Τρελός να γίνει ο κόσμος και να δώσει ένα γερό ταρακούνημα στον ΠΑΟ

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει τρέλα, αλλά κουράστηκε να βάζει χρήματα και αυτά να πηγαίνουν χαμένα. Χωρίς έσοδα στο μπάσκετ δεν μπορεί να διατηρήσει ανταγωνιστικό το τμήμα σε ό,τι αφορά την Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι άλλο πράγμα.

Τα ερασιτεχνικά τμήματα θα είναι πιο αξιοπρεπή κι ανταγωνιστικά, σε σχέση με το χάος που παρέλαβε, αλλά πιθανότατα όχι στον βαθμό που θα ήθελε. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να μπει, όπως είπε αν δεν υπάρχει γήπεδο και στήριξη από τον κόσμο. Στο ποδόσφαιρο χρειάζεται μεγαλύτερο… τάισμα. Το προϊόν, όπως είναι διαμορφωμένο στην Ελλάδα, δεν ευνοεί για να αυξηθούν τα έσοδα, στον Παναθηναϊκό το πρόβλημα διογκώνεται, διότι δεν έχει σύγχρονο γήπεδο κι επιπλέον υπάρχουν και χρέη, οπότε εκεί είναι αδύνατο να μπει. Θα ματώνει ακόμα περισσότερο. Κι έχει να αντιμετωπίσει ένα περιβάλλον τοξικό, όπου στο παρασκήνιο (χρειάζονται δυστυχώς κι αυτά στην Ελλάδα) οι αντίπαλοί του είναι πολύ μπροστά.

Άλλος… τρελός να σκορπάει τα λεφτά του δεν υπάρχει. Ο Γιαννακόπουλος είπε ότι θα φύγει κι από το μπάσκετ. Δεν πιστεύω ότι αν δεν πάει κάτι καλά, θα κάνει πράξη αυτό που είπε, αλλά σίγουρα θα σταματήσει να έχει το μπάτζετ σε επίπεδα που να μπορεί η ομάδα να χτυπήσει final four. Πρέπει να βρεθούν κι άλλοι… τρελοί. Όσο δεν υπάρχει γήπεδο αυτοί μοιάζει απίθανο να βρεθούν. Μετά μπορεί, αλλά δεν το εγγυάται και κανείς.

Οπότε τι μένει; Να παίξει τον ρόλο του τρελού ο κόσμος. Δεν είμαι αισιόδοξος για τα 20 εκατ. ευρώ, αλλά η δυναμική του συλλόγου είναι τέτοια που τίποτα δεν είναι αδύνατο αν το πιστέψουν χιλιάδες. Το κλειδί σαφώς και είναι το γήπεδο. Αν δει ο απλός φίλος του «τριφυλλιού» τις μπουλντόζες να βάζουν μπροστά, να παίρνει σάρκα και οστά η Διπλή Ανάπλαση, τότε θα προκληθεί ενθουσιασμός. Και θα είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να βάλει ο καθένας ό,τι του περισσεύει. Έτσι, για την καψούρα του. Για να πει ότι έκανα το καθήκον μου απέναντι στην αγαπημένη μου ομάδα.

Όσο δεν δίνει ο κόσμος ή ένας επιχειρηματίας ένα γερό ταρακούνημα στον σύλλογο, μην περιμένει κανείς προκοπή. Θα διαβάζει και θ’ ακούει ειδήσεις που θα σφίγγεται η καρδιά του και θα ονειρεύεται περασμένα μεγαλεία. Καλό είναι να μην ξεχνάμε το παρελθόν, αλλά σημασία έχει το παρόν και το μέλλον. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, αλλά είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα, που η απάθεια, η αδιαφορία του κόσμου κυριαρχούν. Η απαισιοδοξία και η μιζέρια έχουν ριζώσει.

Ο Παναθηναϊκός είχε στόχο έναν 23χρονο διεθνή Κύπριο. Τον Φάνο Κατελάρη. Κατέθεσε πρόταση χωρίς να δίνει χρήματα τώρα. Με μελλοντικά οικονομικά οφέλη για την Ομόνοια. Πως θα φαινόταν στον φίλο του Παναθηναϊκού να ερχόταν μία ομάδα από ένα καλύτερη, αλλά γενικά μέτριο πρωτάθλημα και να ήθελε παίκτη τζάμπα, δίνοντας λεφτά στο μέλλον; Δεν θα ειρωνευόταν; Ο Κατελάρης τελικά επέκτεινε τη συνεργασία του με την Ομόνοια.

Στην Κύπρο υποστηρίζουν ότι ο Παναθηναϊκός του έδινε 80.000 ευρώ με τα μπόνους (ας είναι και καθαρά) και ο κυπριακός σύλλογος κάτι περισσότερο από 100.000 ευρώ. Πώς να πείσεις τον παίκτη να πιέσει να φύγει; Αν είχε τη δυνατότητα να του δώσει 300.000 ευρώ, πιθανότατα θα του έπαιρνε το μυαλό και όλα μπορεί να ήταν διαφορετικά. Τώρα γιατί να σε επιλέξει κάποιος; Ούτε ευρωπαϊκή προοπτική υπάρχει, ούτε έχεις τη δύναμη να χτυπήσεις πρωτάθλημα.

Το «τριφύλλι» θέλει τον Γκαγιάς Ζαχίντ. Ο ΑΠΟΕΛ τον παραχωρεί, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να δώσει χρήματα. Μόνο δανεικό μπορεί να πάρει τον 25χρονο Νορβηγό. Και θα πρέπει να καλύψει και ο ΑΠΟΕΛ μέρος του συμβολαίου του που τη νέα σεζόν είναι κοντά στις 450.000 ευρώ. Κατανοούμε όλοι ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, ότι η Κύπρος μετά τη κρίση που πέρασε είναι και πάλι οικονομικά πιο δυνατή, αλλά δεν είναι και τιμητικό να ζητάει δανεικό παίκτη ο Παναθηναϊκός από κυπριακό σύλλογο και μάλιστα να βάζει και κάτι…

Ο 22χρονος Ρόμπερτς είναι ελεύθερος από τη Νιούκαστλ, στην οποία έπαιξε στην πρώτη ομάδα ελάχιστα ματς. Μετρημένα στα δάχτυλα. Ακόμα φέρεται να ψάχνει κάτι στην Αγγλία. Έστω στη Τσάμπιονσιπ. Δεν έχει τα χρήματα ο Παναθηναϊκός να τον δελεάσει. Θα του πει ότι θα παίζει και μέχρι εκεί. Για έναν νεαρό παίκτη είναι ένα ισχυρό δέλεαρ, αλλά οι Άγγλοι είναι από άλλο ανέκδοτο. Δεν φεύγουν εύκολα, αν δεν έχεις μεγαλύτερο πακέτο να του προσφέρεις. Η ομάδα επίσης δυσκολεύεται να τελειώσει τις περιπτώσεις Μπουζούκη, Χατζηγιοβάνη. Λέει ότι είναι θέμα φιλοσοφίας. Αλλά αν το μπάτζετ αντί για έξι εκατ. ευρώ ήταν 10-12 εκατ. μεικτά, τώρα δεν θα το συζητούσαμε. Δεν ζητάνε μισό εκατ. ευρώ και ο Παναθηναϊκός δίνει 300.000 ευρώ. Οι διαφορές είναι αστείες για το μέγεθος του συλλόγου.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ναι, ο σύλλογος πρέπει να ορίζει τους κανόνες, ωστόσο, βρίσκεται σε τέτοια αδυναμία που δεν είναι απλό να περάσει το δικό του. Όλα αυτά επιφέρουν εκνευρισμό εντός οργανισμού, μα πιο πολύ στον κόσμο. Γι’ αυτό ας κάνει ο καθένας το καθήκον του, ας βοηθήσει οικονομικά όσο μπορεί. Να προκαλέσει ένα ταρακούνημα. Θα μπορεί να έχει και μεγαλύτερες απαιτήσεις. Διαφορετικά θα διαβάζει σε σάιτ κι εφημερίδες πράγματα που θα σφίγγεται το στομάχι του.