Πρώτος ναι, καλύτερος όμως;

Για πολλά πράγματα μπορεί να αμφισβητηθεί ο Τάκης Λεμονής, για τις προβλέψεις του όμως, όχι. Το είχε έγκαιρα, πριν από δυο μήνες πει, ότι ο Ολυμπιακός θα είναι πρώτος όταν θα μπαίνει ο Γενάρης. Το είπε και το έκανε. Προφανώς δεν πρόκειται για κάποια μεταφυσική ικανότητα του προπονητή του Ολυμπιακού. Ο Λεμονής γνωρίζει πολύ καλά το ελληνικό πρωτάθλημα και φυσικά γνωρίζει την ομάδα του. Κατάφερε να την βάλει στον δρόμο με τις νίκες και τώρα δικαιούται να καμαρώνει πως πέτυχε τον στόχο του.

Με την καθαρή αλλά πάντοτε αγχωτική νίκη επί του ΠΑΣ ο Ολυμπιακός πέρασε μόνος πρώτος στην κορυφή και κάποιοι που περίμεναν να πανηγυρίσουν ως πρωταθλητές χειμώνα τώρα είναι δεύτεροι. Αν είναι και κάπως απογοητευμένοι και εκνευρισμένοι ας μην τους αδικήσουμε. Αλλιώς είναι να σε περνάει ο Ολυμπιακός με μια επιβλητική νίκη και σαρωτική εμφάνιση επί του ελλιπούς ΠΑΣ κι αλλιώς να ιδροκοπάει στο ίσιωμα για να κερδίσει.

Οι πρωταθλητές δεν έπαιξαν καλό ποδόσφαιρο και προβλημάτισαν τους φίλους τους με την απόδοσή του. Η μπάλα που έπαιξαν στο πρώτο ημίχρονο ήταν εκτός ποδοσφαιρικής λογικής. Ο Λεμονής δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο και το σύστημα που θα παίζει η ομάδα του. Ψάχνεται και πειραματίζεται συνεχώς. Του έκατσε ανατροπή στο Αγρίνιο με τρία δεκάρια πίσω από τον φορ και το δοκίμασε για ένα ημίχρονο και βάλε κόντρα στα Γιάννενα. Το αποτέλεσμα ήταν μια μπλοκαρισμένη και χωρίς εμπνεύσεις ομάδα που τριγυρνούσε έξω από την περιοχή του Γιαννίκογλου έτσι χωρίς πρόγραμμα.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς να διορθώσει την ανορθογραφία στο ημίχρονο, Λεμονής συνέχισε έτσι λες και όσα έβλεπε τον ευχαριστούσαν. Όταν πιεσμένος από την κατάσταση, αναγκάστηκε να βγάλει τον Ταχτσίδη και να βάλει τον Πάρντο, άλλαξε εντυπωσιακά η εικόνα της ομάδας. Ο άκεφος και στα όρια της αδιαφορίας Οτζίτζα που παρίστανε τον δεξιό χαφ εξτρέμ ήρθε εσωτερικά . περνούσε η μπάλα από τα πόδια του και ο Ολυμπιακός άρχισε να θυμίζει ομάδα αξιώσεων.

Ο Μάριν με ένα τούβλο, ασυνήθιστο για το ρεπερτόριό του, ξετίναξε τα δίχτυα του Γιαννίκογλου και οι ερυθρόλευκοι πήραν μπροστά. Μην φανταστείτε τίποτα το υπερηχητικό αλλά -τέλος πάντων- κάτι που να παραπέμπει σε ομάδα η οποία διεκδικεί πρωτάθλημα. Αν μάλιστα ο επόπτης αντιλαμβανόταν ότι η μπάλα είχε περάσει την γραμμή στο σουτ του Ανσαριφάρντ το σκορ θα είχε γίνει 2-0 και όλοι θα μιλούσε με για την μαγική πάσα του Οτζίτζα στον σκόρερ.

Οι ερυθρόλευκοι βελτιώθηκαν έπαιξαν κάτι που έμοιαζε με κανονικό ποδόσφαιρο και έτσι –μέσα στο άγχος- έκλεισε το ματς. Ωστόσο ένα σοβαρό θέμα παραμένει ανοικτό για τον Τάκη Λεμονή: Πάνω από δυο μήνες τώρα πασχίζει αλλά δεν έχει βρει ένα σχήμα και μια διάταξη με βάση την οποία ο Ολυμπιακός θα παίζει σταθερά καλό ποδόσφαιρο χωρίς να έχει ανάγκη τις προσωπικές ενέργειες κάποιων παικτών του για να ξελασπώνει. Είναι μεγάλη μαγκιά της ομάδας και του Λεμονή που από πέντε βαθμούς πίσω είναι μόνοι πρώτοι αλλά η βελτίωση για την οποία όλοι μιλούσαμε μετά το παιχνίδι στο Αγρίνιο δεν πιστοποιήθηκε κόντρα στον ΠΑΣ….

Υ.Γ(1) Ο Πάρντο μπαίνει από δεξιά και ενώ ο Τζούρτζεβιτς έχει πάρει θέση στο ύψος της μικρής περιοχής, ο κολομβιανός τον αγνοεί και σουτάρει από πλάγια στα πουλιά. Ο Τζούρτζεβιτς του δείχνει με χειρονομίες την θέση που βρισκόταν και ο Πάρντο αντιδρά με εκνευρισμό και βρίζοντας. Δυο τα λάθη: Ένα τακτικής και ένα συμπεριφοράς.

Υ.Γ (2) Ο Σισέ παίζει με πόνους στα πλευρά και κάποια στιγμή προς το τέλος γίνεται αλλαγή. Μπαίνει ο Ζιλέ και γυρίζει στόπερ ο Ρομαό. Ο ρεπόρτερ αγωνιστικού χώρου μας ενημερώνει ότι προτιμήθηκε ο βέλγος χαφ γιατί ο Μποτία δεν είχε κάνει ζέσταμα. Μα ο Σισέ έπαιζε μορφάζοντας από τους πόνους, για πάνω από είκοσι λεπτά…