Φιλαράκι, έχεις 1 ευρώ για τυρόπιτα και 300.000 € για την ΠΑΕ του ξαδέρφου;

Από το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν περάσει λογής λογής επενδυτές, οι περισσότεροι ήταν στεγνοί από ψιλά κι από παρέα όπως λέει το άσμα, άλλοι πάλι είχαν καλές προσθέσεις αλλά το σπορ ήταν πιο ακριβό από τις αντοχές τους.

Μετρημένοι στα δάχτυλα οι αξιόλογοι παράγοντες με θετικό πρόσημο, όπως ο Πανόπουλος κι ο Βελλής του Απόλλωνα.

Υπήρξαν και φυσιογνωμίες ωστόσο που έσπασαν κάθε ρεκόρ και με τα κατορθώματα τους έμειναν στην ιστορία. Αν και σε θεσμικό τουλάχιστον επίπεδο το αντικείμενο ενασχόλησης τους προϋποθέτει σοβαρότητα, αυτοί όχι μόνο ξεπέρασαν κάθε όριο γραφικότητας, αλλά το πέρασμά τους συγκρίνεται μόνο με επιθεώρηση του Σεφερλή.
Πρώτος και καλύτερος ο Σαλιαρέλης, είχε εμφανιστεί στον Ολυμπιακό αμέσως μετά τον Κοσκωτά.

Καλομαθημένοι οι γαύροι με Ντέταρι, Κωφίδη, Φούνες εκείνη την εποχή, οπότε τους δελέασε αρχικά με καλά ονόματα. Αν και τον έλεγαν Σαλιαρέλη όμως, δεν είχε σάλιο.

Το προσωνύμιο του ήταν Ρουμπίνιας αφού εμπορευόταν και καλά πολύτιμους λίθους, στα ρεπορτάζ της εποχής σε καθημερινή βάση υπήρχε η είδηση «αύριο πουλάει κάτι ρουμπίνια ο πρόεδρος και πληρώνει τα χρωστούμενα, μεθαύριο σπρώχνει την επόμενη παρτίδα και φέρνει σούπερ παίκτη».

Σε έναν αγώνα εκείνη την εποχή κάποιος είχε χάσει το πορτοφόλι του στις κερκίδες του Καραΐσκάκη και με το που έγινε η σχετική έκκληση από τα μεγάφωνα, όλο το γήπεδο άρχισε να φωνάζει «Αργύρη, καριόλη, φερ΄ το πορτοφόλι».

Παρόμοια περίπτωση ο δικός μας Μπατατούδης, χρεωμένος μέχρι το λαιμό ήταν όταν μπήκε στον ΠΑΟΚ.

Μοναδική επιχειρηματική σανίδα για εκείνον τη φούσκα του χρηματιστηρίου, οπότε για να κρατηθεί ζωντανός έπρεπε να παριστάνει τον μεγιστάνα, πράγμα που κατάφερε μέσω του ΠΑΟΚ.

Κάποιο καλοκαίρι στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας, διέρρευσε τη φήμη πως χτυπάει Ζαλαγιέτα-Φονσέκα από Γιουβέντους, στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε άλλο θέμα συζήτησης. Το ίντερνετ ήταν άγνωστο σπορ, δεν υπήρχε η αμεσότητα ενημέρωσης δηλαδή και οι πάντες αγωνιούσαν αν προσγειώθηκε το αεροπλάνο στο Τορίνο, μήπως είχε καθυστέρηση και χάσουμε τους παικταράδες…

Το ότι θα τους παίρναμε ήταν δεδομένο αρκεί να έφτανε οι απεσταλμένος του Μπάτμαν, ο αθεόφοβος είχε πείσει τον κόσμο πως όχι παίκτες από τη Γιουβέντους, αν του την έδινε μπορούσε να αγοράσει ολόκληρη τη Γιουβέντους, την έπαυλη του Ανιέλι, πακέτο με τη Φίατ.

Εκείνο το ΣΚ ο στενός συνεργάτης του Μπάτμαν Αλέξης Κρυσταλλίδης δεν είχε πάει Τορίνο όπως έγραφαν τα τοπικά ΜΜΕ, αλλά στη Μύκονο για γούστα! Ήμασταν και άτυχοι επειδή ήταν καλοκαίρι, αν ήταν μεταγραφική περίοδος Γενάρη δε θα επέστρεφε με άδεια χέρια, θα μας έλεγε «δεν ψώνισα Ζαλαγιέτα αλλά σας έφερα δώρο μια ζακέτα…»

Στα χνάρια του Σαλιαρέλη κι ο Μπάτμαν αναφορικά με τις πληρωμές, σήμερα πληρώνει, αύριο πληρώνει κι από βδομάδα βλέπουμε.

Πάλι καλά που για μεγάλα διαστήματα εκείνης της περιόδου πηγαινοερχόταν στον πάγκο ο Αναστασιάδης και το διασκεδάζαμε τουλάχιστον. Διαβάζαμε πως λεφτά θα μπουν από βδομάδα και λέγαμε πως εννοούν τη Μεγάλη Εβδομάδα, τελικά δινόταν αναβολή για Δευτέρα και λέγαμε για τη Δευτέρα Παρουσία…

H μόνη διαφορά των δυο ήταν πως ο δικός μας ήταν πιο καπάτσος, πέρασε καιρός μέχρι να τον πάρει χαμπάρι ο κόσμος. Οι δημόσιες εμφανίσεις του σπάνιες, δηλώσεις δεν έκανε σχεδόν ποτέ, επικοινωνιακό χάρισμα δεν είχε και δεν πήγαινε κόντρα στη φύση του, για να μην εκτεθεί.

Αντίθετα με τον Σαλιαρέλη που είχε άγνοια κινδύνου, πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας με την ατάκα για τους επιστήμονες. Το αυτονόητο εννοούσε ο φουκαράς, πως η κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν εξοργίζει μόνο χουλιγκάνους, αλλά και σοβαρούς ανθρώπους, σπουδαγμένους και με επίπεδο. Επειδή όμως δεν τα πήγαινε καλά με το λέγειν, πέταξε την κοτσάνα για τους επιστήμονες κι έγινε ανέκδοτο..

Ήταν εποχές που είχαν τη χάρη τους, όπως στον στρατό που βγάζεις λούκι, όταν απολυθείς όμως θυμάσαι όσα πέρασες με νοσταλγία.

Μια και αναφερθήκαμε σε επιστήμονες πάντως, κανένας από τους παραπάνω δεν είναι Καρυπίδης, ο τύπος είναι καθηγητής στο Χάρβαρντ και οι άλλοι μαθητούδια.

Ο Μπάτμαν κι ο Σαλιαρέλης τουλάχιστον το έπαιζαν λεφτάδες, για τον Καρυπίδη ξέρουν όλοι πως χρωστάει στο μισό σύμπαν. Έτσι και πλησιάσει τράπεζα ή δικαστήριο, βαράνε συναγερμοί…

Πέρασε από τη Βέροια κι η ΠΑΕ έβαλε λουκέτο, πιστόλιασε 1300 εργαζόμενους που είχε στα σούπερ μάρκετ, τους οποίους συντηρεί το κράτος με επιδόματα.

Δεν είναι άγνωστος δηλαδή, όλος ο ντουνιάς γνωρίζει πως ο τύπος είναι μπατιράκι, απ΄όπου περνάει αφήνει καμένη γη.

Κι όμως,επιμένει να παριστάνει τον επενδυτή και τον χωσάδα, απαιτούσε μάλιστα να μπει στο ίδιο κάδρο με τον Σαββίδη και τον Μαρινάκη, ως μέλος των big κάτι.

Αυτό που έκανε και τον έβγαλε κάρτα ο Κούγιας, πως άλλος είναι ο πρόεδρος της ΠΑΕ «ο Άρης» Θόδωρος Καρυπίδης κι άλλο πρόσωπο ο Θόδωρος Καρυπίδης που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της λίγκας ως πρόεδρος της ίδιας ομάδας υποδυόμενος τον προηγούμενο , δεν γίνεται ούτε στο σινεμά.

Πρέπει να είσαι αδίστακτος όχι για να το κάνεις, αλλά έστω να συλλάβεις την ιδέα.

Κι άντε το έκανες, πως εμφανίζεσαι και πάλι, αφού σε έχουν κάνει τσακωτό; Όποιος και να ήταν στη θέση του θα ντρεπόταν να εμφανιστεί μπροστά σε αυτούς που κορόιδευε, παριστάνοντας κάποιον άλλον. Εκτός από αδίστακτος, είναι και χοντρόπετσος λοιπόν.

Κι εκεί που λες πως τα είδες όλα και δεν πάει παραπέρα, σκάει η ιστορία με τον Ραούλ Μπράβο και τα 300 χιλ που έδωσε δανεικά στον Καρυπίδη!!!

Άντε να μην έχεις φράγκο το καταλαβαίνω, δεν είσαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος, άντε να ψάχνεις δανεικά κι αυτό ανθρώπινο είναι.

Αλλά να είσαι αφεντικό και να δανείζεσαι από τον υφιστάμενο, να δαγκώνεις υπάλληλο σου δηλαδή, πάει πολύ.

Οι δυο τους βεβαίως μπορεί να είχαν και άλλου είδους σχέσεις, συνεργασίες σε πολλά επίπεδα, μένουμε όμως σε αυτά που ξέρουμε.

Όπως ακριβώς ο ποδοσφαιριστής της Βέροιας που δήλωσε κάποτε πως ο Καρυπίδης τους απείλησε για να χάσουν λέγοντας πως δε θα φύγουν ζωντανοί, αλλά μετά απέσυρε την κατάθεση, άρα ουδείς έχει δικαίωμα να την επικαλεστεί, έτσι και σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για αυτά που ξέρουμε.

Υπάλληλος του Καρυπίδη ήταν ο Μπράβο, αρχικά ποδοσφαιριστής και μετά βοηθός προπονητή.

Παίζει το ενδεχόμενο βέβαια να πει «δεν ήταν δικός μου υπάλληλος, άλλα του ξαδέρφου μου, πρόκειται περί απλής συνωνυμίας….»

Ότι κι αν σκαρφιστεί πάντως, είναι ο ίδιος που έκανε υπερβατική πρόταση να αποκτήσει τον Γκαρσία, αυτός που θέλει να φέρει τον Ιντέγιε, ο ίδιος που δήλωσε πως το μπάτζετ της ομάδας θα αυξηθεί και προσπαθεί να κάνει το μπαμ στις μεταγραφές.

Αυτός που υπόσχεται τα παραπάνω λοιπόν και τάζει λαγούς με πετραχήλια, τη βγάζει με δανεικά από υπαλλήλους του.

Όπως κυκλοφορείς στην Ομόνοια κι ακούς από παντού «φιλαράκι έχεις 1 ευρώ να πάρω μια τυρόπιτα», αν είσαι υπάλληλος του Καρυπίδη, κινδυνεύεις σου κάνει πέσιμο λέγοντας σου «φιλαράκι, έχεις 300χιλ να κάνω μεταγραφή;»

Ακριβώς ένα χρόνο πριν, ο Καρυπίδης είχε υποβάλλει το σοφό ρητορικό ερώτημα «να βάλω 100εκ για να πάρω δυο κύπελλα, όπως ο Σαββίδης;».

Αν και στα κύπελλα προστέθηκε κι ένα νταμπλ, το βασικό ζήτημα είναι να έχεις τόσα, όταν δεν τα διαθέτεις για ποιο λόγο να διερωτάσαι αν αξίζει τον κόπο να τα βάλεις;

Κι ο εν λόγω όχι 100εκ δεν έχει αλλά ούτε 100 ευρώ, την τελευταία φορά που είδε χαρτονόμισμα στο οποίο εικονιζόταν αυτός ο αριθμός, ήταν όταν έλεγε κάλαντα στους παππούδες του.

Το είχα σχολιάσει εκείνες τις μέρες, αν ήξερα για τα δανεικά από τον Ραούλ πάντως, θα έγραφα «για να μαζέψεις 100εκ ευρώ, πρέπει να βρεις 330 Ραούλ Μπράβους και να τους δαγκώσεις! Μένουν 329…»

ΥΓ. Ξεπερνώντας το δικό μας χαμηλό-χυδαίο επίπεδο και πηγαίνοντας στο Κυριακοθωμαιδίστικο που είναι σαφώς υψηλότερο, ο Ερέρα είπε πως ο Καρυπίδης επέμενε να του φορτώσει τον Μπράβο ως βοηθό προπονητή, αν και ο τελευταίος ήταν αλλού γι αλλού, ούτε με την ομάδα ασχολούνταν, ούτε έδειξε ποτέ διάθεση να ασχοληθεί με την προπονητική.

Παρ΄όλα αυτά ο Καρυπίδης τον επέβαλε, το ότι αυτό συνέβη επειδή του χρωστούσε είναι αστείο. Όταν χρωστάς σε κάποιον και μάλιστα τέτοιο ποσό, δεν τον αποπληρώνεις βάζοντας τον να δουλέψει για σένα.

Ο Μπράβο κατηγορείται για στήσιμο αγώνων και παράνομο στοιχηματισμό, σε παρόμοια υπόθεση είχε εμπλακεί παλιότερα κι ο Καρυπίδης.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Το ότι επέμενε για την παρουσία του σε Ισπανόφωνα αποδυτήρια, το θεωρείτε τυχαίο ή σκέφτεστε αυτό που σκέφτομαι;