Θέλετε να ξαναγνωριστούμε;

Μπορείτε να περιμένετε να δείτε κι άλλα αντίστοιχα φαινόμενα, σαν αυτά των τελευταίων ημερών, για να πειστείτε γι’ αυτό που εδώ και καιρό γράφουμε: Δεν είναι ζήτημα «αιωνίων», άρα δεν είναι και θέμα αν είσαι με τους μεν ή τους δε. Είναι ζήτημα επιβίωσης του σπορ στη χώρα, ή -για να μην γινόμαστε μελοδραματικοί- ζήτημα του πώς θέλουμε να συνεχίσει το ελληνικό μπάσκετ. Καταγράφω τι είδαμε:

Το «Νίκος Γκάλης» άδειο σε τελικούς, τον κόσμο του Παναθηναϊκού να γυρίζει την πλάτη στο πρωτάθλημα – καρικατούρα (και πρόδηλα όχι στην ομάδα), τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να φεύγει εκνευρισμένος στο ημίχρονο και να τα βάζει με τον κόσμο που δεν πήγε. Ο ίδιος κόσμος που φέτος έκανε ρεκόρ εισιτηρίων διαρκείας και απογείωσε την εμπορικότητα του συλλόγου.

Τον Τζόρνταν Θίοντορ να… θυμάται τα λεφτά που του χρώσταγε η Αρμάνι (όχι, καλέ, δεν μιλούσε για την ΑΕΚ), ου μην να θυμάται ένα πριμ που δεν έδωσαν οι Σικάγο Μπουλς στον… Τζόρνταν. Και βέβαια στα 30 του δεν έχει την ωριμότητα να αντιληφθεί πως το τιτίβισμά του θα αναστάτωνε την «Ένωση», γι’ αυτό κι έσπευσε να το ανασκευάσει. Νέο παιδί είναι, θα μάθει.

Μην ανησυχείτε, πάντως, δεν υπάρχει πρόβλημα στην ΑΕΚ. Τα «μπαν» τα βγάζουν εχθροί της ομάδας, οι παίκτες ποτέ δεν σκέφτηκαν να απέχουν από τις προπονήσεις, όλοι είναι τόσο καλά πληρωμένοι στην ώρα τους, που προβληματίζονται για τα παλιά χρωστούμενα.

Ο Χολαργός τη μία λέει ότι θα φτιάξει ομάδα για την Ευρώπη και την άλλη ότι «πωλείται», αναδιάρθρωση δεν γίνεται, χορηγός για το πρωτάθλημα δεν υπάρχει, περί τηλεοπτικής στέγης ακόμα δεν έχει ανοίξει η συζήτηση, μεταγραφές δεν γίνονται (μόνο το Ρέθυμνο παίρνει παίκτες), γενικώς είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Στη διαιτησία είναι όλα καλά, απλά ξέχασαν να φωνάξουν τον παρατηρητή στον ημιτελικό, στο σεμινάριο ΔΕΝ θα πάνε οι παρατηρητές, άρα δεν θα ακούσουν αυτά που θα ακούσουν οι διαιτητές, αλλά μετά θα τους παρατηρήσουν με βάσει τα ακούσματα καθενός. Εγώ άκουγα ελληνική ροκ, στην άσχετη πληροφορία της ημέρας.

Πιο κάτω να μην πάμε, γιατί υπάρχουν ομάδες που βρίσκονται στο φάσμα της διάλυσης (Αιγάλεω, Ιωνικός Ν.Φ., Κηφισιά), στον Παπάγου εκεί που βρέθηκαν, εκεί χάθηκαν κι αν συνεχίσω να γράφω, θα βαρεθείτε να διαβάζετε.

Χρειάζεστε κι άλλες αποδείξεις για να πούμε αυτό που βλέπουν κι οι… τυφλοί (χωρίς πρόθεση να θίξω τους ανθρώπους με περιορισμένη όραση, που πολλές φορές βλέπουν καλύτερα από μας): ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Ή θα αλλάξουμε, ή θα βουλιάξουμε. Αν δεν κλείσετε τώρα τις πόρτες, να καθίσετε μέχρι να καεί ο απαυτούλης σας, να βρείτε λύσεις, δεν θα έχει καμία σημασία ποιος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς του μπασκετικού Βυζαντίου, γιατί το Βυζάντιο δεν θα υπάρχει.

MUST READ

Έτσι… γεννήθηκε η Boxing Day – Το μακρινό 1860 και τα πρώτα παιχνίδια στην ιστορία

Για να υπάρξει λύση πρέπει να αλλάξει η ηγεσία σε όλους τους φορείς: ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, ΟΔΚΕ, ΚΕΔ, έχουν αποτύχει παταγωδώς. Πρέπει να ξηλωθεί όλο το σύστημα Βασιλακόπουλου, να μπουν νέοι άνθρωποι με φρέσκες ιδέες και διάθεση για δουλειά. Δεν θέλετε; Τελικοί με άδειες εξέδρες (παίκτες σαν τον Καλαϊτζάκη είχαν περισσότερο χρόνο συμμετοχής απ’ ότι σε όλη τη σεζόν), παίκτες που θα κυνηγούν τον μισθό τους, ομάδες που θα βαράνε κανόνι. Αν αυτό είναι το όραμά σας για το μπάσκετ, μήπως να μετακινηθείτε σε κάποιο άλλο σπορ; Αν όχι, φωνάξτε μπας κι αλλάξει κάτι.