Τζίμερ Φριντέτ: «Φονιάς» και δημιουργός

Ο Τζίμερ Φριντέτ είναι και τυπικά παίκτης του Παναθηναϊκού, ο οποίος πλέον με την υπογραφή του Αμερικανού στα χέρια μπορεί να σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του.

Οι πράσινοι είναι αλήθεια πως με τον Γιάνις Στρέλνιεκς την… πάτησαν μια και περίμεναν το συμβόλαιο, αλλά παράλληλα έτρεχαν τον σχεδιασμό τους. Ο Λετονός είχε άλλη άποψη μια και προέκυψε η προφανώς καλύτερη προσφορά της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Παναθηναϊκός έμεινε στα… κρύα του λουτρού.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης πλέον με τον Φριντέτ στη «μηχανή» του βάζει σίγουρο σκορ. Έναν παίκτη που μπορεί να βάλει τη μπάλα στο καλάθι με πολλούς τρόπους και σε κάθε σημείο του αγώνα.

Η εκτελεστική δεινότητα του Αμερικανού βάζει μια σημαντική παράμετρο στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, καθώς πλέον οι αντίπαλες άμυνες θα έχουν απέναντί τους μια μόνιμη απειλή.

Αυτό αυτόματα δίνει την δυνατότητα στους υπόλοιπους τέσσερις της πεντάδας να πάρουν πρωτοβουλίες, να εκμεταλλευτούν τα κενά που θα δημιουργούνται και να δώσουν λύσεις.

Δεν είναι δηλαδή απαραίτητο να σκοράρει ο Φριντέτ. Ακόμα και απειλή του σουτ αναγκάζει την αντίπαλη άμυνα να κάνει τις αναγκαίες προσαρμογές.

Ετσι λοιπόν οι Ράϊς, Μπράουν, Τόμας, Καλάθης, Παπαπέτρου έχουν μπροστά τους πεδίο δράσης…

Το ίδιο συμβαίνει και στο τέλος των αγώνων όταν το ματς δεν έχει κριθεί και η ομάδα χρειάζεται σκορ. Πόσες φορές δεν έχουμε δει τον Καλάθη με τη μπάλα στα χέρια να παλεύει να ευστοχήσει σε τρίποντο και να αποτυγχάνει;

Πλέον υπάρχει μια σταθερά που μπορεί να ανταποκριθεί στο «πρέπει» του τελευταίου σουτ με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.

Ασφαλώς το μεγάλο ερωτηματικό είναι η άμυνα. Η προσήλωση και η ικανότητα του Φριντέτ στον τομέα αυτό είναι προβληματικές και λόγω φιλοσοφίας και λόγω σωματικών προσόντων. Εκεί λοιπόν θα πρέπει το τεχνικό τιμ να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και να «μακιγιάρει» την αδυναμία του Αμερικανού. Ούτε ο πρώτος άλλωστε είναι, ούτε ο τελευταίος που έχει αδυναμία σε έναν τομέα.

Με την απόκτηση του Αμερικανού ο Παναθηναϊκός βάζει ένα ακόμα «σημείο αναφοράς» στο παιχνίδι του, γίνεται πλουραλιστικός στην επίθεσή του και έχει τη δυνατότητα να βρίσκει… ήρωες κι όχι «τρελούς»!