Ο τελικός των άδειων καθισμάτων

Σε κάθε χώρα του πλανήτη που παίζεται ποδόσφαιρο ο τελικός του Κυπέλλου αποτελεί την γιορτή του αθλήματος. Δυστυχώς σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη που κατοικούμε τα πράγματα έχουν αλλιώς. Εδώ, ειδικά στα χρόνια της » εξυγίανσης», το ματς αυτό μάλλον συνιστά βαρίδι για όλους τους εμπλεκόμενους. Πολιτεία, Ομοσπονδία και ομάδες παρακαλούν να τελειώσει πριν καν αρχίσει ή δυνατόν να δινόταν το τρόπαιο χωρίς αγώνα. Στα τέσσερα χρόνια της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ο τελικός του ελληνικού Κυπέλλου έχει διεξαχθεί δύο φορές χωρίς σχεδόν καθόλου θεατές, φέτος και το 2016, ενώ στο ενδιάμεσο είχαμε ασύλληπτης αγριότητας επεισόδια, κυρίως σε εκείνον του Βόλου το 2017.

Πριν απ’ όλα να ξεκαθαρίσω κάτι. Η περίφημη » εξυγίανση» μπορεί να μην έχει γίνει πράξη στο 100%, όμως η αλήθεια είναι πως η εικόνα έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Τα λάθη πλέον δεν είναι θετικά ή αρνητικά μόνο προς μία κατεύθυνση, αλλά προς όλους και οι τίτλοι πηγαίνουν στις ομάδες που με βάση την απόδοση τους στο χορτάρι και τη συμπεριφορά τους, τους αξίζουν. Ο ΠΑΟΚ πήρε τον φετινό τίτλο όντας καλύτερος όλων, η ΑΕΚ πέρυσι εκμεταλλεύτηκε τις εκτός λογικής αντιδράσεις και τα λάθη της διοίκησης και των οπαδών του Δικεφάλου του Βορρά και κατέκτησε μέσω δικαστικών αποφάσεων το πρωτάθλημα, ενώ και στους τελικούς φθάνουν οι ομάδες που κατά τεκμήριο το δικαιούνται. Μελανό σημείο σε όλα τα παραπάνω αποτελεί η εικόνα των τελικών Κυπέλλου. Το φαινόμενο αυτό είναι αυστηρά ελληνική πατέντα. Να διεξάγεται, δηλαδή, το ματς που ολοκληρώνει τη σεζόν μεταξύ συγγενών και φίλων. Από την άλλη όταν υπάρχουν οπαδοί να γίνεται εμπόλεμη ζώνη η πόλη που το φιλοξενεί και να εμφανίζεται η Πολιτεία ανίκανη να το αστυνομεύσει, επίσης συνιστά ελληνική επιτυχία.

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση του Υφυπουργού δεν ξένισε κανέναν. Στην Ελλάδα του σήμερα η αποφυγή της ευθύνης αποτελεί τον ευκολότερο δρόμο. Φθάσαμε στο σημείο να αποτελεί εξαίρεση όποιος πράττει το αντίθετο. Ο Βασιλειάδης έπραξε αυτό που θεώρησε καλύτερο για την Κυβέρνηση και τον εαυτό του, βάζοντας στο περιθώριο ομάδες, άθλημα και κυρίως φιλάθλους. Το να στήσεις όμως στο τοίχο τον εκάστοτε Υπουργό είναι το πιο απλό. Ευθύνες και ίσως μεγαλύτερες υπάρχουν και αλλού. Πρώτον στην διοίκηση της Ε.Π,Ο που δέχεται ως άλλη Ιφιγένεια να θυσιάζεται το άθλημα στο βωμό της βίας και της μικροπολιτικής μοιάζοντας ανίκανη να επιβάλλει την άποψη της και τις θέσεις της για το καλό του ποδοσφαίρου. Δεύτερον στις ομάδες που δεν μπορούν να ελέγξουν τους οπαδούς τους ή σωστότερα προτιμούν να έχουν ικανοποιημένους και ευχαριστημένους τους στρατούς τους και όχι το σύνολο των υγιών τους φιλάθλων. Η Πολιτεία έρχεται τρίτη. Όχι γιατί δεν έχει το δικό της σημαντικό μερίδιο στην παθογένεια, αλλά γιατί πάντα πρώτα φταίει αυτός που υποτίθεται πως αγαπά και υπηρετεί το σπορ και μετά όλοι οι άλλοι.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Χάρισμα σας λοιπόν ο τελικός των άδειων καθισμάτων. Οι τίτλοι είναι πρωτίστως για τους φιλάθλους και τους συμμετέχοντες. Στην περίπτωση μας θα απουσιάζουν οι πρώτοι, αφού οι δεύτεροι και να θέλουν δεν μπορούν να μην πάνε. Όσες λέξεις και αν χρησιμοποιήσεις για να περιγράψεις την Σαββατιάκη γελοιότητα πάλι φτωχές θα είναι. Προσωπικά σας χαρίζω ακόμα και της επαγγελματική διαστροφή που με υποχρεώνει να » απολαύσω» το σκηνικό που φτιάξατε επιλέγοντας συνειδητά να μην δω καν το ματς. Στα υπόλοιπα μην ξεχάσετε εσείς του ΠΑΟΚ να πανηγυρίσετε ένα νταμπλ, αν είστε οι νικητές και εσείς της ΑΕΚ το δεύτερο σας Κύπελλο σε άδειο γήπεδο……