Ο Βαλμπουενά φροντίζει να βρίσκεται αμαρκάριστος μέσα στην περιοχή ώστε να κάνει την τελική προσπάθεια και να σκοράρει. Παίκτης που μπορεί να ανταποκριθεί με την ίδια άνεση και αποτελεσματικότητα και στις τρεις θέσεις πίσω από τον κεντρικό επιθετικό.
Τριάντα πέντε ήρθε κι ο Γιάγια Τουρέ. Με την διαφορά πως όπως ήρθε έφυγε. Κι όχι ακριβώς. Πριν φύγει έπαιξε βασικός στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ και έκανε την καρδιά των φίλων του Ολυμπιακού περιβόλι. Ο σπουδαίος Ιβοριανός ήρθε από μια σχετικά μεγάλη περίοδο αποχής και δεν μπόρεσε να συνέλθει. Οταν λοιπόν ακούς τριάντα πέντε όσο νά ‘ναι, σκέφτεσαι και την περίπτωση του Τουρέ. Στην περίπτωση του μικρόσωμου Γάλλου, Ματιέ Βαλμπουενά, το πράγμα είναι διαφορετικό. Αυτός έρχεται με ανεβασμένες τις στροφές. Επαιζε μπάλα στην Τουρκία με την Φενέρ.
Μπάλα καλή , ακόμα καλύτερη στο δεύτερο μισό της χρονιάς. Ερχεται λοιπόν χωρίς να έχει βγει εκτός δράσης για οποιοδήποτε λόγο. Γενικά πάει τρένο όλες του τις χρονιές ο Ματιέ Βαλμνπουενά. Οι χρονιές του είναι γεμάτες και τα στατιστικά του αξιοσημείωτα. Για την ποιότητά του είναι αστείο και να γίνεται λόγος. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού που θέλουν να πετάγονται από τις θέσεις τους στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα αναγκαστούν να το κάνουν αρκετές φορές με τις επινοήσεις και τις κοφτές ντρίπλες του διεθνούς Γάλλου εξτρέμ. Λίγα λόγια τώρα για τον… εξτρέμ.
Παρά το γεγονός ότι τα χρόνια έχουν περάσει, ο Βαλμπουενά διατηρεί σε υψηλά επίπεδα την επιτάχυνσή του. Εξακολουθεί να έχει το ξεπέταγμα που τον χαρακτήριζε. Στα πρώτα μέτρα είναι δύσκολο να βρεθεί αμυντικός του ελληνικού πρωταθλήματος να τον προλάβει. Δεν έχει καμία δυσκολία να παίξει και στις δυο πλευρές της επίθεσης αν και κλασσικός δεξιοπόδαρος.
Η τεχνική κατάσταση επιτρέπει στον βραχύσωμο παίκτη να κινείται και από θέση πίσω από τον σέντερ φορ. Διαθέτει πολύ καλή κάθετη πάσα και σουτ από μακρινή απόσταση. Εκτελεί απευθείας τα στημένα και ξέρει να ξεμαρκάρεται για να έχουν ελεύθερη πάσα οι συμπαίκτες του. Υπάρχει όμως κάτι άλλο στο παιχνίδι του Βαλμπουενά που τον κάνει ξεχωριστό και βελτιώνει το παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Η ικανότητά του να παίρνει θέση μέσα στην περιοχή και να σκοράρει. Σε αντίθεση με τον Ποντένσε ο Γάλλος επιδιώκει να πάρει την τελική πάσα των συμπαικτών του και να σκοράρει. Δεν υποστηρίζω ότι χώνεται ανάμεσα στους σέντερ μπακ για να πάρει την κεφαλιά. Φροντίζει να βρίσκεται αμαρκάριστος μέσα στην περιοχή ώστε να κάνει την τελική προσπάθεια και να σκοράρει.
Με την παρουσία του, ο Μαρτίνς διευρύνει τον κύκλο των επιλογών του από την μέση και μπροστά με παίκτη που μπορεί να περάσει ασίστ αλλά και να σκοράρει. Παίκτη που μπορεί να ανταποκριθεί με την ίδια άνεση και αποτελεσματικότητα και στις τρεις θέσεις πίσω από τον κεντρικό επιθετικό. Φέτος ο κόσμος κατέβαινε στο Φάληρο για να δει καλή μπάλα. Ο Βαλμπουενά είναι ένας επιπλέον σοβαρός λόγος για να πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο…