Παναθηναϊκός: Το δύσκολο έργο των ισορροπιών

Ο Νίκος Νταμπίζας έχει μία φιλοσοφία που ενισχύεται κι από την οικονομική αδυναμία που έχει ο Παναθηναϊκός. «Εμείς τόσο αξιολογούμε τον κάθε παίκτη, αυτά μπορούμε να δώσουμε. Αν θέλει καλώς…».

Είναι δικαίωμα του Παναθηναϊκού να δίνει σε οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή το ποσό που πιστεύει ότι αξίζει. Ούτε ευρώ παραπάνω. Αυτή η τακτική, βέβαια, θέλει επιμονή κι αποφασιστικότητα. Καταρχάς, πρέπει αυτά που έχεις συμφωνήσεις να δίνεις στον ποδοσφαιριστή να τα καταβάλεις στην ώρα του. Αυτό δεν ισχύει εδώ και λίγα χρόνια στον Παναθηναϊκό. Συμβαίνει και σε άλλες ομάδες και μάλιστα μεγάλες, αλλά όχι στην έκταση του «τριφυλλιού». Γι’ αυτό πάντα τα αρνητικά παίρνουν διαστάσεις.

Στον Τύπο γράφτηκε ότι ο Ινσούα έστειλε εξώδικο και ζητούσε ολόκληρη την καταβολή της δόσης του Φλεβάρη κι ότι ο Παναθηναϊκός τον ικανοποίησε. Προφανώς για να μην κάνει προσφυγή, όπως είχε δικαίωμα και να τον χάσει η ομάδα χωρίς να πάρει ευρώ (υπάρχει το δεδομένο ενδιαφέρον της Εστουδιάντες, η οποία αδυνατεί να πληρώσει τη ρήτρα των δύο εκατ. ευρώ, που μοιράζονται ισομερώς ΠΑΟ και Ουντινέζε).

Γεγονότα σαν αυτό διαταράσσουν τις ισορροπίες. Κι εντάξει η σεζόν τώρα λήγει, αλλά αυτά είναι θέματα που συζητιούνται στα αποδυτήρια. Γι’ αυτό και ο τεχνικός διευθυντής στην παρούσα φάση είναι «εγκλωβισμένος». Το αναφέραμε και σε άλλα άρθρα και ρεπορτάζ. Δεν είναι καθόλου εύκολο να φωνάξεις έναν παίκτη να μιλήσεις για διαζύγιο όταν είναι απλήρωτος. Επιπλέον, δεν είναι κι εύκολο να διαβάζει ότι θες να του κόψεις χρήματα από την αποζημίωση, αλλά κάποιους όταν δεις τα ζόρια να τους πληρώνεις αμέσως. Θα κυνηγήσουν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα και δεν θα μπορείς ν’ αντιδράσεις.

Επιπλέον, τονίζαμε ότι δεν είναι εξίσου απλό να φωνάξει τώρα ο Νταμπίζας ορισμένους παίκτες για ανανέωση κι ένας απ’ αυτούς είναι ο Ινσούα. Στο συμβόλαιο του Αργεντινού αριστερού μπακ, ο οποίος αποτελεί σταθερά για το «τριφύλλι», τη νέα και τελευταία σεζόν του συμβολαίου του προβλέπονται πάγιες αποδοχές, χωρίς τα μπόνους 280.000 ευρώ. Για να επεκτείνει ο παίκτης, θα θελήσει αύξηση. Και σίγουρα πάνω από 300.000. Για να μην πούμε τουλάχιστον 350.000 ευρώ. Πώς να την δώσει ο Νταμπίζας, όταν είδε ότι δεν μπορούσε φέτος να είναι συνεπής η ΠΑΕ με το συμβόλαιο του παίκτη στις 250.000 ευρώ;

Εδώ έρχεται και η άλλη παράμετρος. Βλέπει ο Ινσούα ότι αδυνατεί η ομάδα να του δώσει περισσότερα. Σε κάποιους άλλους, όμως, ο Παναθηναϊκός προτίθεται να κάνει αύξηση, όπως οι Κουρμπέλης, Μπουζούκης, ενώ πριν λίγους μήνες αύξηση πήρε και ο Κολοβέτσιος. Δικαίωμα του Παναθηναϊκού να δίνει όσα θέλει, σε όποιον θέλει. Αλλά οι ποδοσφαιριστές είναι παιδιά. Καλομαθημένα ή κακομαθημένα. Όπως το βλέπει ο καθένας. Ο κάθε Ινσούα μπορεί να στραβώσει. Ο Μουνιέ, παράλληλα, θα κληθεί για διαζύγιο. Με αυτά που βλέπει δεν θα είναι και εύκολο να κάνει στον Παναθηναϊκό ιδιαίτερες υποχωρήσεις. Ο Οικονόμου θα κληθεί είτε για λύση συμβολαίου είτε για μείωση. Επίσης δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα.

Γι’ αυτό ο Νταμπίζας προσπαθεί να ισορροπήσει. Στον βαθμό που θα είναι προς όφελος του Παναθηναϊκού. Αγωνιστικό, οικονομικό, αλλά και στα αποδυτήρια. Είναι σημαντικό μία ομάδα να είναι δεμένη εκτός αγωνιστικού χώρου και να μην βλέπει ο καθένας πόσα παίρνει ο άλλος ή γιατί πληρώνεται στην ώρα του ένας παίκτης και οι υπόλοιποι όχι.

MUST READ

Η δικαιοσύνη του Μεντιλίμπαρ, που εξηγεί τη λατρεία των παικτών – Η απόφαση – έκπληξη για Κωστούλα

Δυστυχώς, αυτά υπάρχουν όταν ένας σύλλογος δεν έχει οικονομικές δυνατότητες και η διοίκηση δεν παρουσιάζει συνέπεια. Εγκλωβίζει κι αποδυναμώνει τη θέση των στελεχών της προς τους παίκτες. Ας δούμε και κάτι εξίσου σημαντικό. Στους υπαλλήλους στην ΠΑΕ και στο Κορωπί οφείλονται από δύο έως –στους περισσότερους- και πέντε ή έξι μήνες. Αυτοί που βρίσκονται στο προπονητικό έχουν καθημερινή επαφή με τους παίκτες και το τεχνικό τιμ (στο οποίο επίσης οφείλονται χρήματα). Είναι λογικό πολλές φορές να μην πηγαίνουν με το απαραίτητο κέφι στη δουλειά. Νομίζει κανείς ότι δεν το αντιλαμβάνονται οι ποδοσφαιριστές; Ότι δεν επηρεάζονται όταν αντικρίζουν αγχωμένους ανθρώπους, που περιμένουν έναν μισθό για να επιβιώσουν;