Το θέμα είναι η Euroleague

Τι Προμηθέας, τι Ολυμπιακός, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Εντάξει μπορεί οι ερυθρόλευκοι να μας δυσκόλευαν λίγο παραπάνω από τους συμπαθείς Πατρινούς, αν και αμφιβάλλω ζωηρά με βάση την φετινή τους απόδοση, μπορεί να μαζευόταν παραπάνω κόσμος στα ματς στο Ο.Α.Κ.Α, αλλά η κατάληξη ακόμα μιας σεζόν θα ήταν παρόμοια.

Ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ, η πιο πετυχημένη ομάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Ευρώπη – βάση πραγματικών στοιχείων με τίτλους και όχι συμμετοχές ή κοπτορραπτική……στις δεκαετίες για να βγει το συμπέρασμα που θέλουμε, ο Παναθηναϊκός, πρόσθεσε ακόμα έναν τίτλο στην τεράστια ιστορία του. Η ομάδα με το τριφύλλι στο στήθος μετρά 38 Πρωταθλήματα, 19 Κύπελλα, 6 Ευρωπαϊκά και ένα Διηπειρωτικό.

Έχει στο παλμαρέ της 11 εγχώρια Νταμπλ και έχει καταγράψει και 2 Triple Crown. Οι πράσινοι είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη με έξι κατακτήσεις του Ευρωπαϊκού τίτλου από τη στιγμή που θεσπίστηκε ο θεσμός του Final- Four το μακρινό 1988 και κατακτούν τουλάχιστον έναν τίτλο σε κάθε σεζόν τα τελευταία 24 χρόνια (!!) γεγονός μοναδικό στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Οι αριθμοί και τα επιτεύγματα πραγματικά ζαλίζουν. Οι πράσινοι είναι ο Βασιλιάς του αθλήματος στη χώρα και μια από τις σπουδαιότερες ομάδες στην ιστορία του αθλήματος στην Γηραιά Ήπειρο. Μόνο τα λάβαρα, τίτλων και όχι συμμετοχών, που κοσμούν τον ουρανό του Ο.Α.Κ.Α να δει κανείς φθάνει για να αντιληφθεί το μέγεθος του τριφυλλιού. Ακριβώς αυτό το μέγεθος και η ιστορία του επιτάσσει να επιστρέψει το συντομότερο δυνατόν εκεί που είναι η θέση του, σε Final- Four και στη διεκδίκηση ενός ακόμη τίτλου της Euroleague. Αυτό που καίει τον κόσμο του Παναθηναϊκού είναι τι θα κάνει η διοίκηση της ομάδας για να την κάνει περισσότερο ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Τα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει πολλά. Πρώτον το θέμα προπονητή. Θα μείνει ο Πιτίνο ή όχι.

Η παραμονή του βετεράνου Αμερικανού κόουτς θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο και για την στελέχωση του ρόστερ. Ο πρώην κολεγιακός προπονητής θέλει άλλους ξένους και αυτό είναι φανερό. Γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες με τους Έλληνες παίκτες; που υποχρεούται να διατηρεί στο δυναμικό της ομάδας του, αλλά θέλει οι ξένοι να είναι της απολύτου εγκρίσεως του. Από τους υπάρχοντες μόνο ο Τόμας φαίνεται να παραμένει. Ο Αμερικανός φόργουορντ πέρα από το γεγονός ότι ξέρει τα κατατόπια της Euroleague, πέρα από το γεγονός ότι έκανε μια αρκετά καλή σεζόν, είναι και μια λύση σχετικά οικονομική και κυρίως χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς αν μείνει λίγο πιο πίσω για να πάρει χρόνο συμμετοχής και ο Μήτογλου. Οι υπόλοιποι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, λογικά θα μας αποχαιρετήσουν.

Ο Λεκαβίτσιους επιστρέφει στα πάτρια, ο Λάνγκφορντ αν και συνεπής όσο έπαιζε και δεν ήταν τραυματίας κόβεται λόγω ο ηλικίας, όπως και ο Ματ Λοτζέσκι. Ο Γκιστ, αν και αποτελεί αγαπημένο παιδί του ισχυρού άνδρα της Κ.Α.Ε και της πράσινης κερκίδας, δύσκολα να συνεχίσει στα μέρη μας αν δεν πέσει πολύ στο οικονομικό, ενώ και ο Κιλπάτρικ για τα χρήματα που εισπράττει δεν προσέφερε τα αναμενόμενα. Το πιο σημαντικό όμως απ’ όλα βρίσκεται αλλού. Κανείς από τους προαναφερθέντες δεν κάνει την διαφορά, κανείς τους δεν θα έβρισκε θέση στο ρόστερ των ομάδων που έφθασαν στη Βιτόρια ούτε ως βοηθητική λύση.

Για να πας ψηλά επιβάλλεται οι ξένοι παίκτες που έχεις να αποτελούν σημείο αναφοράς. Σαφέστατα τα πράγματα για τις ελληνικές ομάδες είναι πολύ ζόρικα, ειδικά στην εποχή της κρίσης που διανύουμε, όποτε κανείς δεν έχει την απαίτηση να έχουν αστέρες πρώτου μεγέθους. Απαιτούμε όμως να ανακαλύψουν τους επόμενους αστέρες της διοργάνωσης. Τι, δηλαδή, είναι τόσο δύσκολο να βρεις τον επόμενο Ντέιβις για παράδειγμα; Το » θαύμα» του Ολυμπιακού εκεί ακριβώς στηρίχθηκε. Παίκτες που τώρα παίρνουν ακριβά συμβόλαια, όπως ο Χάινς ή ο Χάντερ, οι ερυθρόλευκοι τους είχαν πολύ πιο χαμηλά αμειβόμενους. Το ότι δεν τους κράτησαν ήταν θέμα οικονομικό, αλλά και φιλοσοφίας.

Το συμπέρασμα επομένως είναι, ότι, οι πράσινοι έχοντας δημιουργήσει έναν πολύ καλό ελληνικό κορμό, μπορούν πλέον να κάνουν το επόμενο βήμα. Να βρουν καλούς και οικονομικούς ξένους και να είστε σίγουροι πως αν χρειαστεί και μια υπέρβαση ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει αποδείξει πως θα την κάνει αρκεί να πειστεί. Ο Ρικ Πιτίνο είναι ο κόουτς που μπορεί να του επιβάλλει τα θέλω του νομίζω.