Ποιος Σοάρες, μόνο με Σουάρες της Μπάρτσα ασχολούμαι

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηδονή από το να διαβάζεις σχόλια χαρτόμουτρων στις ιστοσελίδες, μετά την κατραπακιά που έφαγαν στην υπόθεση του Σοάρες.

Μου στέλνουν φίλοι διαλόγους σε χαρτοφόρουμ και δακρύζω από τα γέλια. Τόσο μελό, ούτε σε παλιές ταινίες με Μάρθα Βούρτση και Νίκο Ξανθόπουλο.

Για να ΄χουμε και καλό ρώτημα δηλαδή, θα παίρναμε παίκτη που ήθελε ο Ολυμπιακός και οι γαύροι θα διοργάνωναν ιντερνετικό συλλαλητήριο;

Ή αν πήγαινε ανάποδα και μας άρπαζε ο Βαγγέλας κάποιον που παζαρεύουμε, θα κάναμε μνημόσυνο;

Για να είμαστε ακριβολόγοι πάντως, ο μόνος που μπορεί να συναγωνιστεί τον Ιβάν είναι ο Καρυπίδης, έτσι και ο Ραούλ αποφασίσει να βάλει το χέρι στην τσέπη, οι υπόλοιποι την κάνουν μ΄ελαφρά.

Το μεταγραφικό παζάρι είναι αυτό ακριβώς που σημαίνει η λέξη, δίνεις, χάνεις, κερδίζεις, κάποιος κινείται γρηγορότερα, εξυπνότερα και σου παίρνει τη μπουκιά από το στόμα.

Μερικά χρόνια πίσω, ο γαύρος είχε πάρει τον Ανσαριφάρντ που αποτελούσε στόχο του ΠΑΟΚ, η γκρίνια στα δικά μας ΜΜΕ δεν είχε να κάνει με την απώλεια του παίκτη από τον Βαγγέλα , αλλά με την προχειρότητα που λειτουργούσε η ομάδα, όπως παραδοσιακά συνέβαινε την εποχή Μίχελ. Αντί να κάνει προεργασία το προηγούμενο νεκρό διάστημα και να ολοκληρώσει σχετικά έγκαιρα τις κινήσεις του, λειτουργούσε ερασιτεχνικά.

Θεωρητικά λοιπόν δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει γκρίνια, ο ποδοσφαιρικός πλανήτης είναι γεμάτος δεξιά μπακ, δεν ήρθε η καταστροφή επειδή χάθηκε ένας παίκτης. Εκείνον το Γενάρη που χάθηκε ο Ανσαριφάρντ, ο ΠΑΟΚ έφερε τον Πρίγιοβιτς και καλύτερος αποδείχτηκε και χρήμα έφερε.

Είναι όμως αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουμε δημιουργήσει στα χαρτιά, πρόπερσι έκλεψαν το πρωτάθλημα και τους κάναμε να μη μπορούν να το χαρούν από την ντροπή. Φέτος ρωτούσαν να μάθουν για εμάς αφού μας έβλεπαν με τηλεσκόπιο, σε τρεις συνεχόμενους τελικούς μέτρησαν ισάριθμες καρπαζιές. Έρχεται καπάκι κι αυτό με τον Σοάρες, οι φουκαράδες θα βλέπουν ΠΑΟΚ στον ύπνο τους και θα πετάγονται λες και είδαν την οικογένεια Μητσοτάκη.

Θα σκάσεις καλοκαιριάτικα σε μπιτσόμπαρο με μπλούζα ΠΑΟΚ, θα εντοπίσεις τσολιά που φλερτάρει οπαδός του χάρτου και με το που δει τη μπλούζα, θα έρθει και θα σου πει «τη λένε Χριστίνα, είναι κομμώτρια, μένει Σεπόλια, το τηλ της είναι 69… και σε φωνάζω μπαμπά…». Κοινώς, ούτε γκόμενα δε θα μπορέσουν να σταυρώσουν και να μη μας ενδιαφέρει το Χριστινάκι, θ΄αρχίσουν να χάνουν τα λόγια τους και θα φάνε πόρτα χωρίς αντίπαλο.

Ακόμα και οι πρόσφατες αγωνιστικές φάπες πάντως δε δικαιολογούν από μόνες τους τέτοιο σύμπλεγμα κατωτερότητας, για αθλητισμό και παιγνίδι μιλάμε, δεν υπάρχει μία σου και μια μου. Όχι τρεις, δεκατρείς φορές μπορεί να χάσεις από τον ίδιο αντίπαλο, στο φινάλε και τις τρεις χρονιές με αποκορύφωμα τις δυο τελευταίες, ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ ανώτερος από αυτούς.

Με τα χαρτιά συμβαίνει το εξής όμως, ενώ βλέπουν την πραγματικότητα αρνούνται να την παραδεχτούν κι έτσι τους βγαίνει σε κόμπλεξ, μιζέρια και κακία. Το προπέρσινο το έκλεψαν κι επειδή τους λέγαμε την αλήθεια που ντρέπονταν να ομολογήσουν, αντιδρούσαν σαν υστερικοί.

Το ίδιο τώρα επειδή έχασαν ένα δεξί μπακ! Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί λέγω εγώ, αυτοί όμως είναι ένα βήμα από την κατάθλιψη.

Διότι και πάλι αρνούνται να παραδεχτούν την πραγματικότητα, πως με τον Τζάμπα στο τιμόνι, θα έχαναν τον παίκτη και από τον Κομπότη! Παρά την πλύση εγκεφάλου που έχουν φάει από τους Πατατάκηδες και τους Κεφτετζόγλου την αλήθεια τη βλέπουν, απλώς δεν τολμούν να την παραδεχτούν, οπότε δεν έχουν που να την εκτονώσουν. Όλο αυτό προκαλεί αλληλοσυγκρούσεις μεταξύ των ορμονών που παράγει ο εγκέφαλος, τα συναισθήματα εγκλωβίζονται και τους βγαίνει σε κλάψα και υστερία.

Σαν την μεγαλοκοπέλα που έχει να δει χαρά στα σκέλια της από τότε που είχαμε δραχμή, όλα της φταίνε, γκρινιάζει και αρπάζεται με το παραμικρό, βγάζει εμπάθεια με κάθε τι που συμβαίνει τριγύρω. Έτσι και βρισκόταν κάποιος ήρωας να την τακτοποιήσει όμως, δε θα της έφταιγε τίποτα.

Έχουν εικονογραφήσει και οι ίδιοι τη στιγμή που πηγαίνει ο Λυμπερόπουλος στον Τζάμπα και του λέει «πρόεδρε, ο Καρντόσο έχει υπόψιν ένα καλό παικτάκι από Πορτογαλία, δεξί μπακ που παίρνει όλη την πλευρά, λέω να μην του χαλάσουμε το χατήρι και τον γειώσουμε, ακόμα δεν ήρθε»

Ο Τζάμπας δυσφορεί, φυσά και ξεφυσά ασταμάτητα, «σε καλό πρωτάθλημα έπαιζε άρα θα θέλει να πληρώνεται, δεν είναι καιρός για έξοδα και μάλιστα για μπακ; Έχουμε τον Μπακάκη, το καλύτερο δεξί μπακ του πρωταθλήματος δεν έγραφαν γι αυτόν; Ψέμματα έλεγαν; Το παιδί είναι γεννημένο για μπακ, γι αυτό και ονομάζεται Μπακ-άκης, ποιος είναι τούτος ο Σοάρες;

Αν μείνει ελεύθερος ο Σουάρες από τη Μπαρτσελόνα, στείλε μήνυμα στο κινητό, με απομιμήσεις δεν ασχολούμαι. Μια χαρά είναι κι ο Χουλτ πάντως, ένα ρεκτιφιέ χρειάζεται, άντε και μια ζυγοστάθμιση-ευθυγράμμιση, για να πετάει».

Κάπως έτσι είναι μια συνηθισμένη μεταγραφική μέρα στα χάρτινα γραφεία και πρώτοι απ΄όλους το γνωρίζουν οι ίδιοι. Κι επειδή δεν έχουν κάπου να πιαστούν μια και οι δημοσιογκράφιτυ της ομάδας είναι στο τραπέζωμα, βρίσκονται σε παράκρουση..

Στην απελπισία τους μάλιστα κατασκευάζουν εχθρούς, ψάχνουν απεγνωσμένα άλλοθι, όπως διάβαζα τα έχωναν σ΄ ένα site που είχε αναφέρει το όνομα του παίκτη, ότι και καλά δηλαδή η διαρροή ήταν που χάλασε τη μεταγραφή.

Νομίζουν οι φουκαράδες πως οι αθλητικοί διευθυντάδες του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, ακόμα κι ο Λυμπερόπουλος, κάνουν σκάουτινγκ στις ιστοσελίδες των αντιπάλων, μπας και εντοπίσουν μεταγραφικούς στόχους. Γράφοντας σε μηχανή αναζήτησης τον τύπο του παίκτη που αναζητάς, οι λίστες που θα σου έρθουν πιάτο είναι ατελείωτες.

Το να πάρεις παίκτη μόνο και μόνο επειδή τον θέλει ο αντίπαλος γίνεται με αποκλειστικό στόχο την επικοινωνιακή νίκη, για ποιο λόγο ο ΠΑΟΚ όμως να επιζητά κάτι τέτοιο, κόντρα σε ομάδα- γκόμενα; σαν αυτές που παίρνεις τηλέφωνο για να σε ρουφήξουν όταν μαζέψεις γιαούρτι κι έρχονται πάντα πρόθυμα;.

Το χρήμα που έχει διάθεση και φέτος να ξοδέψει ο Ιβάν δεν είναι το μόνο πλεονέκτημα σε σχέση με το χαρτί, η προοπτική συμμετοχής στους ομίλους του Τσουλού, είναι σίγουρα δελεαστική για κάθε αθλητή και θα έδινε προβάδισμα σε όποιον ήταν στη θέση του ΠΑΟΚ.

Το ίδιο αβαντάζ είχε πέρσι το χαρτί, αλλά την έβγαλε με τον Άλεφ και τον Γιαννιώτα, ας πρόσεχε!

Όπως λοιπόν μπαλαμπουτιάζουν τον κόσμο με την κατασκευή του γηπέδου για να δικαιολογήσουν την κλειστή κάνουλα του αγωνιστικού τμήματος, ας δείχνουν εικόνες από drone της Τζαμπά

Σοφιάς στους μεταγραφικούς στόχους τους, μπας και ψήσουν κάνα κορόιδο για το τεράστιο πρότζεκτ…

YΓ. Ο «ποιος πήρε τηλέφωνο τον Τζήλο;» Κώστας Καραπαπάς επανήλθε δριμύτερος, προκαλώντας τους ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ να πάνε μέχρι το Ροστόφ για να μάθουν ποια ομάδα ήταν η πιο ελεγχόμενη από την Ουέφα και ποιος ήταν τότε στη διοίκηση.

Όπως και με το «ποιος πήρε τηλέφωνο τον Τζήλο;» ο Καραπαπάς μπέρδεψε το ρόλο του.

Αυτός που ξέρει κάτι και θέλει να το πει, το ξεφουρνίζει και αναλαμβάνει την ευθύνη, αν φτιάχνεται κάνοντας ερωτήσεις ας πάρει τη θέση της Μακρυπούλια στο Ρουκ Ζουκ.

Ποιος πήρε τηλέφωνο τον Τζήλο, λοιπόν;

Που ανήκει η ΠΑΕ Ξάνθη;

Ποια ομάδα ήταν η πιο ελεγχόμενη από την Ουέφα και ποιος ήταν τότε στη διοίκηση;

Αν και πρώτη φορά μαθαίνω πως υπάρχει διαγωνισμός για τον περισσότερο και λιγότερο ελεγχόμενο, το πόρισμα θα είχε ενδιαφέρον.

Όπως επίσης και το που κατέληξαν οι έλεγχοι, στον περισσότερο ελεγχόμενο!

Περιμένουμε ενημέρωση και ντοκουμέντα από τον καταγγέλλοντα..