Φίλαθλος της Α.Ε.Κ δεν είμαι. Το μπασκετικό της τμήμα όμως το γουστάρω πολύ. Όχι μόνο γιατί η Ένωση είναι αυτή που άνοιξε τον δρόμο στους υπόλοιπους με την πρώτη κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου από ελληνική ομάδα, αλλά και γιατί κατά καιρούς είχε την τύχη να έχει διοικητικούς ηγέτες που έβαζαν πρώτα και πάνω απ' όλα το συμφέρον της και μετά τις καλές σχέσεις με τους οργανωμένους οπαδούς.
Η αναφορά γίνεται, για όσους δεν το γνωρίζουν, με αφορμή την απόφαση της διοίκησης της Α.Ε.Κ και του Προέδρου της ομάδας να μην » ακούσει» τις φωνές διαμαρτυρίας των οργανωμένων οπαδών και να προχωρήσει στην πρόσληψη του Ηλία Παπαθεοδώρου.
Μια κίνηση που ήθελε να κάνει από πέρυσι, μια κίνηση που έχει ως γνώμονα αποκλειστικά αγωνιστικά κριτήρια, μια κίνηση που δεν ακυρώθηκε προς τέρψιν μιας εξέδρας, μια κίνηση που έβαλε πάνω απ’ όλα το συμφέρον του Συλλόγου και όχι το όποιο χάιδεμα αυτιών και την δημιουργία στρατιάς χειροκροτητών της Προεδράρας.
Αξίζουν πολλά μπράβο πραγματικά στον Μάκη Αγγελόπουλο και τους συνεργάτες του για την επιλογή τους, αλλά και για την ανακοίνωση που ακολούθησε την πρόσληψη του Έλληνα προπονητή. Μια ανακοίνωση που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, που έδωσε την σωστή διάσταση ορισμένων γεγονότων και που απέδειξε, για πολλοστή φόρα είναι η αλήθεια, την σοβαρότητα που διέπει την σημερινή διοίκηση της Ένωσης.
Πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά ορισμένα δεδομένα. Κεφάλαιο Ηλίας Παπαθεοδώρου. Ο Έλληνας προπονητής αποτελεί μια πρώτης τάξεως επιλογή. Πρόκειται για κόουτς που έχει ανοδική πορεία, που εξελίσσεται διαρκώς και που » ψάχνεται» τι θα παρουσιάσει ανάλογα με το υλικό που έχει στα χέρια του. Είναι μια εξαιρετική περίπτωση για μια ομάδα όπως η Ένωση που ταλαιπωρήθηκε αρκετά φέτος.
Η σεζόν που τελείωσε είναι αποτυχημένη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Στο εγχώριο πρωτάθλημα δεν κατάφερε να φθάσει στους τελικούς πέφτοντας θύμα έκπληξης από τον Προμηθέα, παρά την απουσία του Ολυμπιακού, ενώ και στο FIBA Champions League δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τον τίτλο της αφού δεν κατάφερε να περάσει το ομολογουμένως σχετικά χαμηλό εμπόδιο της Μπάμπεργκ.
Έκανε πάλι πολλές αλλαγές σε παίκτες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, κάτι που εκτός από το αγωνιστικό στοιχίζει και σε οικονομικό επίπεδο, ενώ δεν έδειξε και ένα ξεκάθαρο πλάνο παιχνιδιού. Με τον Παπαθεοδώρου είναι σίγουρο πως θα αξιοποιηθούν και τα ταλέντα που διαθέτει η ομάδα στο ρόστερ της και έως τώρα μένουν στα ρηχά.
Κεφάλαιο δεύτερο διοίκηση. Ο Μάκης Αγγελόπουλος είναι από τους ελάχιστους σοβαρούς παράγοντες στον πολύπαθο χώρο του ελληνικού μπάσκετ. Προσωπικά ανέβηκε ακόμα περισσότερο στην εκτίμηση μου μετά την κίνηση του αυτή.
Η ανακοίνωση με την οποία πρόβαλλε την συμφωνία με τον νέο του προπονητή αποδεικνύει πόσο τον έχει ανάγκη το άθλημα στη χώρα μας. Πήρε στα χέρια του μια ομάδα στο χείλος της καταστροφής και με μεθοδικές κινήσεις την έβαλε πάλι με δυναμικό τρόπο στο μπασκετικό χάρτη. Λάθη έκανε, αυτό δα έλειπε, αλλά ο τρόπος σκέψης του δείχνει ότι ήρθε για να μείνει και όχι για να αποτελέσει την Προεδράρα για λίγο καιρό και μετά να παρατήσει την ομάδα στο έλεος της.
Οι κινήσεις που κάνει για να αποκτήσει η Ένωση το δικό της σπίτι είναι εξαιρετικά σημαντικές τόσο για τους ίδιους τους κιτρινόμαυρους όσο και για το σπορ στην πατρίδα μας. Η επιλογή του να βάλει πάνω από τη σχέση με τους οργανωμένους το συμφέρον της ομάδας του και να προχωρήσει όπως ο ίδιος θεωρεί καλύτερα στην επόμενη μέρα » δημιουργεί» την υποχρέωση στους υπόλοιπους φιλάθλους της Α.Ε.Κ να είναι δίπλα του σε αυτή την προσπάθεια.
Να μην λησμονούν οι φίλοι αεκτζήδες τι πέρασαν όταν ουσιαστικά κρύωσε και αποχώρησε ο άλλος σημαντικός ηγέτης της ομάδας τους, Γιάννης Φιλίππου.
Κεφάλαιο τρίτο και τελευταίο, οι οργανωμένοι. Σε όποιο Σύλλογο κάνουν αυτοί κουμάντο ποιος θα φύγει, ποιος θα μείνει και ποιος θα έρθει συνήθως τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Τα παραδείγματα πολλά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Η θέση τους είναι στην κερκίδα, να στηρίζουν, να φωνάζουν και να κριτικάρουν την ομάδα τους από αυτό το πόστο. Είναι απαραίτητοι αρκεί να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους. Η ιστορία με τον Παπαθεοδώρου είναι το λιγότερο αστεία. Το ποιον έχει συγγενή ο καθένας μας, αφενός δεν τον επιλέγει, αφετέρου δεν μπορεί να ευθύνεται για τα όποια λάθη ή παραλείψεις του.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Άλλωστε η Κ.Α.Ε Α.Ε.Κ τον Ηλία πήρε όχι άλλον. Οι όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει ο κόσμος της Ένωσης πρέπει να έχουν ως μοναδικό κριτήριο την ικανότητα ή όχι του Έλληνα κόουτς να ηγηθεί μιας νέας προσπάθειας και όχι αν από βιολογική διαδικασία τυγχάνει να έχει το ίδιο επίθετο με έναν άλλον άνθρωπο εξίσου επιτυχημένο στο δικό του τομέα. Αυτά για να μην τρελαθούμε κιόλας.