Βαλμπουενά ο Ταχιάος, έκανε τον Ζέρβα Μπίσεσβαρ

Ήταν ζήτημα τιμής για εμάς να στείλουμε τον Ταχιάο για τουρνέ στους χωματόδρομους της αντιπολίτευσης του Δήμου Θεσσαλονίκης, βγάζοντας Δήμαρχο τον Ζέρβα.

Δεν ήταν δική μας επιλογή, ποτέ δεν ήμασταν έτσι, ούτε λειτουργούσαμε με τέτοιο τρόπο, ειδικά σε θέματα που δεν αφορούσαν άμεσα στην ομάδα μας.

Έχοντας την αυτοπεποίθηση του ανώτερου, του δυνατότερου και ογκωδέστερου, δεν νιώσαμε ποτέ την επιθυμία να αποδείξουμε το αυτονόητο της ισχύος μας.

Τέτοιες ανάγκες έχουν μόνο μειονότητες σαν αυτή που έχει τη βάση της σε μερικά οικοδομικά τετράγωνα μιας γειτονιάς της πόλης και μονίμως παλεύει ώστε να κάνει αισθητή την παρουσία της. Πότε με σκηνοθετημένες μετακινήσεις μεταμφιεσμένων σε οπαδούς, πότε με μαϊμού sold out και πότε με πανηγύρια επειδή έβγαλαν δικό τους Δήμαρχο, δικό τους Περιφερειάρχη, δικό τους βουλευτή.

Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται, ζώντας γκετοποιημένοι και φέροντας τα χαρακτηριστικά των ιδρυτών τους, είναι εύκολο να χωρέσουν σε κάτι σαν συναγωγή, ακούγοντας τον κάτι σαν ραββίνο, να τους λέει «ψηφίζουμε αυτόν είναι δικός μας, μαυρίζουμε εκείνον που είναι με τους άλλους».

Στην πραγματικότητα δε χρειάζονται ούτε καν αυτή τη στοιχειώδη καθοδήγηση, η ανάγκη διεξόδου από την ανυπαρξία, τους κατευθύνει ως αυτόματος πιλότος.

Στις πρόσφατες εκλογές για την Περιφέρεια, ο Άγγελος Χαριστέας κι ο Ντίνος Κούης κατά δεύτερο λόγο, σάρωσαν στη συλλογή σταυρών ως σύμβουλοι. Ειδικά για το δεύτερο που πρόσφατα δήλωσε «μόνο στεναχώρια αν ο ΠΑΟΚ πάρει τον τίτλο», ήταν η καλύτερη επιβράβευση από τους συμπάσχοντες και το καλύτερο αντικαταθλιπτικό για τον ίδιο μετά την κατάκτηση του νταμπλ.

Στην ίδια λίστα υποψηφίων ήταν κι ο Νίκος Σταυρόπουλος που δεν πήγε καλά, ούτε ο ίδιος το κυνήγησε ιδιαίτερα, ούτε η οπαδική βάση του ΠΑΟΚ θα ψήφιζε με τη λογική «ας τον προτιμήσουμε, επειδή είναι δικός μας άνθρωπος».

Ουδέποτε αναζητήσαμε  διεξόδους μέσω μετρήσεων που ερμηνεύονται κατά το δοκούν, ο πραγματικά ισχυρός άλλωστε δε χρειάζεται να αποδεικνύει αυτό που άπαντες γνωρίζουν.

Ο μεγαλύτερος αντιΠΑΟΚτσής που γέννησε η πλάση Γιάννης Ιωαννίδης, δε μας πήγε ποτέ κόντρα ως υπουργός αθλητισμού.

Για τους νεότερους, μιλάμε για εκείνον που μας καθιέρωσε στη διάλεκτο της γειτονιάς του ως «Τούρκους». Έτσι μας αποκαλούσε, από τότε που ξεκινούσε την καριέρα του ως προπονητής, εξωτερικεύοντας όλα του τα συμπλέγματα.

Αποκτώντας υπουργική εξουσία ωστόσο δε μας πολέμησε ποτέ, ίσα ίσα καθόταν κλαρίνο, πάντα καλοσυνάτος και καλοπροαίρετος, καθώς μας γνώριζε από πρώτο χέρι.

Με δεδομένη τη δυναμική μας λοιπόν, το τελευταίο που χρειαζόμασταν ήταν αυτοεπιβεβαίωση.

Αφήστε που ουδέποτε κουβαλούσαμε χαρακτηριστικά προβατοποίησης γαύρου, για να περιμένουμε να μας υποδείξει ο πρόεδρος ποιον να ψηφίσουμε.

Ίσα ίσα είμαστε τόσο αντιδραστικοί, που σε περίπτωση που επιχειρούσαν να μας καθοδηγήσουν, θα το ρίχναμε στον αντίπαλο, έτσι για σπάσιμο. Όχι ο Ιβάν να μας προέτρεπε, αλλά ο ίδιος ο Θεός.

Αυτό με τον Ταχιάο πάντως μας έβγαλε εκτός εαυτού και να θέλαμε να κάνουμε πως δεν ακούμε, δεν καταλαβαίνουμε, καταφερόταν τόσο συχνά κατά του ΠΑΟΚ και του Σαββίδη, που ήταν αδύνατον.

Δεν ήταν οι επιθέσεις καθεαυτές, αλλά το αναίτιο και ατεκμηρίωτο τους, είχαμε όλη την καλή πρόθεση ν΄ ακούσουμε γιατί είναι κακός ο Σαββίδης, αλλά μας το κρατούσε μυστικό.

Μη νομίζετε δηλαδή πως έχουμε καλή εικόνα για τον Τζιτζικώστα, που στη θέα του Ιβάν τρέχει ξωπίσω του ως μπάτλερ.

Κάποτε κάθονταν δίπλα δίπλα σε αγώνα βόλεϊ με τον Τζιτζικώστα να μη βλέπει παιγνίδι, το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στον Σαββίδη πότε θα πεταχτεί από την καρέκλα του και πότε θα χειροκροτήσει, για να κάνει το ίδιο.

Μιλάμε για εικόνες ντροπής τώρα, να βλέπεις κοτζάμ Περιφερειάρχη να συμπεριφέρεται σαν κατοικίδιο κάποιου επιχειρηματία, τον Ιβάν και τον κάθε Ιβάν τον κρίνουμε αυστηρότερα όλων, εμείς.

Και ανακοινώσεις σε βάρος του έχουν βγει και πεσίματα έχει φάει και αποδοκιμασίες από ΠΑΟΚτσήδες, για τον ίδιο λόγο όμως μας τρελαίνει όταν αδικείται και βάλλεται άνευ λόγου.

Πρόβλημα σε περίπτωση εκλογής του Ταχιάου δε θα είχαμε, ίσως νόμιζε πως οποιαδήποτε εμπάθεια και τρικλοποδία θα μπορούσε εύκολα να καλυφθεί στο όνομα κάποιας δήθεν νομιμότητας, η πράξη όμως θα τον διέψευδε.

Κάποτε αναγκάσαμε τον Καραμανλή να εγκαινιάσει τη ΔΕΘ με το Βελλίδειο να μετατρέπεται σε χαμάμ από τα δακρυγόνα, δε θα ήταν καθόλου δύσκολο να μαζευτούν ειδικές δυνάμεις έξω από το Δημαρχιακό Μέγαρο.

Μην πάει το μυαλό σας σε ακρότητες δυο βήματα είναι ο Θερμαϊκός, θα μπορούσαμε να πάρουμε το κτίριο στα χέρια και να γίνουμε η πρώτη πόλη με πλωτό Δημαρχείο!!!

Επιλέξαμε τελικά πιο ανώδυνο και δημοκρατικό τρόπο, που κυρίως αναδεικνύει την ευγενή φύση μας, δείχνοντας πως όποιος τολμήσει να μας πουλήσει τρελίτσα, θα έχει κακό τέλος.

Ο Ταχιάος έμοιαζε με Βαλμπουενά, που αποφάσισε να κάνει τσαμπουκά σε ένα από αυτά τα θεριά του WWE SmackDown του Σκάι και να επιμένει μάλιστα, παρά τις παροτρύνσεις του τελευταίου πως δεν έχει διάθεση για καυγά.

Ο πρώτος όχι μόνο δε συμμορφώθηκε, αλλά έγινε ακόμα πιο απειλητικός «μη βλέπεις που μόλις προεξέχω από το χώμα, θ΄ανέβω στις πλάτες του Σιώπη και τότε θα δεις…»

Το έχω πει και παλιότερα, πως είμαστε καλά παιδιά, έχουμε καλή προαίρεση, δεν ξεκινούμε ποτέ φασαρίες, μη μας πειράξετε όμως.

Όποιος κάνει το λάθος, να έχει υπόψιν πως θα πάμε μέχρι το σφύριγμα της λήξης, δε θα το τελειώσουμε ούτε εμείς, ούτε εκείνοι που το ξεκίνησαν, θα τελειώσει μόνο του.

Κι όπως το τελειώσαμε Απρίλιο και Μάιο με την κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου, έτσι και τον Ιούνιο κάναμε το τρεμπλ στο Δήμο Θεσσαλονίκης, με τον Ταχιάο  να εξασφαλίζει περίοπτη θέση στο Γκίνες.

Σε μια χρονική συγκυρία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της ΝΔ, με τον χάρτη της χώρας βαμμένο μπλε και σε Δήμο που ο εκάστοτε εκλεκτός της ΝΔ έβγαινε πρώτος με τις πυτζάμες ακόμα και σε εποχές που η φυσιογνωμία του Αντρέα δέσποζε, κατάφερε να μετατρέψει τον αντίπαλο του σε Μπίσεσβαρ, βλέποντας τον να τον περνάει σα σταματημένο…

Ήταν και εύκολος αντίπαλος για να τα λέμε όλα, τα παιδιά του κομματικού σωλήνα δεν έχουν πέραση στις εκλογικές αναμετρήσεις με τοπικά χαρακτηριστικά. Όποιος θέλει να ψηφίσει κόμματα, προτιμά τις Βουλευτικές και τις Ευρωεκλογές.

Περιπτώσεις σαν του Ταχιάου είναι καταδικασμένες για κάθε πόλη, όχι μόνο τη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για το κλασικό παπαγαλάκι της κομματικής γραμμής που θα αποστηθίσει αυτό που γράφει το σκονάκι, δεν έχει προσωπική άποψη για το παραμικρό. Για αυτό και από το ανακριβές του συνθήματος «η Μακεδονία είναι Ελληνική» όπως έσκουζε κάποτε με φωνή Ντόρας στο πιο αντρικό, το γύρισε στο «η συμφωνία των Πρεσπών είναι καταστροφική και πρέπει να ανατρέψουμε τις συνέπειες της», ως υποψήφιος Δήμαρχος.

Τοπικοί άρχοντες με προδιαγραφές τζουκμπόξ, είναι επικίνδυνοι.

Η επιλογή του ήταν αποτυχημένη από κάθε πλευρά, όλα τα παραπάνω έδεσαν ιδανικά με το αποκρουστικό της φυσιογνωμίας του, τα πάντα έχουν τη σημασία τους.

Αν οι δυο υποψήφιοι κρατούσαν μια σοκολάτα κι ένα 5χρονο κοριτσάκι έπρεπε να αποφασίσει από ποιανού χέρι θα την πάρει, δεν είναι δύσκολο να μαντέψτε ποιον θα πλησίαζε…