Το δέκατο του Ζοτς ή μήπως όχι;

Πρώτη μάχη ο τούρκικος εμφύλιος. Εφές εναντίον Φενέρ ή αλλιώς Αταμάν εναντίον Ζοτς. Παιχνίδι με πολλές ιδιαιτερότητες, όπως συμβαίνει κάθε φορά που βρίσκονται αντιμέτωπες ομάδες από την ίδια χώρα. Η αρμάδα του Ομπράντοβιτς πηγαίνει βαθιά πληγωμένη στο μεγάλο ραντεβού, αφού ο Ντατόμε, αλλά και ο μακροχρόνια απόντας Λοβέρν, δεν θα δώσουν το παρόν.

Προσθέστε και τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν Κάλινιτς και Βέσελι, δύο κομβικοί παίκτες, για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος. Την ιστορία όμως την γράφουν οι παρόντες. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως να στήσει αγωνιστικά και να φτιάξει πνευματικά τους παίκτες του.

Το καλό για τον Σέρβο κόουτς είναι ότι διαθέτει παίκτες με μεγάλη εμπειρία από τέτοια παιχνίδια και σίγουρα ένα από τα καλύτερα ρόστερ της διοργάνωσης.

Απέναντί του θα βρει έναν προπονητή που μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολα ως ο κακός του δαίμονας. Ο Αταμάν είναι από τους λίγους προπονητές στην Ευρώπη, που μπορούν να χαλάσουν το μυαλό του Ομπράντοβιτς.

Ο Τούρκος προπονητής επανέφερε την Εφές σε κορυφαίο επίπεδο μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια και ευελπιστεί ότι ο ενθουσιασμός της ομάδας του, αλλά και το δεδομένο επιθετικό της ταλέντο, είναι ικανά στοιχεία για να τον οδηγήσουν σε ένα ανεπανάληπτο θρίαμβο. Μην ξεχνάτε ότι στο ξεκίνημα της σεζόν πολλοί έβλεπαν την Εφές να πηγαίνει καλά, λίγοι όμως πίστευαν ότι θα κάνει πράξη το all the way.

Που θα κριθεί η αναμέτρηση; Μα στο αιώνιο ερώτημα: Θα κερδίσει η επίθεση την άμυνα; Η Φενέρ παίζει την καλύτερη άμυνα της Euroleague, ενώ η Εφές είναι μία από τις καλύτερες επιθετικά ομάδες. Για να έχει τύχη το σύνολο του Αταμάν θα πρέπει ή να πάει το σκορ σε υψηλά επίπεδα, κάτι που δεν θα το επιτρέψει εύκολα ο Ζοτς, ή να παίξει πολύ καλή άμυνα, πηγαίνοντας κόντρα στο DNA της. Συμπέρασμα; Προβάδισμα για τη Φενέρ, αλλά όχι ξεκάθαρο.

Στον έτερο ημιτελικό, εκεί που αναμετριούνται δύο «βουβάλια», κάθε πρόβλεψη είναι το λιγότερο παρακινδυνευμένη. Η μία γνωρίζει την άλλη πάρα πολύ καλά και η πιθανότητα έκπληξης στα πλάνα τους μικρή. Ο Ιτούδης γνωρίζει ότι αποτυχία ίσον τέλος στην παρουσία του στην ΤΣΣΚΑ, ενώ ο Λάσο είναι πιο άνετος γιατί πέρσι κατέκτησε το τρόπαιο.

Η φετινή Ρεάλ είναι μία πλήρης ομάδα, η οποία όμως δείχνει λιγότερο φαβορί από την περσινή. Η ΤΣΣΚΑ από την άλλη είναι ομάδα με πολύ ταλέντο, αλλά και αρκετές ανορθογραφίες. Διαθέτει μια πληρέστατη περιφέρεια, καλούς μεσαίους παίκτες, όμως «περίεργη» γραμμή ψηλών. Εκεί ίσως κρύβεται και το κλειδί του ματς.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Η υπεροπλία των Ισπανών στη ρακέτα είναι δεδομένη, οπότε εάν την αποδείξουν στο παρκέ δύσκολα η ρώσικη αρκούδα θα βρει αντίδοτο. Συμπέρασμα; Απόλυτα ισορροπημένο ματς, το οποίο θα είναι έκπληξη εάν δεν κριθεί στις λεπτομέρειες. Ελαφρύ προβάδισμα η ΤΣΣΚΑ λόγω δίψας και τουλάχιστον με βάση ότι είδαμε στα play off καλύτερης αγωνιστικής εικόνας.