Η τραμπάλα στην κορυφή θα μας πάει τουλάχιστον ως την παρέλαση την άνοιξη, ακόμα κι αν υπάρξουν ιδανικές μεταγραφικές προσθήκες σε ερυθρόλευκους και δικέφαλους, επειδή...
Κατώτερη της περίστασης η ΑΕΚ του Χιμένεθ ή, αν προτιμάτε, πιο συμπαγής του αναμενομένου (για πολλούς) ο Απόλλων του Παράσχου, δεν της επέτρεψε να κλείσει με νίκη και να παραμείνει μόνη της στην κορυφή στο αντίο του 2017! Μάλιστα, λίγη ώρα έπειτα από την ισοπαλία στο ΟΑΚΑ, με αντίστοιχα όχι καλή εμφάνιση, αλλά πιο τυχερός (καθώς κακώς ακυρώθηκε γκολ του Πλατανιά), ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου πέρναγε από τα Χανιά, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά τα προφανή τόσων αγωνιστικών πλέον…
Ανεξάρτητα, λοιπόν, εάν ο Ολυμπιακός του Λεμονή θα νικήσει ή όχι αύριο το μεσημέρι τα Γιάννενα στο Καραϊσκάκη, τα προφανή εδώ και σχεδόν 4 μήνες αφορούν στην (συχνή) αδυναμία των ισχυρών (στη θεωρία) να καρπωθούν την ισχύ τους στην πράξη! Η διασπορά τόσων βαθμών -για πρώτη φορά με τέτοια ένταση και στο 30% των διεκδικούμενων, εδώ και δεκαετίες- σφραγίζει την «ανωριμότητά» τους, παρότι ολοκληρώθηκε ήδη το μισό πρωτάθλημα…
«Ανωριμότητα» που προέρχεται από ανορθογραφίες του δυναμικού, από δυσχέρεια των προπονητών να παρουσιάσουν παραγωγικό ποδόσφαιρο -όντες κάποιοι απ’ αυτούς διαφορετικής λογικής, πιο συντηρητικής, στην προσέγγιση των ματς-, από διοικητικές καλοκαιρινές αστοχίες που έκαναν πολύτιμο χρόνο να σπαταληθεί και από την πιο ρεαλιστική (έως κυνική αμυντικά) προσέγγιση των εκάστοτε αγώνων από τους αντιπάλων τους…
Κάπως έτσι, εξάλλου, θα κυλήσει και ο β’ γύρος. Ακόμα κι αν πραγματοποιηθούν οι τέτοιες αναγκαίες και οι τόσο έτοιμες μεταγραφές (ιδανικές προσθήκες, δηλαδή) σε «ερυθρόλευκους» και «δικέφαλους», μικρή θα είναι η βελτίωση των ομάδων. Δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για θεαματικά διαφορετικές προσαρμογές (αυτές δουλεύονται στις καολοκαιρινές προετοιμασίες) προκειμένου ισορροπημένα και σταθερά να μπορούν να διασπούν οργανωμένες άμυνες, να σκοράρουν με ευκολία και αντίστοιχα να μην παραβιάζεται η δική τους εστία…
Συνεπώς, η τραμπάλα στην κορυφή (ετοιμαστείτε) θα μας πάει τουλάχιστον ως την παρέλαση την άνοιξη. Με στιγμιαίες χαρές και ανάλογες απογοητεύσεις των εκάστοτε διεκδικητών από τη ρευστότητα των αποτελεσμάτων. Είναι ένα πρωτάθλημα που δεν θα το κατακτήσει ο καλός, αλλά έτσι όπως «έστρωσαν» φέτος τα κλαμπ, ο λιγότερο κακός…
ΥΓ.1: Πάλι «τέλεια» -είπε πως- τα έκανε ο Μανόλο. Πάλι (του) φταίνε άλλοι! Αχ…
ΥΓ.2: Κουβέντα να γίνεται είναι όλη αυτή η παραφιλολογία για πιθανότητα ένταξης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στον «εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης χρεών βιώσιμων επιχειρήσεων». Για δύο λόγους (χωρίς να συνυπολογίζω τον γέλωτα των FIFA – UEFA όταν ακούσουν πως κάποιοι σκέπτονται ότι μπορεί να πληρώσουν ποδοσφαιριστές και προπονητές σε 120 δόσεις):
Πρώτον, επειδή απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ένταξης στην ηλεκτρονική πλατφόρμα είναι ο «έλεγχος συνδρομής των κριτηρίων επιλεξιμότητας» όπως καθορίζονται στο άρθρο 3 του νόμου 4469/2017 και ορίζουν πως ο οφειλέτης σε μία (1) τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις (3) χρήσεις, πριν την υποβολή της αίτησης, πρέπει να έχει «θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων»! Και δεν θυμάμαι να είχαν κερδοφόρο ισολογισμό οι «πράσινοι» το 2014 ή το 2015 ή το 2016…
Επιπλέον, διότι ακόμα κι αν πληρούσαν στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός τα τυπικά προσόντα για να υποβάλλουν αίτηση ένταξης, είναι τόσο χρονοβόρες οι απαραίτητες διαδικασίες ολοκλήρωσης των ελέγχων και των συμφωνιών των πιστωτών από τους εμπειρογνώμονες που θα φτάναμε στο φθινόπωρο του χρόνου. Και το «τριφύλλι» δεν έχει τέτοια πολυτέλεια χρόνου…