Ο Άρης συνεχίζει να ενισχύεται με στόχο το καλό να γίνει καλύτερο.
Ο Άρης συνεχίζει στο δρόμο που άνοιξε πέρσι. Έκανε ήδη συμφωνίες με δυο παίκτες, το Ντάνιελ Σούντγκρεν και τον Λερίν Ντουάρτε, γεμίζοντας τις θέσεις τους με «πρώτες επιλογές» που -σήμερα- πείθουν βάσει βιογραφικού και σκάουτινγκ ότι είναι όχι μόνον καλύτεροι από τις αντίστοιχες περσινές επιλογές αλλά και με διαφορετικά χαρακτηριστικά έναντι των συμπαικτών τους. Άρα το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο σχεδιασμός πορεύεται με απόλυτο κριτήριο «να συμπληρώσει» το παζλ που άφησε η σεζόν που τέλειωσε.
Πέρα από αυτό: Και ο Σουηδός που τον περιμένουμε στη Θεσσαλονίκη και ο Ολλανδός, είναι ποδοσφαιριστές που κινούνται στο άνω όριο των οικονομικών δυνατοτήτων του κλαμπ. Οι κινήσεις φέτος θα είναι λιγότερες και προφανώς αυτό αφήνει ένα περιθώριο για «ακριβότερες» επιλογές σε θέσεις που θα υπάρξουν επιλογές που συγκινούν το κλαμπ, τον προπονητή και τον αθλητικό διευθυντή.
Για το Σούντγκρεν, τα είπαμε ξανά, είναι ένα μπακ με μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι και στο μισό του αντιπάλου, θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερα ανεβάσματα και καλές ποιοτικά σέντρες ή πάσες, όπως και ορισμένες τελικές προσπάθειες αφού κάθε χρόνο προσφέρει σκορ στις ομάδες του.
Ο Ολλανδός, θα είναι μεγάλο «κλειδί». Το βιογραφικό του είναι εντυπωσιακό και δε θέλει και ιδιαίτερη σπουδή για να καταλάβεις ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή που μπορεί να ξεχωρίσει στην ελληνική λίγκα.
Στο κιτρινόμαυρο επίπεδο, με μόνο μειονέκτημα το ύψος του, σε ότι έχει να κάνει την πιθανότητα να δώσει μονομαχίες ψηλά στο χώρο ευθύνης του, είναι ο ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν είχαν πέρσι οι χαφ του Ερέρα και του Παντελίδη: Οδηγεί τη μπάλα, σουτάρει πολύ καλά από μέση απόσταση, δημιουργεί χώρους και καταστάσεις με αποφυγή αντιπάλου μετά από ατομική ενέργεια και συμβάλει στην επιθετική μετάβαση ποικιλοτρόπως.
Αν τον έπαιρνε άλλο ελληνικό κλαμπ, θα είχαμε διαβάσει… μυθιστορήματα. Ας είναι, καλύτερα να ξεκινήσει με χαμηλά το κεφάλι, όποτε επικράτησε ο ενθουσιασμός για ποδοσφαιριστή, για κάποιο ανεξήγητο λόγο κάτι στράβωσε με τον παίκτη στην πορεία.
Ο Άρης με τον Ολλανδό μπορεί να ποντάρει και σε 4-3-3, γιατί συν τοις άλλοις, το ότι είναι αριστεροπόδαρος, αφήνει περιθώριο απόλυτης ισορροπίας σε μια τριάδα με Σιώπη και Ματίγια, ενώ Τόνσο και Μαρτίνες παρόντων, όπως και Μπάσα συμπεριλαμβανομένου, οι εκδοχές πια για τη διάταξη στον άξονα αυξάνονται πολύ. Για την ώρα θα μείνω εκεί: Ο Άρης επιβεβαιώνει ότι είναι και πάλι ομάδα που υπακούει στην ποδοσφαιρική λογική. Και όταν πιστεύεις και υποστηρίζεις το πλάνο σου, δείχνεις ότι ξέρεις τι κάνεις. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν υπάρχει για κανέναν, αλλά όταν επιχειρείς να κάνεις καλύτερο το καλό, είναι προφανές ότι και το πρότζεκτ σου πιστεύεις και το πάτωμα σου πήγε ήδη… ψηλότερα. Για το ταβάνι, θα δούμε, υπάρχει και το περιβάλλον του ανταγωνισμού.
Και κάτι τελευταίο: Δεν είναι τυχαίο ούτε ότι οι δυο παίκτες είναι ηλικιακά κοντά και υπογράφουν ίδιας διάρκειας, τριετή συμβόλαια.