Οι παλιάνθρωποι οι μανατζαραίοι

ΧΑΡΕΣ και πανηγύρια στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ. Επειδή κόψανε το βήχα στους μάνατζερς του Βέρντε και τις παρτίδες μαζί τους. Ταυτόχρονα και μία ψιλή γκρίνια για τον Λυμπερόπουλο. Ότι δεν μπορεί να βρει παίχτες και, στο μοναδικό που έφερε, ψώνισε από σβέρκο. Τον Μοράν. Κατ’ αρχάς να ξηγηθούμε για να μην παρεξηγηθούμε. Δεν τραβάω κανένα ζόρι, αν θα πάρει η ΑΕΚ το Βέρντε ή οποιονδήποτε άλλον εξτρέμ. Κάποιο κελεπούρι δηλαδή, σαν το Γιαννιώτα. Δικό τους θέμα, δικό τους πρόβλημα. Δεν μου πέφτει λόγος. Δεν πέφτει λόγος, ούτε καν στους ΑΕΚτζήδες. Ο διοικητικός ηγέτης, τους το έχει ξεκαθαρίσει. Τους το έχει πετάξει κατάμουτρα. «Το κλαμπ θα χρηματοδοτείται από τα δικά του έσοδα. Αυτή είναι η οικονομική πολιτική. Αυτή είναι και σε όποιον αρέσει. Ας έρθει άλλος να χαλάσει λεφτά».

ΒΡΕΘΗΚΕ κανένας άλλος κουβαρντάς; Όχι. Φέρανε κανέναν κιμπάρη; Όχι. Άρα θα συνεχίσουν να πορευτούν όπως πορεύονται. Η κουβέντα λοιπόν έχει να κάνει με τη δημοσιογραφική προσέγγιση. Την ομαδική αποθέωση. Για τη μαγκιά της ΑΕΚ, που σταμάτησε να μιλάει με τους μανατζαραίους του Βέρντε και μιλάει μόνο με τη Ρόμα. «Η ΑΕΚ καλά κάνει που δεν υποκύπτει σε απαίτηση που θεωρεί “εκβιασμό”». Μισό λεπτό να συνεννοηθούμε. Η «απαίτηση» κι ο «εκβιασμός», που κολλάνε; Περί διαπραγματεύσεων πρόκειται. Εγώ δίνω δέκα δραχμές, εσύ ζητάς είκοσι. Σκαλώνει η δουλειά. Ούτε εγώ ανεβαίνω στις δεκατέσσερις, ούτε αυτός κατεβαίνει στις δεκάξι. Να δώσουμε τα χέρια στις δεκαπέντε και να γίνει το deal. Η δουλειά χαλάει και πάλι φίλοι είμαστε.

O ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ, έστω και εντός εισαγωγικών, πόθεν προκύπτει; Αν πας να αγοράσεις ένα διαμέρισμα, ένα αυτοκίνητο, ένα κουστούμι, κάνεις παζάρια κι ο πωλητής δεν κατεβαίνει με τίποτα. Θα τον αποκαλέσεις εκβιαστή; Θα τσακωθείς μαζί του; Αν θεωρείς το τίμημα υψηλό, τελειώνει η κουβέντα και πας παρακάτω. Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Διαβάζεις «ο ατζέντης του Ντανιέλε Βέρντε είναι σκληρό καρύδι, αλλά στην ΑΕΚ δεν αστειεύονται». Και «θα περιμένουν μέχρι τη Δευτέρα, ακόμα κι αν η τακτική αυτή επιφέρει τον κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα η προφορική συμφωνία με τη Ρόμα και να ναυαγήσει η υπόθεση του κορυφαίου μεταγραφικού στόχου στα “φτερά”». Διαβάζεις, ότι «καλά ξηγήθηκε η ΑΕΚ που δεν πιάστηκε κορόιδο κι έκοψε την επικοινωνία με τους μάνατζερ του ποδοσφαιριστή».

ΝΑ τα κάνουμε λοιπόν πενηνταράκια. Ο μάνατζερ είναι ο εκπρόσωπος του ποδοσφαιριστή. Ο μάνατζερ είναι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής. Αν ζητάει πολλά, τα ζητάει για λογαριασμό του ποδοσφαιριστή. Αν ζητάει υψηλή προμήθεια για την πάρτη του, ή το κάνει εν γνώσει του ποδοσφαιριστή ή όχι. Αν όχι, το λες απλά στον ποδοσφαιριστή. Αν ναι, κάνε παζάρια να την κατεβάσεις. Αν δεν κατεβαίνει, πάει να πει ότι έχει και κάποια άλλη πόρτα ανοιχτή. Απλά πράγματα. Οι μαγκιές και τα νταηλίκια, ανήκουν σε άλλες εποχές. Περί διαπραγμάτευσης πρόκειται. Που ο καθαείς κοιτάει τα συμφέροντά του.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ της της ΑΕΚ να θεωρεί ότι τα λεφτά που ζητάνε οι μανατζαραίοι είναι πολλά. Και να πάει παρακάτω. Το να λες «δε μιλάω μαζί τους» είναι σαν να λες «δε μιλάω με τον ποδοσφαιριστή». Ως κίνηση τακτικής μπορείς να την καταλάβεις. «Αυτά δίνω και τέρμα». Ως μαγκιά από που κι ως που; Προσωπικά, ως δικαιολογία την εισπράττω. Αν χαλάσει η μεταγραφή, χάλασε επειδή δεν είμαστε κορόιδα να μας πιάνουν τον κώλο οι μανατζαραίοι. Στις 31 Αυγούστου τελειώνουν οι μεταγραφές. Μπορεί να βρεθεί κανένα κελεπούρι.

ΚΙ εκεί ακριβώς πάει η δουλειά. Από κει που «ο μοναδικός τρόπος για να κάνει η ΑΕΚ δικό της τον ποδοσφαιριστή, ήταν να τα σπάσει με τους μανατζαραίους», την επόμενη διαπιστώνεις στροφή 360 μοιρών για να θυμηθούμε και τον Αλέξη. Η ΑΕΚ πάει πλέον για τη θέση του εξτρέμ για τον Καρντάμπια. Κι όχι επειδή δεν είχαμε τα λεφτά για να γίνει η μεταγραφή, αλλά επειδή δεν είμαστε κορόιδα. Η ΑΕΚ τα «πήρε» με Βέρντε, «εκνευρίστηκε» με τα παιχνιδάκια των μανατζαρέων, δεν υπέκυψε και άλλαξε ρότα. Δεν φταίμε εμείς. Οι παλιανθρώποι, οι μανατζαραίοι φταίνε.

ΣΧΕΤΙΚΑ με το Νίκο Λυμπερόπουλο και την αδυναμία του να . ολοκληρώσει έστω και μία μεταγραφή θα διαφωνήσω. Και θα υπενθυμίσω αυτό που είχε πει ο διοικητικός ηγέτης στην τελευταία συνάντησή του με τους ρεπόρτερς. Ότι είναι τίμιος. Τέλος. Δεν είπε ότι είναι καλός στη δουλειά του. Ότι κόβει το μάτι του και ξέρει να βρίσκει παίκτες. Ότι είναι καλός διαπραγματευτής. Ότι ξέρει να πουλάει και να αγοράζει, να κλείνει δουλειές. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είπε. Κι αποδείχθηκε προσφάτως. Με το Ροντρίγκο Σοάρες, που είχε υποδείξει ο Καρντόσο. Και τελικά τον άρπαξε ο ΠΑΟΚ. Έχει αποδειχθεί κι όταν ασκούσε ο Λυμπερόπουλος το επάγγελμα του μάνατζερ. Τον περίφημο Ούγκο Αλμέιντα είχε φέρει στην ΑΕΚ. Δεν βρίσκανε φανέλα που να κάνει. Όλες του πέφτανε στενές. Ειδική παραγγελία κάνανε σε ΧΧΧL.. Καμιά σημασία όμως αυτά. Στη ζωή άλλωστε δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Το ότι είναι τίμιος, αρκεί και περισσεύει. Το ότι δεν μπορεί να βρει και να κλείσει παίκτες, είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια.

Στη μουσική επιλογή, Vinicio Capossela- Non e’ l’ amore che va via.

MUST READ

Οι σκέψεις του Μεντιλίμπαρ για τον Πανσερραϊκό – Όλα τα δεδομένα για την ενδεκάδα