Από τον μεροκαματιάρη φορτοεκφορτωτή στο λιμάνι μέχρι τον Φαν Ντάικ…

Ομάδες καλύτερες από την Λίβερπουλ ίσως, έχουν περάσει από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ομάδες που να παίρνουν τόση και τέτοια ενέργεια από τους οπαδούς τους δεν έχουν υπάρξει. Πολλοί έχουν αποδώσει την ενέργεια στο Άνφιλντ . Σε μια πρώτη ανάγνωση έχουν δίκιο. Η Λίβερπουλ όμως έχει κάνει ιστορικές ανατροπές και εκτός έδρας, όπως έγινε απέναντι στην Μίλαν που την τσάκισε μέσα σε ένα ημίχρονο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2005.

Εδώ γίνεται λόγος για την μαγική σχέση οπαδών-ομάδας. Όποιοι κι να είναι οι οπαδοί και κυρίως όποιοι κι αν είναι οι παίκτες. Κάποτε ήταν κατά βάση Άγγλοι και Σκωτσέζοι οι παίκτες της Λίβερπουλ. Τώρα, η ομάδα είναι ένας μικρός ΟΗΕ αλλά και πάλι οι παίκτες συγκλονίζονται από την παρουσία των οπαδών. Γίνονται Λίβερπουλ οι ίδιοι. Ανάμεσα στους οπαδούς και τους παίκτες υπάρχει ένας άριστος αγωγός μεταφοράς της θερμότητας. Είναι ο Γιούρκεν Κλοπ.

Ένας Γερμανός με εκρηκτική συμπεριφορά και ικανότητα να πιάνει τον παλμό της εξέδρας και να μιλάει στις καρδιές των οπαδών, Στις καρδιές των ναυτικών, των φορτοεκφορτωτών στο λιμάνι, των μεταφορέων, των εργατών στις βιομηχανίες της πόλης. Ο Κλοπ ξέρει να μιλάει όχι μόνο την γλώσσα των παικτών αλλά και την γλώσσα των οπαδών. Να γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στον Φαν Ντάικ με το χρυσοφόρο συμβόλαιο και τον οδηγό ταξί στην πόλη που αγωνίζεται για να βγάλει το μεροκάματο.

Έτσι, συντηρείται και θεριεύει η φλόγα της σχάσης ανάμεσα στον οπαδό και την ομάδα. Αυτά γενικά. Ειδικά είχαμε στον Ανφιλντ, ενός είδους απόδοσης ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης. Μπορεί να ακούγεται λίγο βαρύ αλλά δεν είναι.  Η Μπαρτσελόνα είχε κεφάτο τον ασύγκριτο Μέσι και πήρε το πρώτο ματς. Στο δεύτερο ο Μέσι έμεινε εξαφανισμένος και η Μπαρτσελόνα εξαφανίστηκε αγωνιστικά. Ο Κλοπ έχει φτιάξει μια ομάδα στο πλαίσιο της οποίας καλούνται να λειτουργήσουν όλοι.

Ο Βαλβέρδε από τη πλευρά του στηρίχτηκε στα απίστευτα σολαρίσματα του Μέσι και προσπάθησε να κάνει την ομάδα του πιο συμπαγή αμυντικά. Στα δυο κρίμα ραντεβού του Τσάμπιονς Λιγκ, πέρσι στη Ρώμη και φέτος στο Λίβερπουλ η ομάδα του παρουσιάστηκε με άμυνα που κοβόταν με την καρδιά ενός μαρουλιού. Είναι απολύτως λογικό να χρεωθεί μεγάλο μέρος της τρανταχτής αποτυχίας.

Οι παίκτες του Κλοπ έτρεξαν περίπου έξι χιλιόμετρα παραπάνω από τους αντιπάλους τους, Πίεσαν από την αρχή με σκοπό να καταπονήσουν τους παίκτες του Βαλβέρδε. Στάθηκαν τόσο τυχεροί στο συγκεκριμένο παιχνίδι όσο άτυχοι στάθηκαν στο πρώτο και πήραν μια πανάξια και ιστορική πρόκριση.

Η μαγεία της Λίβερπουλ απλώνεται και χρωματίζει με τα πιο λαμπερά χρώματα το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Δημιουργεί ένα νέο μύθο από εκείνους που αναβαθμίζουν το άθλημα και και το κάνουν ακόμα πιο λαοφιλές στον πλανήτη.