Άρης: Ενοχικότητα και αληθινή ζωή

Βαθιά σημάδια άφησαν τα έξι χρόνια στην ποδοσφαιρική κόλαση. Ορατά και ανεπούλωτα για ένα ποσοστό του κόσμου.

Πριν από την πρώτη συγκέντρωση της νέας σεζόν και κάτι περισσότερο από τριάντα πέντε μέρες πριν από τον πρώτο ευρωπαϊκό αγώνα με τον οποίο θα ανοίξει η περίοδος 2019-20, υπάρχει ακόμη ένα… ρεύμα ενοχικότητας, να φυσά κόντρα σε ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια των πολλών τελευταίων ετών για τον Άρη Θεσσαλονίκης.

Παραδείγματα: Υπολογίζεται ότι έχουν προπωληθεί περίπου 3,7 χιλιάδες εισιτήρια διαρκείας. Στα κοινωνικά δίκτυα, το μεγάλο μας καφενείο, όπου η τοξικότητα και η σπουδή για κάθε είδους κακόβουλη κριτική ξεχειλίζουν, γιατί έτσι έχει πιθανότητες κάτι που θα σημειώσει κάποιος να τύχει προσοχής στην απεραντοσύνη του διαδικτύου, μια συζήτηση για την προσωπική αντίληψη οποιουδήποτε αναφορικά με το αν είναι πολλά, λίγα ή και νωρίς για να δοθεί πρόσημο, ανθεί και τι κάνει ακριβώς; Ξύνει την πληγή της εσωστρέφειας.

Λες κι έχουν τίποτε διαστημικά νούμερα οι άλλες ΠΑΕ και ο Άρης πρέπει να αισθάνεται ότι έχει μείνει πίσω, την ώρα που η προπώληση αυτή θα μπορούσε αν ήθελε κανείς να τη φορτίσει θετικά, απλά να πει ότι είναι μεγαλύτερη του 33% του στόχου των διψήφιων χιλιάδων.

Θα έρθει αύριο στη Θεσσαλονίκη ο Ιντέγε: Να πάμε ή να μην πάμε στο αεροδρόμιο; Είναι το τελευταίο “talk of the town”. Άλλοι επιχειρηματολογούν υπέρ του να είναι πολύς ο κόσμος που θα περιμένει τον παίκτη: «έτσι θα τον φτιάξουμε», διαβάζεις μεταξύ άλλων. Άλλοι θυμούνται «τις άλλες φορές που βούλιαξε το αεροδρόμιο οι παίκτες δεν έπαιξαν, μην γίνει ξανά αυτό».

Ηθελημένα ή άθελα δεν μπορώ να το ορίσω, καθένας βάζει με τα επιχειρήματά του τα προσωπικά του φίλτρα στα μούτρα του διπλανού του και συμβαίνει για όλα πια στην ψηφιακή ζωή.

Μόνο που αυτή η ψηφιακή ζωή δεν είναι η αληθινή αλλά η εναλλακτική. Η αληθινή ζωή, για τα θέματα του Άρη π.χ. είναι αυτή που θα φέρει άπαντες σε θέση εκκίνησης μόλις έρθει η ώρα για το πρώτο φιλικό και θα το δείτε σ’ ένα μήνα. Και ας ξαναμετρήσουμε τότε, έτσι για να βρισκόμαστε σε δουλειά, ποιος την έχει μεγαλύτερη την προπώληση.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Η αληθινή ζωή είναι αυτή που φέρνει το μπάσκετ του Αυτοκράτορα στο χείλος του γκρεμού, να χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε μια κίνηση ενός ή περισσότερων που θα κάνουν αυτό που λείπει: Θα βάλουν λεφτά, για να δείξουν και στους πολλούς ότι υπάρχει δρόμος να ακολουθήσουν για να σωθεί η ομάδα. Και ο κόσμος θα ακολουθήσει, χωρίς να φορτώνεται ενοχικά ευθύνες θεσμών ή παραγόντων.