Ευρωλίγκα : Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ χρειάστηκε περίπου 70.000.000 δολάρια, για να δημιουργήσει μια ταινία που συζητήθηκε πολύ. Κάποιοι είπαν ότι ήταν η πιο ρεαλιστική απεικόνιση μάχης (στα πρώτα 24 λεπτά της), άλλοι τη θεώρησαν υπερβολικά βίαιη (στη Μαλαισία, για παράδειγμα, δεν προβλήθηκε). Ξοδεύτηκαν 11.000.000 δολάρια για να γυριστεί η σκηνή της απόβασης, εκεί που χύθηκε πολύ αίμα…

Η ταινία γυρίστηκε το 1998 κι αν οι παραγωγοί της ταινίας προέβλεπαν πόσο… αίμα θα χύνονταν στα παρκέ της Ευρωλίγκας, ίσως να καθυστερούσαν λίγο, αλλά θα δαπανούσαν λιγότερα χρήματα και θα είχαν ακόμα πιο ρεαλιστικές σκηνές.

Ο Δημήτρης Αγραβάνης χάνει όλη τη σεζόν, ενώ την ώρα που γράφονταν αυτές οι αράδες δεν ήταν γνωστό το μέγεθος του τραυματισμού του Νικ Καλάθη. Προσθέστε τον Κιμ Τιλί (φέτος), τους Ντάνιελ Χάκετ και Τζέιμς Γκιστ (πέρυσι), τον Ματ Λοτζέσκι, τον Βασίλη Σπανούλη και κάμποσους ακόμα, που έχουν μείνει για κάποιο διάστημα στα… πιτς.

Αν επιχειρήσουμε να καταγράψουμε πόσοι παίκτες έχουν τραυματιστεί τα τελευταία δύο χρόνια, θα ολοκληρώσουμε το κείμενο το μεσημέρι του Σαββάτου, αφήστε που θα βαρεθείτε να διαβάζετε ονόματα. Εμείς δεν θα το κάνουμε, αλλά…

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην συμφωνεί ότι το νέο σύστημα της Ευρωλίγκας, αυτό που πέρυσι εφαρμόστηκε για πρώτη φορά είναι πιο θεαματικό. Το τίμημα της… τηλεθέασης και της δίψας του κοινού, στις σύγχρονες ρωμαϊκές αγώνες ποιος θα το καταγράψει;

Έπρεπε να το είχαν κάνει οι Ενώσεις των παικτών, καθώς δεν περιμένει κανείς από τον χασάπη να διαδηλώσει υπέρ της χορτοφαγίας. Θα περίμενα ένα φόρουμ, με συμμετοχή επιστημόνων (γιατροί, γυμναστές, φυσικοθεραπευτές), στατιστικές αναλύσεις, συγκριτικά στοιχεία τραυματισμών (πριν και μετά), ώστε να αποφανθούμε πως αυτό το υπερθέαμα δεν βασίζεται τον ανθρώπινο πόνο.

Θα πει κανείς «τόσα χρήματα παίρνουν», μόνο που τα παίρνουν για να παίζουν, όχι για να παίζουν κορώνα γράμματα τη σωματική τους ακεραιότητα. Ο τραυματισμός του Καλάθη είναι περιστασιακός, μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε στιγμή, ίσως να μην είναι καν σοβαρός (ελπίζουμε), όμως το γεγονός ότι το μυϊκό σύστημα των υπερβολικά προπονημένων παικτών, δεν μπορεί να σηκώσει τόσο βαρύ πρόγραμμα, είναι εύκολο να το διαπιστώσει κανείς.

Μόνο όποιος δεν θέλει δεν το βλέπει…