Όταν η γυναίκα δε χορταίνει 2 & 3 φορές, το παιδί θα βγει Μάνταλος

Να πω την αμαρτία μου, έκλαψα λίγο με τα σχόλια που γράφτηκαν για την άποψη του Μητροπολίτη, περί πρωκτικού σεξ. Εντάξει, έκλαψα παραπάνω από λίγο για να είμαι ειλικρινής, πλησιάζοντας όμως στο μήνα της Παναγιάς είπα να δείξω εγκράτεια.

Ο σαρκασμός, η φαντασία του Έλληνα και ο σκωπτικός σχολιασμός της καθημερινότητας, είναι παροιμιώδης και μοναδικός.

Ο τύπος πχ που πέταξε το «αν κάνεις 69 το παιδί θα βγει μαθηματικός», θα έπρεπε να λάβει από το Ελληνικό κράτος θέση στο δημόσιο τιμής ένεκεν, όπως συμβαίνει με τους Ολυμπιονίκες! Χρυσό μετάλλιο ατάκας πήρε ο άνθρωπος…

Όλα τα παραπάνω ωστόσο αφορούν τον επίλογο μιας προσέγγισης και όχι την ουσία. Δεν προκύπτει από κάπου πως το σκεπτικό του Μητροπολίτη αξίζει να αποτελέσει αντικείμενο λοιδορίας. Ούτε και να ληφθεί σοβαρά υπόψιν εννοείται, μιλάμε για ένα θεώρημα που δεν αποκλείεται να αποτελεί προϊόν εγκεφαλικού ακροβατισμού κάποιου ιερέα, ίσως και όχι όμως.

Δε μιλάμε ούτε για χημικό πείραμα, ούτε για το 4-4-2 του Φερέιρα που η αποτελεσματικότητα και η ορθότητα τους αποδεικνύονται στην πράξη.

Ειδικά όταν αφορά την ανθρώπινη φύση που εκ των πραγμάτων συνιστά κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τα εφικτά όρια της σκέψης μας, όλα έτοιμα τα βρήκαμε άλλωστε.

Γεννηθήκαμε σε έναν πλανήτη που περιστρέφεται με απόλυτη συνέπεια γύρω από τον εαυτό του, κάτι που του εξασφαλίζει βιωσιμότητα, μαζί και σε εμάς που τον κατοικούμε. Βρήκαμε έτοιμο οξυγόνο για να αναπνέουμε, νερό για να πίνουμε, να αναπαραγόμαστε, τίποτα από αυτά δεν κατασκευάστηκαν από ανθρώπους.

Το μόνο ανθρώπινο δημιούργημα είναι η επιστήμη, που ως επί το πλείστον δίνει ερμηνείες ίσως και αυθαίρετες σε ορισμένες περιπτώσεις. Στην καλύτερη περίπτωση αποκρυπτογραφεί κάποιες από τις συνταγές της φύσης, για να παρουσιάσει κάτι δικό της, στηριζόμενη πάντα όμως στον πρωτότυπο μπούσουλα της φύσης.

Συμπερασματικά λοιπόν, μια παρανοϊκή κοινωνία, που αυτοκαταστρέφεται, που ζει χωρίς ιδανικά, πνιγμένη σε ατέρμονες κι επίπλαστες επιθυμίες, βουλιάζοντας μέσα στις πάσης φύσεως ψυχικές ανωμαλίες και αδιέξοδα, απορρίπτει οτιδήποτε δεν ακούγεται καλά στ΄ αυτιά της.

Εννοείται πως ο Μητροπολίτης δεν έχει το αλάθητο, ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε δογματικά πως «αφού το είπε κάποιος εκπρόσωπος της εκκλησίας, ισχύει κιόλας».

Εντούτοις έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, να το απαξιώνουμε επειδή ακούστηκε από χείλη ιερέα.

Το πόρισμα δεν αλλάζει ακόμα κι αν σταθούμε στις κατ΄εξαίρεση υποτιθέμενες σοβαρές αντιδράσεις, που επίσης καταδεικνύουν την αποβλάκωση του σύγχρονου ανθρώπου.

«Και ποιος είναι αυτός ο παπάς που θα πει τι θα κάνω με το σώμα μου» αναρωτιέται η καρακάξα, βάζοντας και ολίγη φεμινιστική σάλτσα, για να το κάνει πιο πιασάρικο! Ποιος την υποχρέωσε όμως
να κουμαντάρει το κορμί της με τρόπο που δεν επιθυμεί;

Όπως ο γιατρός σου λέει να κόψεις το κάπνισμα επειδή κινδυνεύεις χωρίς να σου κρύβει το πακέτο και οι μαμάδες μας κάποτε μας συμβούλευαν να προσέχουμε μη μας ρίξουν κάτι μέσα στο ποτό, έτσι και κάποιος ιερέας είπε κάτι, χωρίς να υποχρεώνει κάποιον να το αποδεχτεί..

Ενδεχόμενο και το ένα, ενδεχόμενο και το άλλο, ποιον βλάπτει άραγε;

Οι αντιδράσεις μάλιστα, λες και τους έβαλε με το ζόρι στο δικό του λούκι, αποτελούν αδιάσειστο τεκμήριο, υποσυνείδητης ενοχής.

Συμβαίνει συχνά όταν ακούς κάτι που ξέρεις ή φοβάσαι έστω πως ισχύει και η αλαζονεία σου βγαίνει σε αντίδραση, ίσως και υστερία.

Ο τρόπος ζωής του καθενός ορίζεται από τον κτήτορα του σώματος, που σημαίνει πως ο ζει, αφιερώνει το χρόνο, τη σκέψη και το σώμα του, όπως επιλέγει.

Η εκκλησία αναγνωρίζει απόλυτα αυτήν την ελευθερία και προτείνει το δικό της μοντέλο ζωής, έναν εναλλακτικό τρόπο για να περάσεις τον χρόνο σου πάνω στον γη!

Υπάρχουν και αυτοί που τον επέλεξαν, οι υπόλοιποι σχολιάζουν χωρίς να έχουν την παραμικρή τριβή.

Θυμίζουν κάτι τύπους που βλέποντας σε να παρακολουθείς ποδόσφαιρο, σου λένε «απορώ τι βρίσκεις χαζεύοντας 22 μαλάκες να κυνηγάνε μια μπάλα». Άντε να εξηγήσεις σε κάποιον που δε νοιώθει.

Η εκκλησία ούτε επιβάλλει, ούτε καταπιέζει. Δεν είναι δήμιος ή δικτάτορας, δεν υποχρεώνει κανέναν να υιοθετήσει τα πρότυπα της.

Δεν αποδέχεται τις προγαμιαίες σχέσεις, την παρά φύση ερωτική πράξη, την έκτρωση και τόσα ακόμα, εσύ πως τα αποδέχεσαι;

Έχεις το δικαίωμα να ζεις βάσει της δικής σου κοσμοθεωρίας, η εκκλησία όμως απαγορεύεται να έχει τη δική της;

Μήπως είδατε κάναν παπά να χτυπάει το τζάμι αυτοκινήτου την ώρα που κάποιο ζευγάρι ερωτοτροπεί, για να κάνει κήρυγμα;

Μήπως αρνήθηκε να δεχτεί στους κόλπους της κάποιον ευρύπρωκτο, όπως θα έλεγε ο Ζουράρις;

Ή μήπως αρνήθηκε να κηδέψει κάποιον επειδή ήταν άπιστος;

Προς τι όλη αυτή η επιθετικότητα λοιπόν; Ρητορικό το ερώτημα, απαντήθηκε παραπάνω, είναι η υφέρπουσα ενοχή του καθενός που διαισθάνεται πως δεν κάνει κάτι καλά και ενοχλείται..

Είναι μάλιστα τόσο υπερβατική και πάνω από την συνηθισμένη ανθρώπινη αντίληψη περί ζωής, που ενώ από τη μια δεν ευλογεί τις σχέσεις εκτός γάμου, εντούτοις προστατεύει την ανύπαντρη μητέρα.

Η ιστορία της επίσης βρίθει από περιπτώσεις Αγίων που κάποτε ήταν μάγοι, φονιάδες, και διώκτες της.

Μην έχετε λοιπόν την παραμικρή αμφιβολία περί της απόλυτης ελευθερίας που πρεσβεύει και κυρίως, μην αναζητάτε ερμηνεία του υπεράνω της φύσης με επίγειους όρους, που άπτονται της ανθρώπινης λογικής.

Εξυπακούεται πως είναι πιο μάταιο να επιζητάς αυτό που ο νους αντιλαμβάνεται ως «αποδείξεις».

Το ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από την εκκλησία και με ευθύνη της τελευταίας, είναι γεγονός.

Παραμένει ωστόσο μια σταθερή διέξοδος και ελπίδα διαφυγής για πολλούς ανθρώπους, ειδικά στις δύσκολες στιγμές.

Οι προσκυνητές του Αγίου Όρους πολλαπλασιάζονται, κάτι βρίσκουν όλοι αυτοί που πηγαίνουν εκεί, δε γίνεται να είναι όλοι παράφρονες, φουκαράδες, κολλημένοι κι εμείς οι ξύπνιοι και οι προοδευτικοί.

Αν όχι στην εκκλησία σε ποια trendy ιδεώδη να πιστέψουμε, στην επιστήμη, στον Χατζηνικολάου, στο CNN ή στις χαρτορίχτρες;

Ή μήπως στον άνθρωπο όπως υποστηρίζουν αόριστα κάτι θολοκουλτουριάρηδες, στον ηθικό και φυσικό αυτουργό δηλαδή της παρακμής που ζούμε..

Βρίζοντας τη θρησκεία επειδή κάποιος ιερέας είπε κάτι που σου φαίνεται κάπως ή γιατί δε γουστάρεις τους παπάδες, επιβεβαιώνει απλά τα συμπτώματα του κοκτέιλ τυφλού εγωισμού και πλήρους αποχαύνωσης.

ΥΓ. Το ότι οι επιθυμίες, τα ένστικτα και όλα τα συναισθήματα της μάνας μεταδίδονται στο βρέφος κατά τη κυοφορία, δεν είναι κάτι πρωτάκουστο. Τα πρωτότοκα παιδιά είναι συνήθως πιο νευρικά, κουβαλώντας όλο το άγχος της μάνας που βιώνει για πρώτη φορά την ευθύνη, το άγχος και την προσμονή της μητρότητας. Τα επόμενα παιδιά βγαίνουν πιο ήρεμα, καθώς η μάνα έχει απομυθοποιήσει κάπως τη διαδικασία.

ΥΓ. Να με συμπαθάτε για τον παραπλανητικό τίτλο που επέλεξα. Στο σαχλό κόσμο που ζούμε ένας τέτοιος τίτλος θα ήταν πιο ελκυστικός για την ανάγνωση κειμένου που ακόμα κι αν διαφωνείς με το περιεχόμενο του, δε θα σου κάνει κακό.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ακριβώς όπως η θρησκεία, που είναι μονίμως στο εδώλιο από τον καταστροφέα των όλων, άνθρωπο…