Εδώ ο Παναθηναϊκός… έχασε από την Γκιμαράες

Ο Μπλατί Τουρέ βρισκόταν δεδομένα στη λίστα του Νταμπίζα. Αν 25χρονος Αφρικανός χαφ που παίζει οκτάρι, ήταν πρώτη επιλογή για τη θέση, η τρίτη ή η τέταρτη, το γνωρίζουν ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού και ο Γιώργος Δώνης.

Επιλογή, πάντως, σίγουρα ήταν. Αν ήταν προτεραιότητα, τότε είναι πικρό να χάνεις παίκτη από την Γκιμαράες. Μία ομάδα που παίζει στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, το οποίο σαφώς είναι καλύτερο από το δικό μας. Αλλά η ομάδα δεν είναι και κάνα μεγαθήριο. Επίσης, πλην των τριών μεγάλων, οι υπόλοιποι σύλλογοι δίνουν συμβόλαια… Ξάνθης ή Λεβαδειακού. Οπότε ο Τουρέ δεν χάθηκε για οικονομικούς λόγους.

Πριν λίγο καιρό ανέφερα ότι ο Παναθηναϊκός για να προσελκύσει έναν παίκτη, το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι θέση στην ενδεκάδα, ήλιο και θάλασσα… Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Ούτε χρήματα, ούτε ευρωπαϊκή διοργάνωση, ούτε μπορεί να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα για τίτλο. Έναν φτηνό παίκτη που δεν υπολογίζεται στην ομάδα του, λοιπόν, μπορείς να τον «ψήσεις». Όπως τον Κατελάρη. Αλλά ένας που είναι βασικός κι έχει ένα συμβόλαιο 250.000-300.000 ευρώ γιατί να φύγει και να έρθει στο «τριφύλλι»; Για τα ωραία μας τα μάτια; Το brand name είναι ισχυρό ακόμα, ωστόσο, μετράνε και πολλά άλλα.

Ο Τουρέ υπέγραψε στη Γκιμαράες με μεσολαβητή τον αδερφό του Πεπ Γκουαρντιόλα. Και μπήκε ρήτρα 10 εκατ. ευρώ. Μου φαίνεται παράξενο για 25χρονο παίκτη που ήταν στη β’ κατηγορία της Ισπανίας με την Κόρδοβα που μάλιστα υποβιβάστηκε. Σ’ αυτή την ομάδα ο Τουρέ έπαιξε στα 22 από τα 42 ματς του πρωταθλήματος. Και βασικός ήταν στα 13. Δεν έχει παίξει στην εθνική της Μπουρκίνα Φάσο και η μόνη σεζόν που έπαιξε στην πρώτη κατηγορία ήταν στην Κύπρο με την Ομόνοια. Ακόμα και εδώ, λοιπόν, είναι φανερό ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να παίξει σε επίπεδα μάνατζερ. Δεν έχει πωλήσεις εκατομμυρίων, ώστε να γίνει προορισμός ικανών παικτών, που και θα τον βοηθήσουν και έσοδα θα του φέρουν. Αλλά ακόμα κι αν δεν βγει ένας παίκτης, όταν έχεις τις διασυνδέσεις με τα μεγάλα γραφεία μπορείς να πάρεις χρήματα. Καλώς ή κακώς έτσι λειτουργεί πλέον η αγορά.

Ο Παναθηναϊκός σε πολλά επίπεδα έχει μείνει πίσω. Το θέμα δεν είναι ότι έχασε τον συγκεκριμένο παίκτη. Το βιογραφικό του Τουρέ είναι μέτριο. Αλλά μπορεί να ερχόταν και να έκανε μαγικά. Μπορεί εκεί που υπέγραψε να τα πάει καλά και σε έναν χρόνο να καταλήξει στη Πόρτο ή τη Μπενφίκα και να κάνει 50 εκατ. ευρώ. Μπορεί και να εξαφανιστεί από τον χάρτη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πάρει ούτε φτηνούς ελεύθερους. Ούτε τον Φάνο Κατελάρη.

Για να κάνεις πρόταση για τον 23χρονο Κύπριο σημαίνει ότι είναι στις πρώτες επιλογές σου. Αν δεν μπορείς να πάρει τον Κατελάρη, πηγαίνεις παρακάτω. Δηλαδή οι παρακάτω τι παίκτες είναι; Ο Παναθηναϊκός θα πάρει δεδομένα ποδοσφαιριστές. Αλλά θα είναι οι πρώτοι του στόχοι; Σε κάποιες θέσεις ίσως να τα καταφέρει. Σίγουρα η ομάδα ποσοτικά θα ενισχυθεί. Το ζητούμενο είναι αν θα συμβεί και ποιοτικά. Όταν, όμως, γίνονται σίριαλ περιπτώσεις σαν του Κατελάρη, τότε πόσο αισιόδοξος να είσαι;

ΥΓ.: Πυρά κατά Γραμμένου και Αναστασιάδη εξαπολύουν οι περισσότεροι μετά την ήττα της εθνικής από την Αρμενία. Αυτή περίμεναν για να πουν αναχρονιστικό τον Έλληνα τεχνικό. Εδώ και χρόνια έχει μείνει πίσω…

ΥΓ.1: Οι αντίπαλοι του Γραμμένου βρήκαν μία ακόμα ευκαιρία. Σίγουρα η επιλογή του να φέρει τον Άγγελο ήταν τραγική. Το ξέραμε από τότε. Ακόμα και να έπαιρνε αυτή η ομάδα τη δεύτερη θέση με τον Αναστασιάδη, πάλι τραγική θα ήταν. Το αποτέλεσμα δεν είναι πανάκεια για όλα. Ο Γραμμένος έχει κάνει και πολλά άλλα λάθη. Αλλά όλοι γνωρίζουμε γιατί γίνεται αυτός ο πόλεμος. Οι πρώην πρόεδροι της ΕΠΟ ήταν δηλαδή υπέροχοι; Ακόμα κι αυτοί που επί των ημερών τους η Εθνική πήγαινε σε Euro και Μουντιάλ;

ΥΓ.2: Να θυμίσω τι έλεγαν οι περισσότεροι για τον Γκαγκάτση το 2004; Θυμάμαι μία απίστευτη γιούχα στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Δηλαδή η Εθνική πήρε το Euro, γιατί ο Γκαγκάτσης έφερε τον Ρεχάγκελ και τώρα αποτύχαμε μόνο γιατί ο Γραμμένος έφερε τον Άγγελο; Αποτύχαμε και γι’ αυτόν τον λόγο. Αλλά συγγνώμη, εγώ δεν βλέπω να υπάρχουν τώρα Καραγκούνης, Τσάρτας, Κατσουράνης, Ζαγοράκης, Ντέμης, Δέλλας, Μπασινάς, Γιούρκας, Νικοπολίδης και πολλοί άλλοι. Παίκτες με ποιότητα και προσωπικότητα, απαραίτητη στα αποδυτήρια. Ακόμα και το 2014, που πήγε να ξεφύγει η κατάσταση με προπονητή τον Σάντος, υπήρχαν στα αποδυτήρια άνθρωποι να τη συμμαζέψουν. Να θυμίσω τι έπραξε ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ στον Σάντος; Λέμε για τον προπονητή, αλλά στις αρχές της περασμένης δεκαετίας δεν… χωρούσαν ή δεν έπαιζαν για διάφορους λόγους παίκτες όπως οι Γεωργάτος, Ζήκος, Στολτίδης κι αρκετοί άλλοι… Πόσοι της σημερινής εθνικής θα χωρούσαν τότε; 5-6; Το πολύ…

 ΥΓ.3:  Ο Γραμμένος έπρεπε να έχει παραιτηθεί, αλλά ποιος αφήνει σ’ αυτή τη χώρα έτσι εύκολα τη καρέκλα; Να παραιτηθεί, όμως, από αξιοπρέπεια και γιατί αναλαμβάνει τις ευθύνες του κι όχι γιατί τον πιέζουν αυτοί που είναι στην απέναντι πλευρά.

ΥΓ.4: Ο Αναστασιάδης επίσης έπρεπε να πάρει το καπέλο του με τη λήξη του ματς και να φύγει. Τόσο απλά. Δεν γίνεται στον Παναθηναϊκό και στον ΠΑΟΚ και στην Εθνική να υπάρχουν πάντα αυτοί που θέλουν το κακό του και της ομάδας και αυτός να μην φταίει πουθενά.

ΥΓ.5: Οι παλιοί παίκτες, ίσως και οι νεότεροι μπορεί να έχουν δίκιο για τον Αναστασιάδη. Αλλά σ’ αυτές τις περιπτώσεις για μένα φεύγουν και οι δύο πλευρές. Και ο προπονητής και όσοι επέλεξαν να δείξουν με τον τρόπο τους την έξοδο σ’ αυτόν. Το «εμείς ή αυτός» δεν πρέπει να περνάει σε σοβαρούς οργανισμούς. Γιατί όπως διώχνουν αυτόν, έτσι μπορεί να διώξουν και τον επόμενο. Οι «παλιοί», άλλωστε, ήταν και μέλος των δύο προηγούμενων ομάδων που απέτυχαν να δώσουν το παρών στο Euro του 2016 και το Μουντιάλ του 2018. Στα προκριματικά του 2016 με τον Ρανιέρι χάναμε κι από τα Φερόε. Ας μείνουν έξω μέχρι το τέλος των προκριματικών.  Μετά την ήττα, άλλωστε, συμφωνούν σχεδόν όλοι ότι οι ελπίδες είναι μαθηματικές. Ας παίξουν όσοι γουστάρουν κι έχουν ομαδικό πνεύμα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

ΥΓ.6: Άδειο το γήπεδο. Είναι κι αυτό μέρος της κουλτούρας μας. Στις νίκες και στα πανηγύρια πρώτοι. Είδα την Πολωνία, που έχει παικταράδες, αλλά δεν έχει κάποια τρομερή διάκριση τα τελευταία χρόνια να έχει κατάμεστο το εθνικό της στάδιο με το Ισραήλ. Είδα την Ιρλανδία με σχεδόν γεμάτο γήπεδο κόντρα στο Γιβραλτάρ. Εντάξει, είναι τρελοί, αλλά με το Γιβραλτάρ έπαιζαν. Και νίκησαν μόνο 2-0. Με το δεύτερο γκολ στο 92’… Δεν συζητάμε για Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία. Όταν παίζει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, με οποιονδήποτε αντίπαλο, οι περισσότερες ομάδες έχουν γεμάτο ή σχεδόν γεμάτο γήπεδο. Το γιατί δεν συμβαίνει αυτό κι εδώ όλοι το γνωρίζουν. Αλλά δεν βαριέσαι…