Να τα πιάσουμε από την αρχή, μέχρι να φτάσουμε στον Αγγελάρα;

Δεν ξέρω πως κινήθηκαν δισκογραφικά αυτή τη σεζόν ο Ρουβάς και η Βανδή, το σουξέ περί εξυγίανσης πάντως έγινε πλατινένιο. Έπαιζε παντού, ασταμάτητα και εκκωφαντικά σαν πριόνι σε rave party.

Έπαιρνε ένα κουκούτσι ο ΠΑΟΚ και γινόταν της εξυγίανσης το κάγκελο. Επιλεκτικά πάντα, όταν το κέρδιζαν οι αντίπαλοι επικρατούσε σιγή…

Δεν κουράζομαι να το εξηγώ πως εξυγίανση δε σημαίνει μηδενισμός των λαθών, αυτό δε γίνεται ούτε στην Πρέμιερ, ούτε στο Τσουλού. Το στοίχημα είναι τα λάθη να μην γίνονται μονομερώς και με στόχευση, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ένας ευνοούμενος, όπως συνέβαινε επί σειρά ετών.

Ο ΠΑΟΚ φέτος στερήθηκε περισσότερα σφυρίγματα απ΄όσα πήρε, κάνοντας αναδρομή στα χρόνια της εξυγίανσης μάλιστα, διαπιστώνουμε ότι:

Η ομάδα του χαλίφη της ΕΠΟ έχασε το πρωτάθλημα με σκανδαλώδη τρόπο από δικαιοδοτικά όργανα της ομοσπονδίας που διένειμαν μέσω αποφάσεων 12 ολόκληρους πόντους που θα έπρεπε να κριθούν στο χόρτο. Την ίδια χρονιά είχε ξεκινήσει με 7 αγωνιστικές κεκλεισμένων και την επόμενη με -2 βαθμούς.

Ο φουκαράς γαύρος που χτυπιέται ασταμάτητα από την ΕΠΟ του χαλίφη, δεν έχασε δικαστική υπόθεση ούτε για δείγμα!

Τέλος πάντων δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και να κρίνει κατά το δοκούν.

Το τραγικό είναι όταν εντός της διαδικασίας των σωματειακών σκοπιμοτήτων εμπλέκεται και η εθνική, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασέβεια. Όχι τόσο για τις χαρές που μας έδωσε, αυτές ας πούμε αποτελούν παρελθόν και χρεώνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια στους κόλπους της. Η εθνική πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα ως κάτι ιερό, που δε σημαίνει έλλειψη κριτικής, ίσα ίσα το ανάποδο ισχύει. Όταν κάτι το αγαπάς το κρίνεις, ίσως πιο αυστηρά.

Αναφέρομαι σε σκοπιμότητες όμως, που δεν αποσκοπούν στην βελτίωση της εικόνας της ούτε την επισήμανση των λαθών, αλλά την εύρεση αφορμής ώστε να λοιδορηθεί η εξυγίανση.

Δε νομίζω να υπάρχει στέλεχος εδώ στο to10.gr, που να έγραψε χειρότερα από μένα για τον Αναστασιάδη.

Αν κάπου έπεσα έξω ήταν πως δεν περίμενα να τα κάνει μπουρδέλο τόσο γρήγορα, ποντάριζα πως αρχικά θα φάει τους παίκτες στο φιλότιμο και τα πανηγύρια θ΄αρχίσουν στην πορεία.

Το θέμα εξ΄αρχής το είδα με επίκεντρο την εθνική, ούτε οπαδικά, ούτε σωματειακά, ούτε σκέφτηκα μήπως εκθέσω τον Γραμμένο! Γραμμένο τον έχω κι αυτόν, δε με ενδιαφέρει αν είναι από τη Θεσσαλονίκη, ας ήταν και γείτονας μου. Η θέση που κατέχει απαιτεί συνδυασμό χαρακτηριστικών απ’ όλα των έμβια όντα του ζωικού βασιλείου. Για να παράγει έργο, θα έπρεπε να είναι και λιοντάρι και τίγρης κι ελέφαντας και αλεπού, τα πάντα όλα. Ο άνθρωπος είναι σοβαρός, ευπρεπής, έντιμος, δεν κάνει όμως για πρόεδρος της ΕΠΟ, δεν το έχει.

Για τους ίδιους λόγους λοιπόν, είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιείται η εθνική ως διέξοδος οπαδικών απωθημένων και πάσης φύσεως Μακιαβελισμούς, η επιλογή του προπονητή είναι διαφορετικό πράγμα από την εξυγίανση και τα βασικά χαρακτηριστικά της αναφέρθηκαν στο ξεκίνημα.

Στο πλαίσιο της εξυγίανσης επίσης, περιλαμβάνονται οι ξένοι διαιτητές, το VAR, όσοι έχουν πρόβλημα με αυτά ας το πουν ευθαρσώς. Ο Αναστασιάδης σχετίζεται με το αγωνιστικό κομμάτι, τα υπόλοιπα με το διοικητικό σε επίπεδο διοργάνωσης του πρωταθλήματος. Καμία σχέση μεταξύ τους λοιπόν, μάταια προσπαθούν να τα μπερδέψουν, φορτώνοντας τα βαρίδια της μιας κατάστασης στην άλλη…

Το ενδιαφέρον για την εθνική πρέπει να είναι διαχρονικό και αληθινό, ούτε ευκαιριακό ούτε υποκριτικό.

Ο τελευταίος προπονητής που μας ανάγκασε να δούμε εθνική και να γουστάρουμε, ήταν ο Σάντος. Μετά από αυτόν, η παρακολούθηση των αγώνων της θυμίζει στην καλύτερη αδιάφορη ταινία στο σινεμά και στη χειρότερη talk show με καλεσμένους Ντόρα και Βενιζέλο.

Θυμάστε άραγε πως έφυγε ο Πορτογάλος;

Το να κάνεις κακή επιλογή προπονητή είναι μέσα στο παιγνίδι, αν αρχίσω να απαριθμώ πόσους προπονητές φέρνουν κάθε χρόνο όλες οι ομάδες του πλανήτη που για χ-ψ λόγους δεν ανταποκρίνονται δε θα τελειώσω πότε. Το να απομακρύνεις με τον τρόπο σου όμως έναν επιτυχημένο, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

Και όχι μόνο να τον απομακρύνεις, αλλά να βγάλεις απύθμενο κόμπλεξ.

Μιλάμε για άνθρωπο με ατελείωτο σεβασμό για την Ελλάδα και τους Έλληνες που δεν τη συναντάς ούτε σε γηγενείς, στον οποίον η ΕΠΟ συμπεριφέρθηκε λες και ήταν σκουπίδι.

Χρονικά, εκεί τελείωσε και η εθνική, μήπως για τα παραπάνω και όλα τα τραγελαφικά που ακολούθησαν από τότε, φταίει η εξυγίανση, ο Γραμμένος κι ο χαλίφης;

Η μήπως το ανθυγιεινό -σε κάθε επίπεδο- περιβάλλον της διοίκησης Σαρρή που έβλεπε τον Πορτογάλο με μισό μάτι;

Ο Σάντος είχε καταστρώσει εθνικό πλάνο ποδοσφαιρικής ανάπτυξης για όλη τη χώρα, τα οποίο πετάχτηκε από τον Σαρρή στο καλάθι των αχρήστων. Ως διεκπεραιωτής των συμφερόντων του γαύρου, δεν τον ενδιέφερε το Ελληνικό ποδόσφαιρο….

Το να περιμένεις κάτι ανάλογο από τον Αγγελάρα είναι αστείο, το πολύ να γράψει έκθεση για το πως βράζει το τσίπουρο στο καζάνι. Καμμία αντίρρηση.

Ο άλλος τα είχε έτοιμα όμως, τα είχε παραδώσει και μαζί του, πήραν δρόμο και τα σχέδια.

Όποιος κόπτεται πραγματικά για την εθνική λοιπόν, ας πιάσει τα πράγματα από την αρχή, από την πρώτη στιγμή που άρχισε να μας παίρνει η κάτω βόλτα!

Θα έχει μπόλικη δουλειά, μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα του Αγγελάρα…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΥΓ. Αν πάντως επιμένουν να ταυτίζουν την εξυγίανση με τον αγωνιστικό τμήμα της ΕΠΟ, ας ζητήσουν το λόγο από τα χάρτινα συνεταιράκια τους, η εξυγίανση τους αφορά το ίδιο, δεν κατέβηκαν από το φεγγάρι…