Τα ονόματα υποψηφίων στόχων του Παναθηναϊκού άρχισαν να παρελαύνουν, αλλά το έργο του να φέρει καλούς παίκτες παραμένει δύσκολο, όσο δεν τακτοποιεί σημαντικά θέματα.
Με τη λήξη του πρωταθλήματος πολλαπλασιάζονται και τα μεταγραφικά σενάρια. Δεν ξεκινούν, γιατί στην ουσία ποτέ δεν σταματούν.
Είναι λογικό. Απλώς στον Παναθηναϊκό και σε όσες ομάδες αντιμετωπίζουν οικονομικά θέματα, χρειάζεται ρεαλισμός κι αξιοπιστία. Ο σύλλογος έχει πολλά προβλήματα και δεν θα κάνει τρομερή αύξηση στο μπάτζετ που είχε τη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Το πολύ από τα έξι εκατ. ευρώ μεικτά να πάει στα επτά, άντε να γίνει κάτι παραπάνω και με μία πώληση. Υπό αυτές τις συνθήκες το να γράφονται ποδοσφαιριστές με κασέ 800.000 ευρώ και άνω, δεν είναι λογικό και δεν υποτιμά τη νοημοσύνη του οπαδού του «τριφυλλιού». Εδώ ο Παναθηναϊκός δεν είναι εύκολο να πλησιάσει περιπτώσεις των 400.000 ευρώ…
Το ίδιο ισχύει και με παίκτες που δεσμεύονται με συμβόλαιο. Λεφτά γι’ αγορά δεν έχει να διαθέσει ο Παναθηναϊκός και είναι γνωστή και η τακτική του Νταμπίζα να αναζητά παίκτες, που είτε είναι ελεύθεροι είτε μπορεί να μείνουν, διότι δεν υπολογίζονται από τις ομάδες τους. Αυτό πάλι απαιτεί χρόνο, όμως, είναι θέμα των Νταμπίζα, Δώνη, τι εκτιμούν και κυρίως τι ακριβώς ψάχνουν.
Το σίγουρο είναι ότι άμεσα ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν πρέπει να περιμένει εξελίξεις στο μεταγραφικό κομμάτι. Επίσης, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο σύλλογος δεν μπορεί να φέρει παίκτες με υψηλά συμβόλαια, όχι μόνο γιατί δεν μπορεί, αλλά και γιατί έχει χάσει σε αξιοπιστία. Το να φέρεις έναν ποδοσφαιριστή απαιτεί προκαταβολή. Ρευστό τώρα δεν υπάρχει. Απαιτεί να του δείξεις ότι όλα κυλούν ομαλά και ότι θα του παρέχεις τις συνθήκες που χρειάζονται για να το ανταποδώσει εντός αγωνιστικού χώρου.
Σαφώς και οι Νταμπίζας, Δώνης έχουν στόχους και μπορεί να μιλάνε με παίκτες ή μάνατζερ. Δεν είναι, ωστόσο, το πιο απλό να πείσεις κάποιον να έρθει, όταν ακόμα οφείλεις τη δόση του Φεβρουαρίου ή, για την ακρίβεια μέρος της, στους νυν ποδοσφαιριστές. Αυτοί που σε ενδιαφέρουν, οι εκπρόσωποί τους θα ψάξουν, θα μάθουν. Πολλοί ήδη γνωρίζουν ότι έχεις θέματα και προτιμούν να οδηγήσουν τον πελάτη τους σε μία ομάδα που και περισσότερα θα δώσει και στην ώρα της κι ενδεχομένως και οι ατζέντηδες να έχουν μεγαλύτερη προμήθεια. Ο καθένας τη τσέπη του κοιτάει.
Θα πρέπει όλοι να κατανοήσουν τη δυσκολία του έργου που έχει ο Νταμπίζας. Πώς να πάει σε έναν παίκτη τώρα και να του εγγυηθεί ότι όλα είναι καλά, αφού με ένα τηλέφωνο μπορεί να μάθει ότι ακόμα δεν έχει εξοφληθεί μία δόση που έληξε πριν 2,5 μήνες (ενάμιση μήνα μετά τη λήξη της προθεσμίας, βάσει νόμου) και ακολουθεί κι αυτή του Μαϊου; Η οποία αυτή τη στιγμή είναι άγνωστο πότε θα καταβληθεί. Γι’ αυτό, άλλωστε, ανοίγει νέα ΑΜΚ.
Ας πάρουμε παράδειγμα και τις αποχωρήσεις. Είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός δεν υπολογίζει στον Μουνιέ. Ο Γάλλος με τους τραυματισμούς δεν πρόσφερε κι επιπλέον έχει αποδοχές 425.000 ευρώ, που μεικτά σημαίνει ότι κοστίζει 750.000-800.000 ευρώ. Το «τριφύλλι» θέλει ν’ απαλλαγεί από το συμβόλαιό του και με αυτά τα χρήματα, ας το πούμε μπακάλικα, να φέρει δύο των 200.000 ευρώ, για να καλύψει τα κενά που θέλει. Οι πληροφορίες, λοιπόν, αναφέρουν ότι με τον Μουνιέ, όπως και με άλλους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ξεκάθαρα δεν είναι στα πλάνα, δεν έχουν γίνει επαφές ή έστω δεν έχουν προχωρήσει πολύ οι συζητήσεις, για να λυθούν τα συμβόλαια. Όταν στον 32χρονο οφείλονται χρήματα (για να μην παρεξηγηθούμε, σαφώς η κατάσταση είναι καλύτερη από πέρσι και δεν πρόκειται να χάσει κανείς τα δεδουλευμένα), τότε πώς να τον φωνάξει ο Νταμπίζας και να του πει «καλό θα είναι και για τις δύο πλευρές να το λύσουμε, έλα να κόψεις ό,τι μπορείς από την αποζημίωση»;
Η έλλειψη ρευστότητας, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει γίνει ακόμα αξιόπιστος, δυσκολεύει το έργο των στελεχών του. Αυτό μπορεί να το τακτοποιήσει στην παρούσα φάση μόνο ο μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος, με συνεχή ροή χρημάτων. Ανέφερα πριν λίγο καιρό, επίσης, ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει πολλά πράγματα για να δελεάσει έναν ξένο ποδοσφαιριστή. Θα του μεταφέρει πόσο σημαντικό τον θεωρεί στο πρότζεκτ, θα του παρουσιάσει τις συνθήκες ζωής στην Ελλάδα, που για έναν ποδοσφαιριστή είναι ιδανικές, γι’ αυτό και όλοι οι ξένοι επιστρέφουν έστω για διακοπές, θα προβάλλει το ξεθωριασμένο, αλλά δυνατό ακόμα brand name που έχει και τίποτα άλλο. Ούτε Ευρώπη, ούτε για πρωτάθλημα μπορεί να του κάνει λόγο. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παίκτες θα βρεθούν και θα έρθουν. Αν είναι καλοί, καθρέφτης είναι μόνο το γήπεδο. Όταν, όμως, ο Παναθηναϊκός βρει τη χαμένη του αξιοπιστία και μπορεί να «πουλήσει» και στόχους (πρωτάθλημα, κύπελλο, ευρωπαϊκή κυρίως διάκριση), τότε θα δελεάσει πιο εύκολα ποδοσφαιριστές. Προς το παρόν θα αναζητεί λαχεία.