Στο μπάσκετ δεν πρέπει να υπάρχουν αδιέξοδα

Γράψαμε (πρώτοι) την πρόθεση, η οποία μετατράπηκε σε απόφαση για παραμονή του Λαυρίου στην Α1. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για λογικό άλμα, για μια απόφαση που -αν δεν προσεχθεί- ενδέχεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και θα ήταν απροσεξία εκ μέρους μας αν δεν κοιτάζαμε και την άλλη πλευρά. Αυτό σκοπεύουμε να συζητήσουμε σήμερα.

Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι αδίκως το Λαύριο βρέθηκε στη σφαίρα του υποβιβασμού. Μέχρι και την τελευταία αγωνιστική ήταν στην Α1 και η αψυχολόγητη μη κάθοδος του Παναθηναϊκού τον έμπλεξε σε περιπέτεια. Βεβαίως είπαμε ότι δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό αλλά συναισθηματικά το Λαύριο έπρεπε να είναι στην Α1. Η βαθμολογία περιλαμβάνει αριθμούς και οι αριθμοί δεν έχουν συναίσθημα.

Το ζητούμενο για τον ΕΣΑΚΕ είναι η επόμενη ημέρα. Καλώς ή κακός (κακός) δεν υπάρχει στην Α2 ομάδα, η οποία να μπορεί να σταθεί στη «μεγάλη» κατηγορία. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον από τον Ερμή Αγιάς, αλλά και αυτό είναι για την ώρα φιλολογικό. Αφήστε που για να φτάσουμε στη Λάρισα πρέπει να μπούμε στην ιδέα της wild card, η οποία όταν είχε δοθεί στον Εθνικό δεν απέδωσε.

Την ανάγκη μετέτρεψαν σε φιλοτιμία οι παράγοντες των ομάδων και έτσι φτάσαμε σε αυτή την απόφαση. Μεγαλύτερο πρόβλημα από την ίδια την απόφαση είναι ότι προέκυψε μέσω αδιεξόδου. Ακόμα και αν σήμερα τα… χώνουμε στον Βαγγέλη Γαλατσόπουλο (και καλά κάνουμε), αυτό που πρέπει να είναι κύριο μέλημά του είναι να μην ξαναβρεθούμε σε αδιέξοδο.

Για να μην ξαναβρεθούμε σε αδιέξοδο, για να μην τεθεί ξανά το ερώτημα «εντάξει να μην παίξει το Λαύριο αλλά ποιος θα ανέβει στην Α1;», χρειάζονται γενναίες αποφάσεις. Για να ληφθούν αποφάσεις πρέπει ο κύριος Γαλατσόπουλος να αντιληφθεί την ευθύνη του διοικείν. Δεν είναι διακοσμητικός. Δεν μπορεί να φτιάξει ομελέτα αν δεν σπάσει αβγά. Δεν μπορεί να λειτουργεί μετρώντας το πολιτικό κόστος.

Όποιος φοβάται είναι καταδικασμένος να βιώσει αυτό που θα ήθελε να αποφύγει. Το μπάσκετ έχει περάσει τη φάση του οριακού σημείου. Είναι πλέον μπροστά στο χείλος της καταστροφής. Ακόμα και αν έχει τις καλύτερες προθέσεις να βυθιστεί – ως καπετάνιος που σέβεται τον εαυτό του – μαζί με το πλοίο εμείς τον θέλουμε να επιχειρήσει να σώσει το καράβι.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αντί επιλόγου: Αν πρέπει να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η απόφαση με βεβαιότητα λέω πως το μεγαλύτερο είναι ότι αποτελεί αναγκαστική απόφαση.