαλίστα Ματιέ Βαλμπουενά. Αν ήταν η πρώτη φορά; Θα μπορούσε να το θεωρήσει κανείς συμπτωματικό. Τρία γκολ από κόρνερ όμως ήρθαν και με τη Νότιγχαμ (16/7) στην πρόβα τζενεράλε πριν από την Βικτόρια.

Ποιος άραγε καλύτερος τρόπος επιβεβαίωσης. Για την στόχευση μιας ομάδας. Για το πλάνο και τη δουλειά της. Για τον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο της. Κάποιον που απόψε συμπλήρωσε 10 προκριματικά ματς στην Ευρώπη, αήττητος. Με τρεις διαφορετικές ομάδες. Και που ήδη εξασφάλισε για τέταρτη φορά (σε ισάριθμες απόπειρες) την πρόκριση σε φάση ομίλων.

Ο Ολυμπιακός είχε την ατυχία φέτος να χάσει τον Φορτούνη. Έχει την τύχη όμως να βλέπει τον Μαρτίνς στη θέση του. Και αυτό είναι κάτι που θα εκτιμηθεί καλύτερα όσο η σεζόν που μόλις ξεκίνησε θα… προχωρά.