Μπορεί από τη φύση του ο Ολυμπιακός να είναι σούπερ επιθετική ομάδα, ωστόσο στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα να προσέξει και την άμυνά του…
Όπως το ξέρουμε, μετά την τόση προϋπηρεσία των ελληνικών ομάδων, στις παρτίδες των νοκ άουτ αγώνων υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα στάνταρ. Μετράει η λεπτομέρεια καθώς στα 180 λεπτά δύσκολα θα σου προκύψει η δυνατότητα για τη «δεύτερη ευκαιρία».
Δεν είναι όμιλος που μπορείς να καλύψεις το λάθος στο επόμενο ματς και να το γυρίσεις το παιχνίδι. Ακόμη και στους αγώνες με την Μίλαν, ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά στο σκορ στο πρώτο ραντεβού, από το γκολ του Γκερέρο, ωστόσο όχι μόνον δεν πήρε τίποτα από τον αγώνα, αλλά τελικά γνώρισε την ήττα και με τρία γκολ, κάτι που του ανέβασε το βαθμό δυσκολίας στην τελευταία αναμέτρηση.
Οι ερυθρόλευκοι έφτασαν βέβαια στην επική πρόκριση, αφού πέτυχαν τρία γκολ σε ιταλική άμυνα και μάλιστα με τον Φορτούνη στη θέση του σέντερ φορ, όμως συνήθως τις προκρίσεις σου τις δίνει η άμυνα και αυτό το διαπίστωσαν στην επόμενη φάση, καθώς τους πλήγωσε αφάνταστα το 2-2 του πρώτου αγώνα με την Ντιναμό Κιέβου, στο Καραϊσκάκη, αν και είχαν προηγηθεί δύο φορές.
Με την καλή της αμυντική οργάνωση πήρε την πρόκριση η ΑΕΚ στους ομίλους το προηγούμενο καλοκαίρι, ενώ στη δική του αξιοπιστία σε αυτόν τον τομέα θα ποντάρει και ο ΠΑΟΚ. Οι δύο δικέφαλοι όμως κάπως έτσι παίζουν και στην Ελλάδα, άρα ο Ολυμπιακός είναι αυτός που θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα, να προσέξει και την άμυνά του, αν και από τη φύση του είναι σούπερ επιθετική ομάδα.
Στην προηγούμενη εκδοχή της ιστορίας ο Μαρτίνς πόνταρε στο δόγμα με το οποίο η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση και οδήγησε την ομάδα του στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, πετυχαίνοντας-συνολικά-επτά γκολ στην Λουκέρνη και τέσσερα στην Μπέρνλι. Τώρα όμως οι ερυθρόλευκοι θα κληθούν να κολυμπήσουν σε πιο βαθιά νερά, ενώ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι στην αμυντική τους γραμμή θα έχουν, όπως φαίνεται, τις περισσότερες ανακατατάξεις.
Μπορεί να παραμένει κάτω από την εστία ο Ζοσέ Σα, αλλά από το κέντρο της άμυνας θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι θα φύγουν οι Βούκοβιτς και Μιράντα και υπάρχει και το «θέμα» με τη συμμετοχή των Μεριά και Σισέ στο Κόπα Άφρικα. Για τον τελευταίο θα πρέπει να θεωρήσουμε ως σίγουρο ότι θα προκύψουν προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, όπως και για τους Κούτρη και Ομάρ και αυτό που απομένει να δούμε είναι αν θα φτάσουν στο επίπεδο, ώστε να βάλουν τον Ολυμπιακό στον πειρασμό να τις συζητήσει.
Δεν είναι τυχαίο που ο Μαρτίνς ψάχνει για δύο στόπερ, αν και έχει αποκτηθεί και ο Μπα. Πέρα από τα πρόσωπα, όμως θα παίξει ρόλο και η γενικότερη συμπεριφορά της ομάδας, σε ότι αφορά τη ανασταλτική λειτουργία της. Για παράδειγμα, στο πρωτάθλημα που αφήσαμε πίσω μας ο Ολυμπιακός έδειξε βελτίωση στο κομμάτι του transition.
Μόνον με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα είχε σοβαρό πρόβλημα όταν άλλαζε η κατοχή της μπάλας, κυρίως επειδή ο Μαρτίνς έκανε το λάθος με τη χρησιμοποίηση του Νάτχο δίπλα στον Γκιγιέρμε και ο Βούκοβιτς άφησε αβοήθητο τον Σισέ. Κατά τα άλλα, από τα ατομικά σφάλματα των παικτών του δέχθηκε τα γκολ, αφού μόνον ο Βούκοβιτς πέτυχε τόσα αυτογκόλ (ιδίως αυτό το ανεπανάληπτο στο ματς με τον ΠΑΟΚ), ενώ και το γκολ της ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη ξεκίνησε από δική του… ασίστ. Από αυτό το ματς υποχρεώθηκε να πάει σε… ανασχηματισμό ο Μαρτίνς και να καθιερώσει το δίδυμο με τους Μεριά και Σισέ, καθώς ο Σέρβος βγήκε στο ημίχρονο και οι ερυθρόλευκοι το πήγαν στο 4-1.
Για αυτό και ο Μαρτίνς αναζητά έμπειρους στόπερ που θα αποφύγουν το λάθος και θα δώσουν τη σιγουριά. Σαφώς και στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ δεν νομίζουμε ότι θα ανεβάσει τόσο ψηλά την άμυνά του, όπως στο ελληνικό πρωτάθλημα, όμως δεν είναι λίγες οι φορές που η παρτίδα πάει στο «ένας εναντίον ενός» κι εκεί θα πρέπει να επικρατήσει ο… δικός σου!