Οι διάσημοι εν ζωή σκηνοθέτες αποφάσισαν να περάσουν την Κυριακή τους αθλητικά, κοντά στις ανάγκες του λαού. «Σήμερα θα ζήσουμε σαν κομπάρσοι», είπε ο Μπερτολούτσι με αγνή μελαγχολία. Κι έτσι μαζεύτηκαν όλοι στο στάδιο «Μπέργκμαν». Κάθισαν ο ένας δίπλα στον άλλον και ήρθε το σφύριγμα του διαιτητή. «Βρε ποιον μου θυμίζεις, βρε ποιον μου θυμίζει», […]
Οι διάσημοι εν ζωή σκηνοθέτες αποφάσισαν να περάσουν την Κυριακή τους αθλητικά, κοντά στις ανάγκες του λαού. «Σήμερα θα ζήσουμε σαν κομπάρσοι», είπε ο Μπερτολούτσι με αγνή μελαγχολία.
Κι έτσι μαζεύτηκαν όλοι στο στάδιο «Μπέργκμαν». Κάθισαν ο ένας δίπλα στον άλλον και ήρθε το σφύριγμα του διαιτητή.
«Βρε ποιον μου θυμίζεις, βρε ποιον μου θυμίζει», ρωτάει διαρκώς ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο.
«Σώπα, Γκιγιέρμο με τις εμμονές σου!», απαντά ο Γούντι Άλεν και όλοι τον στραβοκοιτάζουν.
Λεπτό 5ο, η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Ντάρκο Κοβάσεβιτς, «Ωραίος τύπος αυτός», λέει ο Ταραντίνο.
Ο Γούντι Άλεν βλέπει τους παίκτες να κυνηγούν την μπάλα, αλλά στην πραγματικότητα σκέφτεται τη ματαιότητα της ύπαρξης και την βεβαιότητα του θανάτου, ειδικά όπως τρέχουν έτσι και λαχανιάζουν. Στο κάτω-κάτω οι ποδοσφαιριστές -κι αυτό το ξέρουν όλοι- έχουν προβλήματα με την καρδιά τους.
Ο Αλμοδόβαρ θυμάται εκείνες τις λαμπρές εποχές, τότε στα προάστια της Μαδρίτης, τότε που έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του, μεταξύ των οποίων μία τρανς περφόρμερ, που κάποτε είχε κάνει παιδί με μία καθολική καλόγρια και τι ανέμελες εποχές εκείνες που ήταν παιδιά και τα έκαναν -χωρίς να αντιλαμβάνονται το επικείμενο τρομερό οικογενειακό δράμα- όλα για τη μαμά τους.
Ο Ινιαρίτου απορεί με την σύνθεση της ομάδας, αλλά ελπίζει ότι ένας από την άμυνα, ένας από το κέντρο και ένας από την επίθεση θα ενωθούν κάποια στιγμή -σε κάποιο φάουλ;- για να αποκτήσει νόημα αυτή η μεγάλη μάχη ζωής και προσωπικότητας που δίνουν εδώ και 25 πλέον λεπτά.
Ο Μπερτολούτσι κοιτάζει το πράσινο γκαζόν, μοιάζει λίγο με παριζιάνικο πάρκο στο μούχρωμα της δύσης. Βεβαίως, υπάρχει ένας κεντρικός αμυντικός πιο αργός από την υπόλοιπη ομάδα. «Βούτυρο στα ποδαράκια να γλιστρήσεις, ρε παλτό» φώναξε εγκαταλείποντας τους καλούς του τρόπους.
Ο μεγάλος μάγιστρος του τρόμου, Ντάριο Αρντζέντο, βλέπει έναν νεαρό και παθιασμένο επιθετικό, τον Ντέμη Νικολαϊδη, να χτυπάει κεφαλιές σε ένα -όπως χαρακτήρισε- «γκρανγκινιολικό παιχνίδι».
«Βρε ποιον μου θυμίζει ο διαιτητής», επιμένει ο Ντελ Τόρο.
Ημίχρονο, περνά ο Λάνθιμος πουλώντας Αστακομακαρονάδα.
Δεύτερο ημίχρονο, εμφανίζεται ένας εξωγήινος που τραβά αμέσως το ενδιαφέρον του Τιμ Μπάρτον. «Τον λένε Χατζηπαναγή», ενημερώνει ο διπλανός του. «Θα τον κάνω ταινία με επιθέσεις εξωγήινων από την Θεσσαλονίκη», δηλώνει μαγεμένος ο σκηνοθέτης. «Θα τον παίξει ο Τζόνι Ντεπ».
«Βρε ποιον μου θυμίζει ο διαιτητής», επιμένει ο Ντελ Τόρο.
«Έλα, σκάσε πια» του λένε οι αδερφοί Κοέν και προς στιγμήν δημιουργείτε μια μανούρα, αλλά μπαίνει ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΛ από τον Θωμά Μαύρο στο 86′ κι έχουν σηκωθεί όλοι όρθιοι. Εκτός από τον διαιτητή, που βγάζει το γκολ οφσάιντ και στο γήπεδο επικρατεί πανικός, παίκτες αρχίζουν να πλακώνονται μεταξύ τους, ο Βράνιες ανεβάζει στο ίνσταγκραμ φωτογραφίες του Σεμπά, εμφανίζεται ο Κώστας Μήτρογλου πάνω σε ένα παπάκι κι απειλεί πως έχει φέρει παρέα, άγρια πράγματα.
«Σας τα έλεγα εγώ», λέει ο Ντελ Τόρο, ορμά κι ο Ταραντίνο στον αγωνιστικό χώρο, μαζί του όλο το κοινό της κερκίδας, αυτά είναι πράγματα ανήκουστα, που μάθατε εσείς για 40 μέτρα οφσάιντ;
Επιθετικό σουτ από τον Σαραβάκο βρίσκει τον διαιτητή στο κεφάλι και πάρ’τον κάτω. Κοιτάζουν, τι να δουν! Ο Λαρς φον Τρίερ.
«Πάντα το έλεγα πως είναι ένα τέρας, ο μαλάκας», είπε ο Ταραντίνο, ενώ από τα ηχεία ακούγεται Ένιο Μορικόνε.
Τότε, λίγο καθυστερημένα και κάπως πιωμένος εμφανίζεται ο Κουστουρίτσα.
«Τι ερασιτεχνισμοί είναι αυτοί, ρε γατάκια;» ρωτάει τους σκηνοθέτες.
«Κι εσύ γιατί άργησες;», του ανταπέδωσε το ύφος ο Άλεν.
«Γιατί εγώ, ρε φλώροι, φίλμαρα Μαραντόνα».