Ολυμπιακός: Η στόχευση στην Πορτογαλία

H απόκτηση του Ζοσέ Σα; Δεδομένα η πρώτη μεγάλη κίνηση του καλοκαιριού. Και κατ επέκταση: Αυτό που οι Αμερικανοί περιγράφουν ως «Λεφτά στην τράπεζα», αν αναλογιστεί κανείς τις δικλείδες ασφαλείας για έναν τερματοφύλακα που ήδη έχει καταθέσει σπουδαία δείγματα γραφής φορώντας τα κόκκινα γάντια.

Αντέχοντας την πίεση γενικώς, αναδεικνύοντας πτυχές του ταλέντου του, ταιριάζοντας απόλυτα με αυτό το νέο και φιλόδοξο που με υπομονή χτίζεται από το περασμένο καλοκαίρι στο μεγάλο λιμάνι. Η καλύτερη δυνατή επιλογή. Και βέβαια το καλύτερο ξεκίνημα σε αυτό το πολύ σημαντικό καλοκαίρι, όπου ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρη στόχευση.

Να θωρακίσει ακόμη περισσότερο την ομάδα που δημιούργησε, και να τη βοηθήσει με τις κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις ώστε να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο.

Κάπως έτσι λοιπόν… Σα. Και μόλις γράφτηκε ακόμη μια σελίδα στο βιβλίο από την… Ιβηρική που ο Ολυμπιακός το διατηρεί σε θέση περίοπτη. Οι Ερυθρόλευκοι που ουσιαστικά έχουν κάνει δική τους, μια «κεντρική ιδέα» σχεδιασμού την οποία την ακολουθούν εδώ και χρόνια επιλέγοντας από τις αγορές και της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Κάποια από τα σημαντικότερα πρόσωπα της τελευταίας 10ετίας στο μεγάλο λιμάνι έρχονται από εκεί. Και μάλιστα με μια συγκεκριμένη πορεία, που από μόνη της παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διότι σταδιακά η Πορτογαλία είναι εκείνη που έχει κυριαρχήσει στις επιλογές από τα μέσα της δεκαετίας και έπειτα. Στην μετά Μίτσελ εποχή, όπου διαδοχικά βρέθηκαν στον πάγκο της ομάδας Ο Μάρκο Σίλβα, ο Βίτορ Περέιρα, ο Πάουλο Μπέντο και βέβαια ο Πέδρο Μαρτίνς.

Η Ισπανική αγορά είναι σπουδαία. Βρίσκεται όμως στην υψηλότερη δυνατή κλίμακα, κάτι που αυτομάτως δεν τη διατηρεί «συμβατή» με τις ελληνικές ανάγκες. Όχι σε ολόκληρο το βάθος της, αλλά σίγουρα στην κεντρική «σκηνή» της. Ακόμη και για τον Ολυμπιακό που σαφώς είναι ένα κλαμπ με δυναμική πάνω από τα εγχώρια «κυβικά». Τους Ερυθρόλευκους που έτσι για να κάνουμε μια σύνδεση με όσα ισχύουν; Εκεί βρήκε –στην υποβιβασμένη Ντέπορ- το διαμάντι με το όνομα Γκιγιέρμε. Δείγμα ότι τα ραντάρ του είναι πάντα ανοιχτά.

Αντίθετα οι Πορτογάλοι, με τη δεδομένη τους ποιότητα, σαφώς και είναι πιο κοντά σε μας. Στα μέτρα μας. Και ειδικά για τους Ερυθρόλευκους; Φτάνει να σκεφτεί κανείς πως μόλις αγόρασε από τη Πόρτο (Σα), ότι πριν από έναν χρόνο έκανε δικό του ένα από τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία της Σπόρτινγκ Λισαβόνας (Ποντένσε) και ότι τη φανέλα του φέτος φόρεσε ένας 23άχρονος winger (Ζιλ Ντίας) που προ τετραετίας η Μονακό του Ζαρντίμ επένδυσε σε εκείνον μια μεταγραφή των 5 εκατ ευρώ! Από εκεί το 2015 απέκτησε τον διεθνή Κολομβιανό Φελίπε Πάρντο (Μπράγκα) κλπ.

Ο Ολυμπιακός εκεί συνδιαλέγεται με την ελίτ. Έχει μόνιμο σκάουτερ στην χώρα. Παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις. Και η επένδυση του στον Ρέντη είναι χαρακτηριστική των προθέσεων. Πορτογάλος προπονητής, πορτογαλικό τεχνικό τιμ, Πορτογάλος και ο επικεφαλής στα τμήματα υποδομή (Ρικάρντο Πέρες).

Οι Πορτογάλοι είναι πρωταθλητές Ευρώπης. Έχουν σε επίπεδο υποδομής ίσως την πιο ενδιαφέρουσα «δομή» εθνικών ομάδων, παράγουν ασταμάτητα κάποιους από τους καλύτερους του football τόσο σε προπονητές όσο και ποδοσφαιριστές. Μια σχολή που εδώ και 15 χρόνια έχει ανεβάσει στον… ουρανό τη μετοχή της! Τα τελευταία δύο χρόνια η Μπενφίκα έκανε πωλήσεις 200 εκατ ευρώ. Η Πόρτο 145 εκατ ευρώ. H Σπόρτινγκ κάτι παραπάνω από 130. Ακόμη και η Μπράγκα πέρασε τα 50 εκατ ευρώ. Περισσότερο από μισό δισ από το 2017 και πέρα, παραχωρώντας ποδοσφαιριστές στο υψηλότερο επίπεδο. Σε ομάδες όπως η Σίτι, η Μπαρτσελόνα, η Μάντσεστερ Γιουν, η Μίλαν κλπ. Η μεγαλύτερη επιβεβαίωση της ποδοσφαιρικής τους «άνοιξης».

Ο Σα είναι –μόλις, για τερματοφύλακας- 26 ετών. Ο Ποντένσε ούτε 24. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο ότι έχει στο ρόστερ του δύο σπουδαίους ποδοσφαιριστές, αλλά και περιουσιακά στοιχεία που το καθένα ουσιαστικά κοστίζει «8 ψήφια» ποσά στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου. Είναι η ομάδα που παράγει κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές (Μήτρογλου, Μανωλάς, Σάμαρης, Ρέτσος, Φορτούνης, Χολέμπας κλπ). Εκείνη που άλλαξε την καριέρα προπονητών (Ζαρντίμ, Μάρκο Σίλβα ακόμη και του Ερνέστο Βαλβέρδε) αλλά και διεθνών που εδώ έφτιαξαν εκ νέου τις προϋποθέσεις (Μιραλάς, Μιλιβόγιεβιτς, Ρομπέρτο, Κάμπελ). Που μπορεί να ανακαλύπτει στην δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, ευρήματα όπως ο Σισέ και ο Καμαρά.  Ο τρόπος των Ερυθρόλευκων –στην εποχή του Βαγγέλη Μαρινάκη- είναι μοναδικός. Παράδειγμα προς μίμηση για κάθε κλαμπ που θέλει να μεγαλώνει τον… ίσκιο του.

MUST READ

Ασύγκριτος Ελ Κααμπί: Σπάει όλα τα κοντέρ στο σκοράρισμα – Τα αδιανόητα νούμερά του (vids)

Και μιας και η κουβέντα έχει πάει αναπόφευκτα στην Ιβηρική: Αναμένονται προσεχώς από εκεί καλά νέα. Διότι η περίπτωση του Ρούμπεν Σεμέδο προχωρά. Ενός ακόμη 25άχρονου που βρίσκεται στη γνωστή κλίμακα. Ενός κεντρικού αμυντικού για τον οποίο προ διετίας η Βιγιαρέαλ έβγαλε από τον κουμπαρά της 14 εκατ ευρώ. Δύσκολος χαρακτήρας. Εξαιρετικός αμυντικός όμως. Και ο Πέδρο Μαρτίνς εγγυάται. Για να δούμε λοιπόν…