Με νοιάζει εμένα σαν αεκτζή, ποιος άλλος θα πάρει το πρωτάθλημα;

ΦΟΥΛ επίθεση ο Μελισσανίδης. Και πολύ καλά ξηγήθηκε. Πεπόνια. Πεπόνια είσαστε. Δεν ξέρετε μπάλα. Δε βγήκαν οι μεταγραφές του καλοκαιριού; Όλες βγήκαν… Να ξαναφέρω τον Βράνιες; Δεν μπορώ να πληρώνω τρελογιατρούς και ψυχολόγους στα αποδυτήρια… Δεν είστε σοβαροί. Γράφετε μαλακίες. Φούμαρα. Κοροϊδεύετε τον κόσμο. Ασχολείται ρε η ΑΕΚ με τον Αραούχο; Σότο πουλάτε. Το κλαμπ δεν ενδιαφέρεται για τον Αραούχο. Για γιαούρτια είναι όποιος τα γράφει, κοροϊδεύετε τον κόσμο. Δε θα τσιμπήσω. Δεν θα μου πείτε πόσες μεταγραφές θα κάνω».

ΚΑΙ ποια είναι η πλάκα; Λέει στους δημοσιογράφους «ρωτήστε ό,τι θέλετε. Θα σας απαντήσω». Κι όποιον τόλμησε ν’ ανοίξει το στόμα του, τον έκανε μία χόρτα. Είναι απλό. Στην ΑΕΚ ισχύει η αρχή του ενός ανδρός. Ο σταρ της ΑΕΚ δεν είναι ο ποδοσφαιριστής, δεν είναι ο προπονητής. Είναι ο Μελισσανίδης. Εξ ου και το one man show. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα του, χρόνια τώρα, να λέει και να ξαναλέει έσοδα-έξοδα. Και τα πεπόνια, όπως τους αποκάλεσε, γράφουνε και ξαναγράφουνε για Αραούχο. Όχι για δανεισμό. Τρίτη φορά δανεισμός δε γίνεται. Για αγορά. Για ποδοσφαιριστή που έχει ρήτρα 60 εκατομμυρίων. Γράφανε ότι η ρήτρα των 6 εκατομμυρίων του Πόνσε είναι σπαστή σε τρεις δόσεις, κάτι που βολεύει την ΑΕΚ. Μιλάμε για ποδοσφαιριστή με 1,2 εκατομμύρια συμβόλαιο. Με την εφορία ένα δίφραγκο. Αν οι μεταγραφές γινόντουσαν με κουμπιά, ίσως. Γίνονται με λεφτά όμως.

ΕΥΛΟΓΑ λοιπόν ο άνθρωπος νευρίασε. Όταν αυτός έχει μία συγκεκριμένη και ξεκάθαρη πολιτική, αυτοί ντε και καλά να θέλουνε να του χαλάσουν τη μανέστρα. Όταν αυτός λέει και ξαναλέει «δε θα κάνουμε εδώ επίδειξη πλούτου», αυτοί να τάζουνε στο κόσμο λαγούς με πετραχήλια. Και μιας και το έφερε η κουβέντα στον κόσμο, την είπε και στον κόσμο. «Το κλαμπ θα χρηματοδοτείται από τα δικά του έσοδα. Βγάζω 100, χαλάω 99. Αυτή είναι η οικονομική πολιτική. Αυτή είναι και σε όποιον αρέσει. Ας έρθει άλλος να χαλάσει λεφτά». Σωστός ο παίκτης. «Εγώ δε βάζω μία. Διαχείριση κάνω. Και σας έχω φέρει, εδώ που σας έχω φέρει. Αν τα θεωρείτε λίγα, βρείτε άλλον που θα βάζει λεφτά και φέρτε τον». Κι αναλαμβάνει βέβαια και το κόστος των συνεπειών αυτής της επιλογής. Το άδειο ΟΑΚΑ. Το να κόβει η πρωταθλήτρια ύστερα από 24 χρόνια ΑΕΚ, όσα εισιτήρια κόβει ο Άρης και κάτι παραπάνω από το διαλυμένο Παναθηναϊκό. Το «σε όποιον αρέσει», ξαναλέω, έχει το κόστος του.

ΟΤΑΝ λες, και μάλιστα πέντε χρόνια μετά που έχεις αναλάβει την ομάδα κι αφού έχεις πάρει το πρωτάθλημα, «θέλουμε να φτιάξουμε μια ομάδα ανταγωνιστική», λες με τον τρόπο σου «ξεχάστε τον πρωταθλητισμό». Λες, «δε θέλουμε να τερματίζουμε, στο -23 από τον πρώτο και στο -18 από τον δεύτερο, όπως εφέτος. Θέλουμε να το παλεύουμε. Να είμαστε ανταγωνιστικοί. Ένα- δύο ντέρμπι να τα παίρνουμε. Να μην ξαναγίνει και του χρόνου, το μηδέν στα επτά». Αυτό καταλαβαίνω εγώ από την «ανταγωνιστική» ομάδα. Αν κάνω λάθος, πάσο. Κι ενώ έχεις πει «αναλαμβάνω την ευθύνη» επιτίθεσαι κατά πάντων. Λες «η ΑΕΚ έχασε το πρωτάθλημα από τη συμπεριφορά των οπαδών της, όπου η ομάδα έμεινε 5 βαθμούς πίσω». Μα η ΑΕΚ έμεινε 23 βαθμούς πίσω. Δεν έμεινε 5. Και με -23 από τον πρώτο να επιμένει στους δημοσιογράφους, «δεν ξέρετε μπάλα. Δε βγήκαν οι μεταγραφές του καλοκαιριού; Όλες βγήκαν». Άρα φταίνε ο Ουζουνίδης, ο Χιμένεθ, ο Περέιρα κι ο κόσμος. Αν δεν βγαίνανε δηλαδή όλες οι μεταγραφές που τερμάτιζε η ΑΕΚ; Στο -40 από τον ΠΑΟΚ πίσω από Άρη και Ατρόμητο;

ΕΙΠΕ ακόμα «πετύχαμε πολλά. Το κυριότερο, δε βγαίνει ο πρωταθλητής από το Νοέμβριο». Στην αρχή είχα την εντύπωση ότι επρόκειτο περί λάθους. Ότι αυτή η δήλωση είναι του Βασιλειάδη. Ή κανενός Κωνσταντινέα. Του Μελισσανίδη; Ακατανόητο. «Δε βγαίνει ο πρωταθλητής από τον Νοέμβριο»; Αυτό είναι το ζητούμενο; Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα σαν αεκτζή, είναι ότι έχασα το πρωτάθλημα από το Νοέμβριο. Τραβάω κανένα ζόρι, κανένα νταλκά ποιος άλλος θα το πάρει και με ποιο τρόπο; Αν θα το πάρει το Νοέμβριο ή τον Απρίλιο; Εμένα να μην το χάνω από το Νοέμβριο με νοιάζει. Το πότε θα το πάρουν οι άλλοι, ποσώς με ενδιαφέρει. Ας κόψουν το λαιμό τους. Κι ένα τελευταίο. Όταν είσαι Μελισσανίδης τα βάζεις με το Σαββίδη. Δεν τα βάζεις με το Λουτσέσκου.

Στη μουσική επιλογή, Joscho Stephan and Friends – Manha de Carnaval