Τον ψάχνει από την εποχή του Τζόελ Κάμπελ…

Από την εποχή του Τζόελ Κάμπελ ψάχνει ο Ολυμπιακός να βρει ένα αριστεροπόδαρο εξτρέμ που να παίζει με ανάποδο πόδι και συγκλίνοντας να σκοράρει. Ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί για ποιο λόγο είναι απαραίτητος ένας εξτρέμ με τέτοια χαρακτηριστικά. Διότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι ακραίοι που σκοράρουν είναι απαραίτητοι.

Γενικά οι παίκτες που έρχονται δεύτεροι μέσα στην μεγάλη περιοχή και σκοράρουν είναι εκείνοι που ξεκλειδώνουν κλειστές άμυνες και λύνουν τα προβλήματα σε παιχνίδια που θεωρητικά είναι εύκολα αλλά οι αντίπαλες άμυνες δεν επιτρέπουν να μετουσιωθεί σε γκολ η θηριώδης υπεροχή και τα μεγάλα ποσοστά κατοχής της μπάλας. Τότε είναι που οι προπονητές ψάχνουν τους παίκτες με την ατομική ενέργεια και την εκτελεστική δεινότητα.

Ο Ολυμπιακός υπέφερε σε αρκετά παιχνίδια από τις κλειστές άμυνες που αντιμετώπισε. Υπέφερε από το γεγονός ότι ο Ποντένσε δεν μπορούσε να μετατρέψει σε γκολ τις ευκαιρίες που ο ίδιος δημιουργούσε. Δυστυχώς για τους ερυθρόλευκους και τον παίκτη, ο Λάζαρος που αποκτήθηκε για αυτό το λόγο δεν πρόλαβε να προσφέρει τα αναμενόμενα λόγω του τραυματισμού του. Η ανάγκη ενός παίκτη που θα συνδράμει τους κλασσικούς σέντερ φορ στο σκοράρισμα ήταν μεγάλη.

Ο Ολυμπιακός παίρνει τον Σουντανί ακριβώς για να λύσει αυτό το πρόβλημα. Επιχείρησε να το λύσει πέρσι με τον Ζιλ Ντίας. Δεν λύθηκε γιατί ο Πορτογάλος είχε την τεχνική κατάρτιση αλλά υστερούσε σε δύναμη και εκρηκτικότητα. Διότι ήταν soft σε μια περίοδο που η ομάδα είχε ανάγκη από δυναμισμό και δυνατούς ώμους στο τζαρτζάρισμα. Ο Αλγερινός έχει αυτά τα προσόντα. Κυρίως έχει την αίσθηση του γκολ. Είτε κουβαλώντας την μπάλα είτε χωρίς αυτή ξέρει να τοποθετείται σωστά στην περιοχή και να τελειώνει τις φάσεις ενεργώντας σαν κλασσικός φορ. Δηλαδή εκτελώντας με μια επαφή.

Είναι σαφές ότι ο Μαρτίνς έψαχνε παίκτη με αυτά τα χαρακτηριστικά. Πέντε χρόνια στην Ντιναμό Ζάγκρεπ, ο Σουντανί έκανε ακριβώς αυτή την δουλειά. Την ίδια έκανε στην Εθνική Ομάδα Αλγερίας. Ένας δυναμικός παίκτης που ξεκινούσε από τα αριστερά μπαίνοντας μέσα στην περιοχή. Ικανός να κουβαλήσει την μπάλα, να δώσει την τελική πάσα αλλά και να τοποθετηθεί για να εκτελέσει. Οι εκτελέσεις του είναι πιο θεαματικές από τις ντρίπλες του. Δεν θα μπω στον πειρασμό να ισχυριστώ πως όσα έκανε -με τον τρόπο που τα έκανε- στον Ολυμπιακό ο Μιραλάς περιμένουν οι ερυθρόλευκοι και από τον Σουντανί.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Η ουσία είναι ότι αυτό ψάχνουν. Τον παίκτη που θα είναι ανάμεσα στους δυο-τρεις πρώτους σκόρερ της ομάδας. Τον παίκτη που θα είναι ο δεύτερος φορ όταν ο Μαρτίνς αλλάζει το σύστημα σε 4-4-2. Στον βαθμό που με τον Σουντανί ο Ολυμπιακός λύσει αυτό το σοβαρό θέμα, έχει μεταβάλλει σημαντικά την επιθετική ισχύ του ανεξάρτητα με τον παίκτη που θα επιλεγεί για την κορυφή της επίθεσης.