Κλειστό επ’ αόριστον, λόγω αφόρητης αδιαφορίας!

Το τελευταίο ανέκδοτο που κυκλοφορεί στο ελληνικό μπάσκετ είναι το «έχεις ΑΦΜ;». Ομάδες διαλύονται, άλλες ψάχνουν τρόπους να παραμείνουν στην Α1 για να μην διαλυθούν, καθώς η Α2 έχει μόνο έξοδα και μηδενικά έσοδα. Είπαμε, όμως, για όλα φταίνε οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Ακόμα και για την αδυναμία καθόδου του Ιωνικού Ν.Φ. και του Αιγάλεω, στη Β’ εθνική.

Μπορούμε να τους χρεώσουμε όλα τα… εγκλήματα της ανθρωπότητας, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τους ενοχοποιήσουμε για την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει το γυναικείο μπάσκετ. Παναθλητικός, Πανιώνιος, Καλύβια, Λευκάδα, ενδεχομένως κι ο Σπόρτιγκ, είτε δεν θα κατεβούν στο πρωτάθλημα, είτε θα παίξουν με νεάνιδες.

Μιλάμε για κύμα φυγής και για τάσεις διάλυσης του γυναικείου μπάσκετ. Κι αλήθεια, οι ομάδες που έχουν χορηγούς, όπως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Ελευθερία Μοσχάτου και άλλες, γιατί να ξοδέψουν χρήματα, για να αγοράσουν παίκτριες, σε ένα μη ανταγωνιστικό περιβάλλον; Γιατί να μην αναζητήσουν διαφορετικούς τρόπους διασκέδασης, εκτόνωσης, προσφοράς, από το να ρίξουν χρήματα σε ένα κουβά που έχει χιλιάδες τρύπες;

Η ΕΟΚ όφειλε να αναπτύξει αντισώματα, για να διατηρήσει το γυναικείο μπάσκετ «ζωντανό». Για όσους δεν το γνωρίζουν, πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής είναι ο κ. Αριστείδης Γολέμης, ο οποίος πρέπει να είδε τελευταία φορά γυναικείο μπάσκετ, όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης ήταν στο ΛΑ.ΟΣ., όταν οι «Σκόρπιονς» έδωσαν την πρώτη… τελευταία συναυλία τους στην Αθήνα, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ήταν γραμματέας της ΚΝΕ στο 10ο.

Για να δούμε γυναικείο μπάσκετ στην τηλεόραση πρέπει να γίνει έφοδος χούλιγκαν (όλο και κάποιος θα το τραβήξει με το κινητό), να κάνει το τζάμπολ η Αντέλ Εξαρχόπουλος, ή να εμφανιστεί στο στερέωμα ομάδα που θα φέρει το όνομα (αυτό είναι προχωρημένο μάρκετινγκ) «Γιώργος Βασιλακόπουλος».

Για να πάει ο έχων την ευθύνη, πρέπει να έχει ενημερωθεί ότι θα τιμηθεί με πλακέτα για την προσφορά του και τη βράβευση θα κάνει ο Προκόπης Παυλόπουλος, οπότε μπορεί και να συγκινηθεί. Κατά τα άλλα, «δεν υπάρχει γυναικείο μπάσκετ» είναι η κρατούσα αντίληψη στην Ομοσπονδία. Άλλωστε, διαχρονικά δεν υπάρχει και γυναίκα εκπρόσωπος στο Δ.Σ. της ΕΟΚ.

Το ότι η χώρα μας έχει αναδείξει σπουδαίες μπασκετμπολίστριες, που έφτασαν μέχρι το γυναικείο ΝΒΑ, ότι έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο (Αθηναϊκός), ότι κατέχει το ρεκόρ Γκίνες σε νίκες σε ομαδικό σπορ (Αθηναϊκός), είναι μάλλον λεπτομέρεια. Όπως λεπτομέρεια είναι ότι αυτά τα κορίτσια θα γίνουν αύριο μάνες, που ΔΕΝ θα πιέζουν τον γιο τους να εγκαταλείψει το σπορ για να διαβάζει και θα τον σπρώχνουν να κάνει και τα δύο.

Το γυναικείο μπάσκετ βουλιάζει, αλλά η ατυχία είναι ότι ταυτόχρονα βουλιάζει και το αντρικό. Είναι κάτι σαν να είσαι στο αεροπλάνο που συντρίβεται κι έχει συνεπιβάτες την ποδοσφαιρική ομάδα της Μπαρτσελόνα, τη Σκλεναρίκοβα, το μισό υπουργικό συμβούλιο και τον Μήτσο.

Εσύ κι ο Μήτσος, ούτε μονόστηλη αναφορά δεν θα γίνεται… Άδικο!
Αντί επιλόγου: Να συμφωνήσουμε ότι εγώ είμαι «εμπαθής» και «κακοπροαίρετος». Μπορείτε εσείς οι υμνητές του έργου του Βασιλακόπουλου να πείσετε τους χορηγούς (όσους έχουν απομείνει) ότι δεν κάνουν μαλακία που βάζουν τα λεφτά τους στο γυναικείο μπάσκετ; Άντε να σας δω λεβέντες μου…