Μια... βόλτα στον μαγικό κόσμο της ΕΠΟ φτάνει για να αποδείξει το αυτονόητο. Πως η υπόθεση με τον Βαγγέλη Γραμμένο παρατράβηξε.
Πέρασε στα… ψιλά. Και είναι λογικό. Άντε ψάξε βρες τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ. Άντε βρες και την συζήτηση που άνοιξε στην Ομοσπονδία για την τροποποίηση του άρθρου 19. Εκείνου που λέει πως «οποίος εκφοβίζει έναν αξιωματούχο του αγώνα ή οποιονδήποτε εντεταλμένο εν γένει ποδοσφαιρικό όργανο με απειλές ή με άλλο άμεσο ή έμμεσο τρόπο θα τιμωρείται με χρηματική ποινή 50.000 ευρώ τουλάχιστον και αγωνιστικό αποκλεισμό ή απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο από 3 έως 5 έτη».
Αν δεν το ξέρετε λοιπόν; Την συζητά η ΕΠΟ. Την τροποποίηση του άρθρου 19.
Η ίδια ΕΠΟ που δεν συζήτησε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής το θέμα «προπονητής» για την εθνική ομάδα και ενώ το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι πλέον σε αποσύνθεση έπειτα από την ήττα με την Αρμενία και τον δημόσιο καυγά του Άγγελου Αναστασιάδη με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο.
Η ΕΠΟ που κατά την ίδια συνεδρίαση δεν συζήτησε οτιδήποτε και για την «ανανέωση σύμβασης» του Μέλο Περέιρα, παρότι ήταν στην «ατζέντα» το θέμα από τον Βαγγέλη Γραμμένο. Τον τολμηρό πρόεδρο που αποφάσισε να το πάρει «πάνω» του, το θέμα του αρχιδιαιτητή. Και για την «ανανέωση» και για τις αποδοχές του, που μην φανταστείτε κάτι φοβερό: Μόλις 300.000 ευρώ τον χρόνο η αμοιβή του Πορτογάλου.
Και για να σας προλάβουμε; Ρίξτε μια ματιά στο εξώδικο που έλαβε από την ΠΑΕ Ολυμπιακός ο Μακεδόνας δικηγόρος. Σε αυτό θα διαπιστώσετε και εσείς ότι υπάρχει μια… υπέρβαση απο εκείνες που μπορεί το θέμα να το πάει στα δικαστήρια.
Δεν συζητά λοιπόν η ΕΠΟ για την εθνική ομάδα, και ειδικά για το θέμα του προπονητή. Δεν συζητά για το θέμα του αρχιδιαιτητή το οποίο ουσιαστικά και «γκρέμισε» το συμβούλιο της περασμένης Τετάρτης.
Τι συζητά; Άλλα πράγματα.
Αποφάσισε ας πούμε ότι «ο τελικός κυπέλλου θα γίνεται σε ουδέτερο γήπεδο με απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και η ΕΠΟ δύναται να αποφασίσει ως έδρα του τελικού, γήπεδο που ανήκει σε άλλη Ομοσπονδία». Να μπορεί δηλαδή να πάει τον τελικό όπου θέλει. Σε ουδέτερη ζώνη. Εντός και εκτός συνόρων. Και βέβαια αφού πρώτα προκύψει το «ζευγάρι» του τελικού. Σε όλες τις χώρες του κόσμου η «έδρα» του τελικού ανακοινώνεται στην προκήρυξη της διοργάνωσης. Εδώ θα γίνεται στο φινάλε της.
Συζητά όμως και την τροποποίηση του άρθρου 19 του Πειθαρχικού Κώδικα. Σκέφτεται η νέα του διατύπωση να είναι «Οποιοσδήποτε εμπίπτει στον παρόντα κώδικα ο οποίος εκφοβίζει έναν αξιωματούχο του αγώνα ή οποιονδήποτε εντεταλμένο εν γένει ποδοσφαιρικό όργανο με απειλές με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής ή με άλλο άμεσο ή έμμεσο τρόπο, θα τιμωρείται με χρηματική ποινή έως 50.000 ευρώ και αγωνιστικό αποκλεισμό ή απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο έως 1 έτος».
Η διαφορά δηλαδή θα είναι στην χρονική διάρκεια της απαγόρευσης εισόδου. Από 3-5 χρόνια, σε 1 χρόνο.
Και αν η τροποποίηση έχει ισχύ αναδρομική; Τότε αυτό θα είναι σίγουρα ένα καλό νέο για τον Ιβάν Σαββίδη. Διότι ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, μετά την γνωστή υπόθεση σε εκείνο το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ τιμωρήθηκε (στις 29 Μαρτίου 2018) με τριετή αποκλεισμό από τα γήπεδα. Ο ένας χρόνος προφανώς πέρασε. Άρα αν τέλος πάντων προχωρήσει η σκέψη της ΕΠΟ, τότε κλείνει αυτό το κεφάλαιο. Είναι πλέον ελεύθερος να επιστρέψει στη σουίτα του στην Τούμπα. Και φυσικά να ταξιδέψει σε όλα τα γήπεδα της χώρας ώστε να δει από κοντά την ομάδα του.
Αν είναι καλό ή κακό όλο αυτό; Ο Ιβάν Σαββίδης σε αυτόν τον έναν χρόνο ήταν κύριος. Και ήταν και μια από τις ιδιαίτερες στιγμές της χρονιάς, το γεγονός πως όλα αυτό το ταξίδι του νταμπλ για τον ΠΑΟΚ το έζησε με έναν δικό του τρόπο: Χαιρετώντας έναν-έναν τους ποδοσφαιριστές, έξω από το γήπεδο. Κάθε φορά. Σε κάθε ματς.
Φυσικά θα έχει μετανιώσει ο άνθρωπος για το λάθος του, να μπει εκείνο το βράδυ Κυριακής στον αγωνιστικό χώρο με το όπλο στη ζώνη του. Προφανώς και για όσα είπε στον διαιτητή Κομίνη.
Και τέλος πάντων έγκλημα κάνεις και μπορείς σε δεύτερο και τρίτο βαθμό στα δικαστήρια να ρίξεις την ποινή σου. Δεν είναι λοιπόν το θέμα καν ο Ιβάν Σαββίδης.
Όπως δεν είναι καν θέμα που θα γίνεται ο τελικός. Να μην γίνεται αν είναι σαν τον φετινό.
Το θέμα είναι ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να παίρνει κάποιος στα σοβαρά τον «δικό μας» Βαγγέλη Γραμμένο. Και την δική του ΕΠΟ. Την Ομοσπονδία που αν και στο πάρκο Γουδή, είτε θα θυμίζει… Κουμουνδούρου είτε θα συνεδριάζει στο «Μακεδονία Παλλάς».
Την ΕΠΟ που είναι έτοιμη να αλλάξει «διατύπωση», να αλλάξει «άρθρα», να κρατήσει αρχιδιαιτητές. Να βρίσκεται μονίμως στο αντίθετο ρεύμα της λογικής. Αρκεί καλοί της φίλοι να είναι ευχαριστημένοι.
«Το δικός μας είναι» ειπώθηκε μια φορά. Έγινε… σήμα κατατεθέν της Εξυγίανσης από την σημερινή ΕΠΟ. Τη διοίκηση της. Τον ίδιο τον πρόεδρο της.
Παρατράβηξε, λοιπόν, αυτό το αστείο.