Οι αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχουν ποτίσει το dna της ΑΕΚ, η ψυχολογική πάσα στους αντιπάλους της και οι ανεξήγητες επιλογές του Χιμένεθ.
Το σύνδρομο της ζαλάδας στην κορυφή εμφανίστηκε ξανά στην ΑΕΚ, που έκανε μια απίστευτη γκέλα απέναντι στον Απόλλωνα στο ΟΑΚΑ, αποτυγχάνοντας έτσι, να πάρει τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνας. Η Ένωση παρουσίασε και πάλι τις αυτοκαταστροφικές τάσεις με τις οποίες συνεχίζει να είναι ποτισμένο το dna της, κλείνοντας το 2017 με προβληματισμό και εσωστρέφεια. Που ας θεωρούμε δεδομένο πως θα δημιουργηθεί τις μέρες που έρχονται.
Η ΑΕΚ για άλλη μια φορά λύγισε εκεί που χρειάστηκε να κάνει απλά τα βασικά, για να δείξει πως είναι το αφεντικό για τον τίτλο. Δεν απαιτούνταν δα και καμιά αγωνιστική υπέρβαση για να κερδίσει στο ΟΑΚΑ τον συγκεκριμένο Απόλλωνα, που απλά αμύνθηκε μαζικά και όποτε χρειάστηκε, κέρδιζε χρόνο. Κι όμως η Ένωση απέτυχε έστω και να τον βάλει στα καρέ του, ασκώντας πίεση. Διότι μπορεί η μπάλα να ήταν στην περιοχή των φιλοξενούμενων, όμως οι καθαρές ευκαιρίες της ομάδας του Χιμένεθ, ελάχιστες.
Μιας και πήγαμε στον Ισπανό τεχνικό, να πούμε δύο πράγματα και για τις δικές του ευθύνες για το αποψινό πατατράκ. Η εμμονή με την χρησιμοποίηση του Λόπες σε ρόλο εξτρέμ και ο περιορισμός του Μπακάκη, με την τοποθέτησή του αριστερά, στέρησε από την ΑΕΚ τη δυνατότητα να διεκδικήσει από νωρίς περισσότερα πράγματα από το ματς. Με τον Πορτογάλο να είναι ξεκάθαρα έξω από τα νερά του και να σπαταλά και μια απίστευτη ευκαιρία. Που για παράδειγμα ο Λάζαρος ή ακόμα και ο Μπακασέτας, θα μπορούσαν να είχαν κάνει γκολ.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν το μοναδικό ανεξήγητο των χθεσινών επιλογών του Χιμένεθ. Η είσοδος στο ματς του Κλωναρίδη που βρίσκεται από το ξεκίνημα της σεζόν εντελώς εκτός κλίματος και μακριά από τον καλό του εαυτό, σε ένα σημείο μάλιστα του αγώνα που η άμυνα του Απόλλωνα είχε κλείσει καλά τους χώρους, επί της ουσίας «κλείδωσε» τον βαθμό για τον Απόλλωνα. Ο 25χρονος εξτρέμ, συνέχισε στο
ίδιο, απογοητευτικό επίπεδο εμφανίσεων που μας έχει συνηθίσει, αφού και απέναντι στην Κέρκυρα αυτή ήταν η εικόνα του. Ο Χιμένεθ όμως επέμεινε να τον ρίξει στο ματς όταν η μπάλα «έκαιγε», αφήνοντας εκτός τον Γιακουμάκη. Που έτσι όπως είχε πάει το ματς, θα μπορούσε να δώσει λύσεις γεμίζοντας την περιοχή και ανοίγοντας χώρους για τους Λιβάγια-Αραούχο.
Τα παραπάνω έπαιξαν τον ρόλο τους για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα για την ΑΕΚ( χωρίς να είναι φυσικά οι μοναδικοί λόγοι για αυτή την γκέλα, αφού υπήρξαν αρκετοί παίκτες που κινήθηκαν σε πολύ χαμηλά στάνταρ απόδοσης), που την φέρνει αρκετά βήματα πίσω. Όχι τόσο στον πίνακα της βαθμολογίας, όπου οι αποστάσεις παραμένουν μικρές, όσο στον τομέα ψυχολογία. Τόσο για εκείνη, όσο και για τους αντιπάλους της.