Ο Ποντένσε, τα βαριά χαρτιά, τα τείχη και τα «τσαφ»

Η τοποθέτηση όλων στον Ολυμπιακό, πριν τα παιχνίδια με τη Βικτόρια Πλζεν ήταν σαφής: Είναι μια πολύ καλή, ομοιογενής και επικίνδυνη ομάδα, που θέλει προσοχή και συγκέντρωση από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Οι Ερυθρόλευκοι πήραν το μάθημά τους. Κινδύνευσαν σε αρκετά σημεία του αγώνα με τους Τσέχους. Δέχθηκαν 2-3 ευκαιρίες που προκάλεσαν αναταραχή. Ενα καλό ταρακούνημα, για να καταλάβουν όλοι ότι τα φιλικά τελείωσαν και ξεκίνησαν οι μάχες των προκριματικών του Champions League.

Ο Ολυμπιακός δεν νίκησε, αλλά στη ζυγαριά του αγώνα, είναι κερδισμένος. Διότι ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, και δη στο διάστημα 25-45, θα μπορούσε να έχει υποστεί ζημιά. Σοβαρή ζημιά. Καθώς οι γηπεδούχοι είχαν τις ευκαιρίες. Τις μεγάλες ευκαιρίες. Ευκαιρίες που κόντραραν, μία στον απίθανο Ζοσέ Σα, που συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι και μία στο… δικάρι.

Αλλά όσο τυχερός ήταν ο Ολυμπιακός, άλλο τόσο ήταν και η Πλζεν. Οι Τσέχοι έδειχναν ξεκάθαρα πιο έτοιμοι, αλλά όχι καλύτεροι. Και εάν έστω ένα από τα τέσσερα μεγάλα «τσαφ» των Αβραάμ, Γκερέρο (2) και Σεμέδο, σχεδόν 2-3 μέτρα από τη γραμμή του τέρματος είχε γίνει γκολ, τότε θα καταγράφαμε μια διαφορετική ιστορία. Αλλά ως γνωστόν την ιστορία (εκτός των… νικητών) την καθορίζουν τα γεγονότα. Αυτά τα γεγονότα κάθισαν την μπίλια στο μηδέν. Και πλέον Ολυμπιακός και Βικτόρια Πλζεν, θα λύσουν τις διαφορές τους στο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Το κλισέ της «χειρότερης» ισοπαλίας ισχύει. Ξεκάθαρα, σαφέστατα. Αλλά εάν θέλεις να έχεις βλέψεις να πας έως το τέλος του δρόμου, το παιχνίδι του Καραϊσκάκη το καθαρίζεις. Το τελειώνεις. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είναι ένα παιχνίδι. Νοκ άουτ. Δίχως αύριο, δίχως καμία δικαιολογία. Εξάλλου ο Μαρτίνς δεν έψαξε για δικαιολογίες στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Είπε ξεκάθαρα πως η ετοιμότητα της Πλζεν δεν μπορεί να αλλάξει. Και ο Ολυμπιακός οφείλει να κάνει τη δική του δουλειά. Και δουλειά του είναι να προκριθεί.

Ο αγώνας της ερχόμενης Τρίτης θέλει πρωταγωνιστές. Αυτά τα παιχνίδια τα κερδίζουν οι παίκτες και η έδρα. Ο Ντάνιελ Ποντένσε, το πρώτο βιολί του Ολυμπιακού, μετά τον τραυματισμό του Φορτούνη, οφείλει να βγει μπροστά. Η προετοιμασία τελείωσε και μαζί τελείωσε και η πλάκα. Και ευτυχώς για τον Ολυμπιακό, ο Ποντένσε έδειξε να συνέρχεται και να θυμίζει τον περσινό καλό εαυτό του στο δεύτερο ημίχρονο στο Πλζεν. Αλλά στο Φάληρο δεν αρκεί ένα ημίχρονο ούτε κάποιες μαγικέ ενέργειες. Χρειάζεται ενέργεια, πάθος, συγκέντρωση, σωστή διαχείριση και αποτελεσματικότητα. Αλλά και ηγετικές μορφές.

Ο Ζοσέ Σα βγήκε μπροστά. Και έδειξε ότι ο Ολυμπιακός έχει επενδύσει σε χρυσό στην περίπτωσή του. Αλλά το ίδιο ισχύει και για τον Σεμέδο. Ο επίσης Πορτογάλος στόπερ επιβεβαιώνει διαρκώς πως αποτελεί τον παίκτη «κάνω τη διαφορά» στην άμυνα του Ολυμπιακού. Στην Τσεχία ήταν πάλι αρχοντικός, ανίκητος, σχεδόν αλάνθαστος, η επιτομή της λέξης ασφάλεια.

Βεβαίως, στο Πλζεν υπήρξαν και παίκτες που η απόδοσή τους δεν ήταν στα αναμενόμενα επίπεδα. Ο Ομάρ δεν ανέβηκε, δεν απείλησε και ταλαιπωρήθηκε. Ο Γκιγιέρμε και ο Μπουχαλάκης δεν βοήθησαν την άμυνα όσο έπρεπε, με αποτέλεσμα ειδικά στο πρώτο ημίχρονο η κυκλοφορία της μπάλας και η ανάπτυξη από την άμυνα να είναι ασθενική. Επίσης ο Βαλμπουενά δεν μπόρεσε να δώσει κρατήσει την μπάλα και να δημιουργήσει όπως έχει δείξει ότι μπορεί. Ενώ και ο Μασούρας, ενώ ήταν ασταμάτητος ανασταλτικά, επιθετικά είχε σχεδόν αποκλειστικά λανθασμένες επιλογές.

Κι όμως, παρότι η εμφάνιση δεν προκάλεσε κανέναν ενθουσιασμό, το αποτέλεσμα είναι θετικό. Η σειρά έρχεται στο Καραΐσκάκη και πλέον δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Το «ελάτε να παίξουμε» το λέει πλέον ο Ολυμπιακός, στο δικό του γήπεδο, που θα είναι κατάμεστο έτοιμο να λυγίσει τους Τσέχους. Αλλά επειδή ο κόσμος δεν παίζει μπάλα, θα πρέπει και οι παίκτες να ανταποκριθούν και να κάνουν αυτό που ξέρουν. Διότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη, πολύ πιο ποιοτική ομάδα από την Πλζεν. Και επιβάλλεται να το επιβεβαιώσει και να πάει παρακάτω.

MUST READ

Ανανέωσε και έφυγε για… Βουδαπέστη ο Μουζακίτης (pic)

ΥΓ. Ο τρόπος που έπαιξε τον Ολυμπιακό ο Ιταλός διαιτητής προκαλεί απορίες. Οι αποφάσεις του και κυρίως ο τρόπος που δεν τιμώρησε μαρς φάσεις των Τσέχων, είναι θέμα προς προβληματισμό. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είναι μια συνεχιζόμενη κατάσταση, που την είδαμε και στα παιχνίδια με την Ντιναμό Κιέβου.