Τι το ήθελε τον Πύργο του Άιφελ ο Μήτρογλου; Οι Έλληνες ας μάθουμε την αξία και ας προσαρμοστούμε, επί τέλους, στην πραγματικότητα του Λευκού Πύργου!
Κατά το αμφιλεγόμενο Ομοσπονδιακό τεχνικό δίδυμο, ο Κώστας Μήτρογλου είναι ο μοναδικός κυνηγός κρούσης, επιθετικός περιοχής, που μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Εθνικής.
Το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας, ότι έχει λειψανδρία τέτοιων παικτών. Μία από τις κλασικές δικαιολογίες των Τσάνα-Σκίμπε για την δουλειά στο γόνατο, που κάνουν, για να δικαιολογούν τον παχυλό μισθό, αλλά και τη μονιμότητα τους, ελέω Βρύζα-Γραμμένου.
ΟΜΩΣ, το θέμα μας δεν είναι το προπονητικό δίδυμο. Είναι ο Κώστας Μήτρογλου. Γιατί «ματώνει η καρδιά» κάθε ποδοσφαιρόφιλου, όταν μαθαίνει, πως κάθεται στον πάγκο της Μαρσέιγ με σαγιονάρες ή γαλότσες, αντί για τα αγωνιστικά παπούτσια του. Και ότι βγαίνει ολόκληρη «Εκίπ», η βιτρίνα του γαλλικού αθλητικού Τύπου, τον κράζει στην πρώτη σελίδα της και τον αντιμετωπίζει «του κλώτσου και του μπάτσου», παρά το γεγονός πως άνοιξε το σκορ στην ήττα-αποκλεισμό της Μαρσέιγ από τη Ρεν για το Λιγκ Καπ.
Ο ΜΗΤΡΟΓΚΟΛ περνάει την χειρότερη εποχή της καριέρας του στο εξωτερικό. Ακόμη πιο άσχημη και από εκείνη στην Φούλαμ, όπου «πέρασε και δεν ακούμπησε». Αλλά στο Λονδίνο είχε την δικαιολογία, πως ταλαιπωρούταν από πρόβλημα τραυματισμού.
Τώρα, στην Μασσαλία δεν τον βασανίζει τέτοιο ζήτημα, ίσως να μη ξέρει τον γιατρό, αν είναι ξανθός ή μελαχρινός. Δεν θα τον έχει επισκεφτεί ούτε για πονοκέφαλο ή συνάχι ρουτίνας. Παράλληλα με το ότι μεταπήδησε στη Μαρσέιγ, με την ψυχολογία του στα ύψη, χάρη στην αναγνώριση, που είχε εξασφαλίσει με τα αγωνιστικά πεπραγμένα του στη Μπενφίκα.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ τι μπορεί να συμβαίνει στον στράικερ, τον οποίο εμπιστεύεται με κλειστά μάτια το Ομοσπονδιακό δίδυμο, αλλά είναι και σε κορυφογραμμή της εκτίμησης από τους Έλληνες ποδοσφαιρόφιλους; Ο Γερμανοφερμένος επιθετικός έχει καταθέσει πλούσιο ενεργητικό , κατά την βασική παρουσία του στον Ολυμπιακό, όπως και στις προσωρινές, ως δανεικός, περιόδους, που έπαιξε στον Πανιώνιο και τον Ατρόμητο.
Γι’ αυτόν ο Γιώργος Δώνης, κατά την συνεργασία τους στο Περιστέρι, έχει κάνει την πολύ εντυπωσιακή δήλωση, ότι «είναι ο καλύτερος κυνηγός, που έχω γνωρίσει, ως προπονητής». Πού είναι, λοιπόν, ο Μητρογκόλ των Ολυμπιακού, Πανιωνίου (παρέμεινε στην κατηγορία, χάρη στα γκολ του Κώστα), Ατρόμητου, Μπενφίκα αλλά και της Εθνικής;
ΕΝΑ πρέπει να έχει συμβεί. Όπως και στους πιο πολλούς συναδέλφους του. Να κουράστηκε από το πήγαινε-έλα, κατά την κυκλοφορία του, από Φάληρο σε Νέα Σμύρνη και Περιστέρι. Να προσβλήθηκε και από το άγχος, ότι η αξία του αμφισβητείται ακόμη και μέσα στο ίδιο το ποδοσφαιρικό σπίτι του. Προπάντων, όμως, να πήρε την απόφαση για εξωτερικό, προκειμένου να αυξήσει τον τραπεζικό λογαριασμό του, παράλληλα με το να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να καταλήξει σε αυτή την απόφαση αυτονόητο, πως θα επηρεάστηκε από το οικείο περιβάλλον του, επίσης από τον μάνατζερ του. Ο τελευταίος, όπως είναι η υφή του επαγγέλματος του, θέλει «να πιάσει την καλή» ή και το άλλο, σε τούτη την εποχή της ψυχοφθόρας οικονομικής κρίσης, «να βγάλει ξύγκι ακόμη και από τη μύγα». Αν και το κασέ του Μητρογκόλ, στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, δεν έχει να κάνει με μύγες.
ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΣ από ό,τι κέρδιζε από Ολυμπιακό και γενικά από τα ελληνικά γήπεδα, έκανε το εγχείρημα για την Πρέμιερ Λιγκ. Το «παταγώδης» συνόδευσε την αποτυχία του, αφού του αναγνωρίστηκε, ως σοβαρό ελαφρυντικό , η ταλαιπωρία από τα ασθενή πόδια του.
Όμως, για το «τέλμα και όχι τέρμα» στη Μαρσέιγ οι απαιτητικοί και σωβινιστές Γάλλοι δεν του δίνουν άλλοθι. Γι’ αυτό «τον στήνουν στον τοίχο» και τον απεικονίζουν με το απίθανο «σαγιονάρες ή γαλότσες, αντί ποδοσφαιρικά»!
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ άσος έκανε το εξής μοιραίο λάθος, αφού δεν έλαβε υπόψη του και ότι η κάθε τόσο και λιγάκι αλλαγή έδρας, σπιτιού και χώρας προκαλούν αστάθεια, αβεβαιότητα, αδυναμία σωστής προσαρμογής.
Το λάθος του Κώστα, για το οποίο βαρύτατη ευθύνη φέρει και ο μάναζτερ του, πως πριν αποφασίσει για «Μασσαλία, αντί για Μαδρίτη» δεν μελέτησε το «άλλο η Μπενφίκα, άλλο η Μαρσέιγ», το «άλλο το ποδόσφαιρο της Πορτογαλίας, άλλο της Γαλλίας», το «άλλες οι άμυνες του ενός, διαφορετικές του άλλου». Και γενικά αδιαφόρησε για το ποια είναι τα χαρακτηριστικά των Πυρηναίων και ποια του Σηκουάνα. Αγνόησε, αν ταίριαζαν τα δικά του αγωνιστικά στοιχεία με αυτά, που ζητούσε η Μαρσέϊγ , μιας ομάδας με αρχικό ονομασίας της το «Ολυμπίκ», αλλά σε καμία περίπτωση «Ολυμπιακός»!
ΔΕΚΤΟ, πως η Μαρσέϊγ του Γιουρόπα Λιγκ δεν είναι η Παρί Σεν Ζερμαίν του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είναι εκείνη η πρωταθλήτρια Ευρώπης, επί Μπερνάρ Ταπί- Φραντς Μπενκεμπάουερ (και του δικού μας Σπύρου Καραγιώργη). Ούτε αυτός είναι επιπέδου Καβάνι- Εμποκού- Νεϊμάρ, όπως θέλησε να μας πει η μαντάμ «Εκίπ» με το ανφαίρ πρωτοσέλιδο της.
ΟΜΩΣ, ευθύνες δεν θα ζητήσουμε από τους υπερόπτες Γάλλους. Η δική μας ένσταση θα υποβληθεί κατά του Μήτρογλου και όποιων τον συμβούλεψαν με τη νοοτροπία τους , που έχει για θρησκεία της το χρήμα. Μια χαρά ήταν στον Ολυμπιακό, άντε το ίδιο να παραδεχτούμε και για τη Μπενφίκα. Οι πολλές αλλαγές είναι αυτές, που έχουν παίξει αρνητικό ρόλο κι έχουν φθείρει την καριέρα του Μητρογκόλ.
ΤΙ ΤΟΝ ήθελε τον Πύργο του Άιφελ; Οι Έλληνες ας μάθουμε την αξία και ας προσαρμοστούμε, επί τέλους, στην πραγματικότητα του Λευκού Πύργου!