Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει ακέραιη την ευθύνη για ό,τι έχει συμβεί στο ελληνικό μπάσκετ και τώρα ψάχνει (και δεν βρίσκει) τρόπους για να μην υποστεί τις συνέπειες…
Το ρεπορτάζ κατέγραψε ότι η προκήρυξη του πρωταθλήματος της Α2 δεν περιλαμβάνει τον Ολυμπιακό. Γιατί, άραγε, από τη στιγμή που το Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητικών Διαφορών έβγαλε τελεσίδικη απόφαση; Λογικά έπρεπε να είναι το όνομα των «ερυθρόλευκων» και όχι το γράμμα «Χ». Αλλά, μακάρι να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα.
Η πρόσφατη δήλωση του Γιώργου Βασιλακόπουλου, ότι δεν υπάρχει πρωτάθλημα Α1 χωρίς τον Ολυμπιακό, είναι μια παραδοχή. Δεν είπε -και προφανώς δεν νιώθει- κάτι για τις δικές του ευθύνες γι’ αυτή την εξέλιξη, ούτε είπε μια λέξη σχετικά με το αν προτίθεται να πάρει πρωτοβουλίες, ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα.
Αν είναι όλα καλά στην ΚΕΔ, αν καλώς ορίζονται οι συγκεκριμένοι διαιτητές, αν οι διαμαρτυρίες του Ολυμπιακού είναι υπερβολικές, τότε γιατί δεν υπάρχει Α1 δίχως τους «ερυθρόλευκους»; Αν οι διοικούντες είναι άφρονες, είτε πρέπει το ίδιο το σωματείο να τους συνεφέρει, είτε -σε περίπτωση συμφωνίας του κόσμου που ακολουθεί το κλαμπ- να βρεθούν στην τελευταία των κατηγοριών.
Η ΕΟΚ μπορεί να μην σφραγίσει τα… δελτία των παικτών, καθώς ομάδα της Α2 δεν δικαιούται να έχει Αμερικανούς παίκτες. Πιστεύει κανείς ότι θα το κάνει; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Κι είναι όχι γιατί ήδη ο κ. Βασιλακόπουλος αντιλαμβάνεται ότι έχει χρεωθεί όχι μόνο την πτώση μιας εκ των δύο κορυφαίων ομάδων τα τελευταία 30+ χρόνια, αλλά και την κατάντια του ελληνικού μπάσκετ.
Οι εκλογές τέλειωσαν, η νέα κυβέρνηση θα θελήσει να βρει λύσεις, αλλά ο καιρός περνά, οι χορηγοί φεύγουν τρέχοντας, μεταγραφές δεν γίνονται, ακόμα δεν έχουν «κλειδώσει» οι συμμετοχές στην Α1, το τοπίο μοιάζει με κινούμενη άμμο. Ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος είναι όπως τον ήθελαν: Άοσμος, άχρωμος και άγευστος, κάτι σαν ουδέτερο Ph, άρα δεν περιμένει κανείς λύσεις από αυτόν.
Έκανε τεράστιο αγώνα για να φτάσει το μπάσκετ (συνολικά) να του ζητήσει να παρέμβει ως σωτήρας, αλλά τώρα που το πέτυχε δεν μπορεί να το αξιοποιήσει. Το γιατί είναι προφανές σε όποιον γνωρίζει την κατάσταση στον χώρο. Όπως αντιλαμβάνεστε όταν δεν είσαι μέρος της «λύσης», γίνεσαι μέρος του «προβλήματος».
Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα θα το αντιληφθείτε την Τρίτη, γιατί -όσο κι αν φαίνεται άσχετο- οι εκλογές μετατόπισαν το ενδιαφέρον. Από τη συνεδρίαση του ΕΣΑΚΕ την Τρίτη θα αρχίσει το… πανηγύρι. Κι επειδή εμείς δεν γράφουμε τίποτα στην τύχη, αύριο θα επανέρθουμε με κάτι ακόμα…