Ελληνικό μπάσκετ: Η αποτυχία έχει όνομα

Υπάρχει έστω ένας που αρνείται ότι η φετινή Α1 θα είναι η πιο δύσκολη όλων των εποχών, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει; Αν ναι, θα ήθελα να τον γνωρίσω. Το γεγονός είναι ένα και καθένας μπορεί να δώσει διαφορετική ερμηνεία. Για παράδειγμα ότι φταίει ο Ολυμπιακός που το… τίναξε στον αέρα, ή ότι είναι «ακατάλληλος» ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος, ή ακόμα ότι το τμήμα μάρκετινγκ του ΕΣΑΚΕ υπολειτουργεί.

Ενδεχομένως να υπάρχουν ψήγματα αλήθειας σε κάθε ερμηνεία, όμως η πραγματικότητα είναι πως η αποτυχία του ελληνικού μπάσκετ έχει όνομα κι αυτό είναι Γιώργος Βασιλακόπουλος. Και να το εξηγήσουμε, ώστε να μπορεί καθένας από τους (όψιμους και μη) υποστηρικτές του, από τους απανταχού θαυμαστές του, να μας απαντήσει και να μας… κολλήσει στον τοίχο. Καλοδεχούμενη η κριτική, εμείς την αντέχουμε σε αντίθεση με τον πρόεδρο της ΕΟΚ, ο οποίος εμφανίζει αλλεργία σε ό,τι έχει να κάνει με αμφισβήτηση του θεάρεστου έργου του.

Η ΕΟΚ ψάχνει ομάδα για να συμπληρωθεί ο αριθμός στην Α1 γυναικών, καθώς τα Καλύβια δήλωσαν αδυναμία συμμετοχής. Κι αν δει κανείς συνολικά την εικόνα του γυναικείου μπάσκετ, θα διαπιστώσει πως είναι η απόλυτη εικόνα διάλυσης. Πρόδηλα δεν φταίει γι’ αυτό ο Ολυμπιακός κι ο Γαλατσόπουλος σίγουρα αγνοεί ποιες ομάδες μετέχουν στην αντίστοιχη «μεγάλη» (δεν τη λες) κατηγορία.

Στην Α2 το καθημερινό ρεπορτάζ είναι 1 προς 8! Ένας παίκτης ανακοινώνεται, τη στιγμή που οι ομάδες (οι ποιες;) ανακοινώνουν τη λύση συνεργασίας με 7-8 παίκτες. Παρότι, θεωρητικά, εμφανίζεται ένα μεγάλο brand και θα μπορούσε να έχει διαφορετική αίγλη το πρωτάθλημα, τα προβλήματα δεν κρύβονται κάτω από το τραπέζι, η Κως (Ιπποκράτης) μοιάζει με τοπίο στην ομίχλη, υπάρχουν ομάδες (Καστοριά) που τίναξαν το καπάκι, άλλες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Αν κατεβείτε πιο κάτω θα συναντήσετε ομάδες που κατέκτησαν άνοδο και αν θα παίξουν, θα το κάνουν με εφήβους, για την τιμή των όπλων. Προσθέστε την ουσιαστική εξαφάνιση δύο ομάδων (Κύμη και Χολαργός), δείτε πόσο χαμηλή είναι η ικανότητα των σωματείων να προσεγγίσουν χορηγούς -όχι τεράστιες πολυεθνικές, μικροχορηγίες- και βγάλτε το συμπέρασμα.

Μα να μην μείνουμε μόνο στα χρήματα. Παγκόσμιο φαινόμενο να υποχρεώνονται οι προπονητές όλων των κατηγοριών να έχουν δίπλωμα και να εξαιρούνται οι ομοσπονδιακοί. Να έχουμε τουλάχιστον δύο (2) κόουτς Εθνικών ομάδων, που δεν έχουν κοουτσάρει ΠΟΤΕ ως πρώτοι προπονητές σε σύλλογο! Να έχουμε απλήρωτους τους (κανονικούς) ομοσπονδιακούς προπονητές, κάποιοι εκ των οποίων έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη για να πληρωθούν (εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Τρινκιέρι).

Φτάνει τόσο; ΟΧΙ! Έχει κι άλλο. Παράνομη σύσταση ΚΕΔ, χρέη στους διαιτητές, εξυπηρετήσεις φίλων και συγγενών, προσλήψεις γόνων παλιών παραγόντων, ανιψιών, ξαδελφών, φίλων στις Ενώσεις και στην ΕΣΚΑ. Διπλοθεσίτες, άνθρωποι που γι’ άλλο προσλαμβάνονται κι άλλο κάνουν, αλλά και γεύματα και έξοδα, που αν έβγαιναν στη δημοσιότητα θα σκανδάλιζαν ακόμα και τους πιο πιστούς υποστηρικτές του συστήματος.

Απέναντι σε όλα αυτά λαμβάνω από καλόπιστους (καλά να ‘σαι Νίκο, χάρηκα που τα είπαμε) μια μονότονη απάντηση: «Μην τα μηδενίζεις όλα, στο παρελθόν είχε κάνει πράγματα». Ακόμα κι έτσι να είναι, που δεν είναι, πόσα χρόνια πρέπει να πληρώνουμε αυτό το… παραγωγικό παρελθόν. ΕΛΕΟΣ! Όσοι δεν αντιλαμβάνονται πως κάθε μέρα που περνά, η ακατάλληλη γερασμένη κι αδιάφορη διοίκηση της ΕΟΚ βυθίζει το μπάσκετ, θα ξοδέψουν μέρες, μήνες και χρόνια, για να το ξαναφέρουν σε ανεκτό επίπεδο, όταν η αλλαγή διοίκηση σημάνει την απαρχή της ανάκαμψης.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αντί επιλόγου: Α, στα έργα και ημέρες, στις θλιβερές αποτυχίες, να προσθέσουμε και τους τύπους που «ψαρεύουν» πελατεία για τα ρούχα τους, τάζοντας καλές διαιτησίες. Αυτοί, την επόμενη μέρα του ελληνικού μπάσκετ, δεν θα μπαίνουν στο γήπεδο ούτε με εισιτήριο…