Ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο

ΕΥΤΥΧΩΣ που δεν πάθαμε και τίποτα. Και μεταγραφές θα κάνει τον Ιανουάριο, ο Παναθηναϊκός και πήρε τράτο μέχρι την 1η Μαρτίου, να διακανονίσει τα χρέη του. Κι αν μάλιστα καταφέρει να τα μανικουλάρει, παίρνει και άδεια να παίξει στην Ευρώπη. Μιλάμε για ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο. Πέντε χρόνια, είναι, που δεν πληρώνει ο Παναθηναϊκός. Από το 2012 μέχρι το 2017. Πέντε χρόνια. Αντί να μειώνει τα χρέη του, τα αυξάνει. Στα 28 εκατομμύρια, ήταν τα χρέη που παρέλαβε ο Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό. Τα χρέη που παραδίδει, ύστερα από πέντε χρόνια, είναι μίνιμουμ 48 εκατομμύρια. Αυτό δηλαδή που δεν μπόρεσε να κάνει σε πέντε χρόνια ο Παναθηναϊκός, θα το κάνει σε δυόμισι μήνες; Με ποιόν τρόπο; Με το τζίνι, από το λυχνάρι του Αλαντίν; Πέντε χρόνια κάνει διακανονισμούς ο Παναθηναϊκός και πέντε χρόνια, τους γράφει στο χιόνι. Διακανονισμούς έκανε το 2012 με Καραγκούνη-Κατσουράνη και λοιπούς αστέρες της πολυμετοχικότητας, αλλά όπως έχει πει ο Αλή Πασάς στη Κυρά Φροσύνη, «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».

ΕΔΩ κι ενάμιση χρόνο, έχει φύγει ο Εσιέν. Το καλοκαίρι του 2016. Έγινε διακανονισμός των δεδουλευμένων, χωρίς ο Παναθηναϊκός να φανεί συνεπής. Έκανε προσφυγή και του επιδικάστηκαν 420.000 σε δόσεις. Δύο δόσεις του νέου διακανονισμού, Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, σκάσανε κι ο Εσιέν επανήλθε με νέα προσφυγή και ζητάει αφαίρεση βαθμών. Διακανονισμό έχει κάνει κι ο Τοτσέ, που έχει φύγει το 2013, αλλά, ούτε αυτός πληρώνεται. Ο κατάλογος των ποδοσφαιριστών, με διακανονισμένος, οφειλές, είναι τουλάχιστον πιθαμή: Βέμερ, Μπούρμπος, Ταυλαρίδης, Σάμπα, Ιβάνοφ και πάει λέγοντας. Ουδείς πληρώνεται και η μία προσφυγή σκάει μετά την άλλη.

ΕΙΝΑΙ και οι προπονητές. Ο Αναστασίου. Οι βοηθοί του Στραματσόνι. Οι ομάδες. Το Αμβούργο, που ζητάει το ποσοστό του, από τη πώληση του Μπεργκ. Η Βερόνα για τον Εμποκού. Το ΟΑΚΑ. Είναι οι προμηθευτές. Είναι τα τρέχοντα για τις δόσεις των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών, που πάνε πίσω. Είναι οι μισθοί του προσωπικού, που πάνε ακόμα πίσω. Αυτός που ασπρίζει τις γραμμές στη Λεωφόρο, δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει προσφυγή και να ζητήσει αφαίρεση βαθμών.

ΟΛΑ αυτά, λοιπόν, θα λυθούν και θα ξεπεραστούν, με κάποιο μαγικό τρόπο, στις προσεχείς 70 μέρες. Ώστε στην 1η  Μαρτίου , άπαντες να έχουν υπογράφει νέους διακανονισμούς. Κι ο Παναθηναϊκός, να ατενίζει το μέλλον, έμπλεος, ελπίδας και αισιοδοξίας. Όταν μάλιστα, όπως σημειώνουν έγκυροι και αντικειμενικοί παρατηρητές, «η ομάδα θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που πέρα από το πρεστίζ αυξάνει και τα έσοδά της». Σε τρεισήμισι μήνες, δηλαδή, ο Παναθηναϊκός και τα χρέη του, θα έχει τακτοποιήσει και με τις μεταγραφές που θα έχουν γίνει τον Ιανουάριο, θα βγει στην Ευρώπη. Μόλις επτά βαθμούς, είναι πίσω από τον 5ο Πανιώνιο κι υπάρχουν ακόμα δεκάξι παιχνίδια. Να μας πούνε σε πιο σινεμά παίζεται αυτό το έργο, να πάμε να το δούμε κι εμείς.

ΚΙ ΑΠΟ πού, θα βρει λεφτά ο Παναθηναϊκός, για να την ψευτοβγάλει μέχρι της 31 Μαΐου; Από τα φραγκοδίφραγκα, από τις εισπράξεις των αγώνων; Τα τηλεοπτικά έχουν εκχωρηθεί στις τράπεζες έναντι των δανείων. Από τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών; Ποιος θα δώσει λεφτά, για τον Μολέδο, όταν το καλοκαίρι, είναι ελεύθερος. Τι λεφτά, να φέρει κι ο Λουντ, όταν κι αυτός το καλοκαίρι φεύγει τσάμπα; Ο Χουλτ, που δεσμεύεται με συμβόλαιο μέχρι το 2020, έχει δικαίωμα προσφυγής για να μείνει ελεύθερος. Κάποια σοβαρά λεφτά, μπορεί να πάρει ο Παναθηναϊκός, από τον Κουρμπέλη. Ο λογαριασμός, δεν βγαίνει με τίποτα. Το να το πας, από σήμερα, σε αύριο, δεν κερδίζεις κάτι. Μόνο χρόνο. Όταν χάνεις όμως με 3-0, το ματς στο 89 και κάνεις καθυστέρηση, σε τι μπορείς να ελπίζεις; Στους επίδοξους μεσσίες, που θα εμφανιστούν κάποια στιγμή για να σώσουν τον ιστορικό σύλλογο; Όπως έχει πει ο Βίας ο Πριηνεύς, (εις εκ των επτά σοφών) , @μεσσίες δεν υπάρχουν πιά, τους πάτησε το τρένο». Αυτά.

Στη μουσική επιλογή της ημέρας, Big  Mama Thornton & John Lee Hooker – Down Home Shakedown.