Ζεράλδες: Ο κινητήρας σε μια μηχανή που ζεσταίνεται

Ο Τσίκο Ζεράλδες είναι μια απόλαυση. Τον κοιτάς πως κινείται στον χώρο, πως παίζει με τους συμπαίκτες του και αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη ότι εδώ έχεις να κάνεις με παίκτη τοπ κλας για την Ελλάδα.

Για ένα πρωτάθλημα που μετά τον τραυματισμό του Φορτούνη δεν έχει πολλούς. Και ο Ζεράλδες είναι τέτοιος. Η δίψα του να παίξει χθες κόντρα στη Λαμία, να δείξει τι μπορεί να κάνει, να απλώσει το παιχνίδι της ΑΕΚ στα άκρα και να ικανοποιήσει τον προπονητή του μέσα από ταπεινότητα και χαμηλούς τόνους, μοιάζει ένα πακέτο που σπανίζει στα μέρη μας. Και γίνεται εύκολα κατανοητό γιατί η Σπόρτινγκ που δεν παίζει με αυτά, δεν έβαλε καν ρήτρα αγοράς του στον δανεισμό.

Ο Μιγκέλ Καρντόσο τον είχε ζητήσει από την αρχή. Τον ήθελε… όπως να ναι. Και η ΑΕΚ τον πήρε όπως να ναι. Στην θέση του ελεύθερου πίσω από τον φορ, ή ακόμη και λίγο πιο πίσω, ή και ακόμη αριστερά κάνει αυτά που θέλει.

Και τον βλέπεις με τη μία ότι μπορεί να βρει την τρύπα εκεί που οι άλλοι δεν κοιτάνε. Και αυτό για να βγάλει τον συμπαίκτη του φάτσα με το γκολ ή να δημιουργήσει τις συνθήκες για φάση. Όχι τόσο για να εκτελέσει ο ίδιος, διότι εδώ πρέπει να το βελτιώσει και να εκμεταλλευτεί ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα η τεχνική του πρέπει να συνδυάζεται και με γκολ.

Ο Τσίκο είναι ο κινητήρας. Δίπλα του ένας πολύ καλός Μάνταλος, ένας ποιοτικός Λιβάγια, ένας τούρμπο Βέρντε και ο κίλερ Ολιβέιρα συνθέτουν μια επιθετική ομάδα που σπανίζει στα ελληνικά γήπεδα. Προσθέστε και τον Σιμάο που βρίσκεται ρυθμό σιγά σιγά στον άξονα.

Και επειδή δεν πάνε όλα πρίμα, υπάρχουν μεγάλα ερωτηματικά για το πόσο μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις ο Παουλίνιο και ο Σιμόες. Οπως και τι συμβαίνει με το γόνατο του Κρίστιτσιτς.